این مغز کوچک، بخشی از پژوهش‌هایی است که با هدف شبیه‌سازی اندام‌ها و آزمایش داروها بدون دخالت بدن انسان انجام می‌شود؛ اما هر چه این اندام‌واره‌ها (organoids) پیچیده‌تر می‌شوند، پرسش‌های اخلاقی بیشتری نیز به‌دنبال دارند: اگر روزی این مغزها، هرچند در مقیاسی کوچک، به آگاهی برسند چه؟
در نظرسنجی وب‌سایت LiveScience، بیش از ۶۰ درصد از شرکت‌کنندگان معتقد بودند نباید بر روی اندام‌واره‌هایی که حتی اندکی از هوشیاری دارند، آزمایش انجام شود. برخی کاربران هشدار داده‌اند که این ساختارها شاید بتوانند درد یا ترس را حس کنند و در آن لحظه است که مرز میان انسان و آزمایشگاه فرو خواهد ریخت.
از سوی دیگر، گروهی از پژوهشگران بر این باورند که چنین مغزهایی می‌توانند به درک بهتر بیماری‌های مغزی و درمان اختلالاتی مثل آلزایمر کمک کنند، به شرط آن‌که نظارت اخلاقی دقیقی بر فرآیندها حاکم باشد.
با این حال، سؤال اصلی همچنان بی‌پاسخ مانده است: آیا علم در آستانه خلق نخستین شعور مصنوعی زنده است؟ و اگر چنین شود، چه کسی از آگاهی آن محافظت خواهد کرد؟
برای خواندن ادامه مقاله و دیدن جزئیات علمی آزمایش جانز هاپکینز،
۵۸۳۲۱
