پیش از او، شروین حاجی‌پور در سال ۲۰۲۳ با ترانه «برای…» جایزه «بهترین آهنگ برای تغییر اجتماعی» را از آن خود کرد و کیهان کلهر نیز به‌عنوان عضو گروه «سیلک رود انسمبل» در سال ۲۰۱۷ برنده گرمی شد. افزون بر این، چند هنرمند ایرانی‌تبار دیگر مانند ایلیا سلمان‌زاده در سال‌های اخیر در فهرست نامزدهای این جایزه قرار گرفته‌اند. حالا حضور مهران متین در میان نامزدهای گرمی ۲۰۲۶، نه‌تنها موفقیتی شخصی، بلکه نشانه‌ای از گسترش حضور موسیقیدانان ایرانی در صحنه‌های بین‌المللی است. او در گفت‌وگو با ایسنا درباره ایده خلق قطعه «امید و محبت» و روند ساخت آن حرف زد.
مهران متین درباره ساخت این اثر گفت: «ماجرا از آن‌جا آغاز شد که این ایده مدتی در ذهنم وجود داشت. قصد داشتم قطعه‌ای بسازم که حامل پیامی مثبت باشد؛ حسی از امید و محبت. برای صفحه این اثر نیز در پی آن بودیم که فضایی روشن، انسانی و الهام‌بخش خلق کنیم. همکاری با ادی کنزو نیز به‌واسطه یکی از لیبل‌هایی که با آنها همکاری دارم شکل گرفت. من طی سال‌های اخیر با چند کمپانی مطرح بین‌المللی در آمریکا، لهستان، فرانسه و بلژیک همکاری داشته‌ام. از طریق یکی از همین لیبل‌ها با ادی آشنا شدم و ارتباط برقرار کردیم. ادی از هنرمندان اوگاندایی‌تبار و از چهره‌های شاخص موسیقی آفریقاست که سبک ویژه و منحصربه‌فرد خود را دارد و من از پیش آثارش را دنبال می‌کردم و بسیار می‌پسندیدم.»
او در پاسخ به این پرسش که چه ویژگی‌هایی در این اثر باعث توجه داوران شد گفت: «یکی از دلایل توجه داوران به این اثر، پیام انسانی و مثبت آن بود. هم من و هم ادی، هر دو سال‌ها در عرصه موسیقی تجربه داشته‌ایم و این تجربه در کارمان بازتاب یافته است.در این مراحل از افراد بسیار حرفه‌ای استفاده کردیم و کوشیدیم همه‌چیز در سطح استانداردهای جهانی باشد؛ از میکس و طراحی صدا گرفته تا کاور آرت، تبلیغات و پروموشن. حتی ویدئوی معرفی و انتشار آهنگ در پلتفرم‌هایی چون اسپاتیفای و یوتیوب موزیک نیز با دقت و برنامه‌ریزی انجام شد. به‌گمانم داوران، علاوه بر پیام مثبت اثر، به جنبه‌های فنی و مهندسی صدا نیز توجه نشان دادند؛ چراکه در مرحله میکس و سازبندی، جزئیات با دقت و ظرافت فراوان طراحی شده بود.»
او درباره این موضوع که نامزدی در جایزه گرمی چه تاثیری بر آینده حرفه‌ای‌اش دارد توضیح داد: «اطمینان دارم که در آینده نقش چشمگیری خواهد داشت؛ زیرا زمانی که یک هنرمند در سطح جهانی، آن هم در جایگاهی چون گرمی، دیده می‌شود، فرصت‌ها و درهای تازه‌ای به روی او گشوده می‌شود. فرآیند بررسی و انتخاب در گرمی بسیار دقیق و فنی انجام می‌گیرد. بنابراین حضور یک هنرمند از منطقه‌ای مانند ما در چنین سطحی، خود به‌تنهایی رخدادی قابل‌توجه است. این نامزدی سبب می‌شود هنرمندان ایرانی، چه در داخل کشور و چه در خارج از ایران، بیشتر با آثار ما آشنا شوند.
به‌گمانم این اتفاق می‌تواند برای هنرمندانی که تازه در مسیر رقابت‌های جهانی قدم گذاشته‌اند، انگیزه‌ای بزرگ باشد.» این موزیسین با تاکید بر اینکه همواره تلاش می‌کند ردپایی از موسیقی ایرانی در آثارش وجود داشته باشد گفت:«من موسیقی غربی خوانده‌ام، اما در تمام این سال‌ها، موسیقی ایرانی نیز همواره در کنارم بوده است. در آهنگسازی همیشه سعی کرده‌ام میان این دو فضا تعادل ایجاد کنم. برخی از آثارم از نظر ساختار و هارمونی کاملا غربی هستند، اما در آنها همواره المان‌هایی از موسیقی ایرانی حضور دارد. در سال‌های اخیر به‌ویژه تلاش کرده‌ام صدای سازهایی مانند نی را در آثارم وارد کنم، زیرا برایم بسیار الهام‌بخش و خاص است. بسیاری شاید ندانند که ترکیب صدای نی با‌هارمونی غربی تا چه اندازه می‌تواند زیبا و اثرگذار باشد؛ آن ترکیب صدایی واقعا فرازمینی خلق می‌کند.»
او گفت:« ما در عرصه بین‌المللی به اندازه ظرفیت‌های موجود فعالیت نکرده‌ایم، اما این ظرفیت‌ها واقعا بسیار گسترده‌اند. اگر بخواهم به‌صورت کلی بگویم، موسیقی ایران در هر سبک و شاخه‌ای پتانسیل جهانی شدن دارد، به‌ویژه موسیقی دستگاهی و اصیل ایرانی. فقط نیاز است بیشتر روی آن کار شود و شناخت نسبت به آن در جهان افزایش یابد. واقعیت این است که در این زمینه کم‌کاری کرده‌ایم، اما در‌عین‌حال هنرمندانی بوده‌اند که مسیر را برای ما باز کرده‌اند. استاد شجریان یا آقای کلهر از جمله چهره‌هایی هستند که پیش از ما فعالیت کردند و توانستند شاخه‌ای از موسیقی ایرانی را به جهانیان معرفی کنند.»
او گفت:«به‌نظر من بسیار مهم است که ما، به‌عنوان ایرانی، بتوانیم موسیقی خود را حفظ کنیم. من همواره تلاش کرده‌ام در آثارم ردپایی از این فضا وجود داشته باشد. البته با رواج موسیقی پاپ، بخشی از موسیقی سنتی ما کم‌کم به حاشیه رفته است. منظورم این نیست که موسیقی پاپ ارزشمند نیست، من خودم هم موسیقی پاپ گوش می‌دهم، حتی آثار پاپ انگلیسی، اما باور دارم که باید توجه بیشتری به موسیقی اصیلمان داشته باشیم تا فراموش نشود.جالب است که بسیاری از دوستان خارجی من، موسیقی اصیل ایرانی را بیش از آثار مدرن یا غربی من دوست دارند.
این نکته نشان می‌دهد که مردم دنیا نسبت به اصالت و رنگ صوتی ایرانی علاقه‌مندند. بنابراین، باید در این بخش بیشتر سرمایه‌گذاری کرد.فکر می‌کنم در کنار رشد موسیقی پاپ و تلفیقی، لازم است بخش سنتی و اصیل نیز بیشتر دیده شود. در سال‌های اخیر، به‌جز چند مورد خاص، تقریبا هیچ هنرمند ایرانی در سطح جهانی مطرح یا نامزد جوایز بین‌المللی نشده است. تمرکز اصلی باید بر موسیقی جدی‌تر و اصیل‌تر باشد، در کنار سبک‌های دیگر که البته جایگاه و مخاطبان خود را دارند.»
نامزد جایزه گرمی گفت:« به‌عنوان کسی که در تلاش است موسیقی ایران را به دیگران نشان دهد، امیدوارم همه ما، چه هنرمند و چه مخاطب، کمی بیشتر به موسیقی و هنر اهمیت بدهیم. به‌راستی لازم است موسیقی را جدی‌تر بگیریم. در ایران استعدادهای فوق‌العاده‌ای وجود دارد، فقط باید به آنها فرصت دیده شدن داده شود.
اگر جامعه ما به هنر و موسیقی توجه بیشتری داشته باشد، مطمئن باشید در همه زمینه‌ها پیشرفت خواهیم کرد. من همیشه گفته‌ام ملت‌ها همان‌طور که با ورزش و فوتبال قوی می‌شوند، با فرهنگ و هنر نیز رشد می‌کنند. اینکه یک هنرمند ایرانی به جایزه گرمی رسیده، خودش اتفاقی مثبت و امیدبخش است. شاید بسیاری ندانند، اما همین مساله در معرفی فرهنگ و هنر ایران به جهان نقشی بسیار موثر و ارزشمند دارد.»
