طرفداری | پائول پیرس (Paul Pierce) زاده 13 اکتبر 1977 در شهر اوکلند ایالت کالیفرنیا است. او در پستهای اسمال فوروارد و شوتینگ گارد بازی میکرد. پیرس که علاقه زیادی به بسکتبال داشت، در دبیرستان اینگلوود، این ورزش را شروع کرد و در دو سال اول خود، روزهای سختی را گذراند. در حالی که احتمال میرفت پیرس از تیم بسکتبال دبیرستان کنار گذاشته شود، او با تمرینات بسیار زیاد خود توانست تا سال سوم بسیار موفقی را در تیمش داشته باشد. او با میانگینهای 27 امتیاز، 11 ریباند و چهار پاس گل، از بهترینهای لیگ دبیرستانهای آمریکا بود. رویای بازی در لس آنجلس لیکرز، عاملی برای تقویت انگیزه پیرس، جهت رسیدن به اوج بسکتبال آمریکا بود. در سال 1995، این بسکتبالیست تصمیم گرفت تا در دانشگاه کانزاس ثبت نام کرده و در تیم بسکتبال آن با مربی مطرحی مثل روی ویلیامز کار کند. پیرس روزهای خوبی را با کالج کانزاس در لیگ بسکتبال دانشگاهی آمریکا داشت و توانست تا سه فصل بسیار موفق را سپری کند. او در سال 1998، توانست تا به 777 امتیاز در لیگ دست یابد و یکی از بهترینهای تاریخ بسکتبال کالج آمریکا شود.
در نخستین راند و دهمین انتخاب درفت 1998 NBA، پیرس توسط تیمی که از کودکی از آن متنفر بود، برگزیده شد. بوستون سلتیکس که پیش از درفت، شناخت چندانی از پیرس نداشت، با توجه به استعداد بالای او، توانست تا در درفت، این بسکتبالیست را جذب کند. پیرس از همان بازی نخست، تعهد خود به بازگرداندن سلتیکس به صدر جدول را به هواداران این باشگاه اثبات کرد. او در 10 بازی نخست خود در سلتیکس، 19 امتیاز کسب کرد و از بهترینهای تیمش شد. در پایان فصل که میانگینهای 16.5 امتیاز، 6.4 ریباند و 2.4 پاس گل در 48 بازی، برای این بسکتبالیست ثبت شد، او سومین بازیکن تازه وارد برتر NBA بود. عملکرد پیرس در دومین فصل، پیشرفت قابل توجهی داشت و او توانست تا به میانگینهای 19.5 امتیاز، 5.4 ریباند و سه پاس گل در 73 بازی، دست یابد. پس از دو فصل موفق در سلتیکس، یک حادثه غیرقابل پیشبینی، میتوانست تا آینده ورزشی و شخصی پائول را به خطر بیندازد. او در 25 سپتامبر سال 2000 میلادی، در حال خوشگذرانی در باشگاه باز در منطقه تئاتر بوستون بود که به ناگاه مورد حمله عده زیادی از اشرار محله قرار گرفت. 11 ضربه چاقو به صورت، گردن و پشت پیرس، شرایط سختی را برای پیرس ایجاد کرد اما دو شانس مهم، جان بسکتبالیست سلتیکس را نجات داد. نخستین شانس، نزدیکی باشگاه باز به مرکز پزشکی نیوانگلند بود که به او اجازه داد که پیش از آنکه خون زیادی را از دست دهد، تحت درمان قرار گیرد. دومین شانس پائول، ژاکت چرمی ضخیمش بود که مانع از برخورد چاقو به اندامهای مهم بدنش شد.
این چیزی نیست که بتوانم فراموش کنم. من خوششانسم که اکنون در اینجا هستم. از همان لحظهای که با مرگ دست و پنجه نرم کردم، احساس پیری شدیدی به من دست داد. آدم در این مواقع، 10 برابر سریعتر بزرگ میشود.
پیرس، انسانی بسیار قدرتمند بود و توانست تا یک ماه پس از این حادثه، به ترکیب سلتیکس بازگردد و با ثبت میانگینهای 25.3 امتیاز، 6.4 ریباند و 3.1 پاس گل در 82 بازی، فصل بسیار موفقی را پشتسر بگذارد. او با وجود افسردگی پس از واقعه، توانست تا زندگی ورزشی خود را به حالت قبلی بازگرداند و پس از بهبودی کامل، به مرکز پزشکی نیو انگلند، کمک مالی قابل توجهی را ارائه دهد. او در پایان فصل، یکی از اعضای آلاستارز NBA بود و توسط شکیل اونیل افسانهای، به «حقیقت» یا «the Truth» ملقب شد. در شش فصل بعدی این بازیکن، میانگینهای 26.1 امتیاز، 6.9 ریباند و 3.2 پاس گل در 82 بازی فصل 02-2001، 25.9 امتیاز، 7.3 ریباند و 4.4 پاس گل در 79 بازی فصل 03-2002، 23 امتیاز، 6.5 ریباند و 5.1 پاس گل در 80 بازی فصل 04-2003، 21.6 امتیاز، 6.6 ریباند و 4.2 پاس گل در 82 بازی فصل 05-2004، 26.8 امتیاز، 6.7 ریباند و 4.7 پاس گل در 79 بازی فصل 06-2005 و 25 امتیاز، 5.9 ریباند و 4.1 پاس گل در 47 بازی فصل 07-2006، به ثبت رسید. پیرس یکی از «Big Three» یا سه بازیکن بزرگ فصل 08-2007 بوستون سلتیکس بود که این باشگاه را به قهرمانی NBA رساند؛ پیرس که ارزشمندترین بازیکن فینال این فصل NBA بود، در آخرین مسابقه فینال برابر لس آنجلس لیکرز، با وجود درد شدید و مصدومیتی که در کوارتر سوم گریبانش را گرفت، 17 امتیاز، سه ریباند و 10 پاس گل را ثبت کرد تا نقش مهمی در قهرمانی سلتیکس داشته باشد. او در 80 بازی کل فصل، میانگینهای 19.6 امتیاز، 5.1 ریباند و 4.5 پاس گل را ثبت کرد.
پیش از قهرمانی، پیرس به دلیل مصدومیت، عملکرد چندان قانعکنندهای را نداشت و در مقطعی، یکی از کاندیداهای خروج از سلتیکس شده بود اما جذب ری آلن و کوین گارنت، مثلث «بیگ تری» را برای سلتیکس ایجاد کرد و پیرس را به قهرمانی مهمی رساند. در فصول بعدی همکاری پیرس با سلتیکس، میانگینهای 20.5 امتیاز، 5.6 ریباند و 3.6 پاس گل در 81 بازی فصل 09-2008، 18.3 امتیاز، 4.4 ریباند و 3.1 پاس گل در 71 بازی فصل 10-2009، 18.9 امتیاز، 5.4 ریباند و 3.3 پاس گل در 80 بازی فصل 11-2010، 19.4 امتیاز، 5.2 ریباند و 4.5 پاس گل در 61 بازی فصل 12-2011 و 18.6 امتیاز، 6.3 ریباند و 4.8 پاس گل در 77 بازی فصل 13-2012، به ثبت رسید. در حالی که مثلث معروف سلتیکس، از هم پاشیده شده بود، پیرس در سال 2013، طی یک معامله، راهی بروکلین نتس شد. کوین گارنت، یکی از اعضای مهم مثلث سلتیکس نیز همانند پیرس، راهی بروکلین شده بود تا این باشگاه، یکی از مدعیان قهرمانی NBA در فصل 14-2013 باشد. با این وجود، فصل پیرس در نتس، به آن موفقیت تیمی که پیشبینی میشد، به پایان نرسید و میانگینهای 13.5 امتیاز، 4.6 ریباند و 2.4 پاس گل در 75 بازی، برای این بسکتبالیست، ثبت شد. پس از یک فصل همکاری با نتس، پیرس راهی واشینگتن ویزاردز شد و در فصلی که به دوهزارمین پرتاب سهامتیازیاش رسید، میانگینهای 11.9 امتیاز، چهار ریباند و دو پاس گل در 73 بازی را ثبت کرد. پیرس که قصد داشت رهبری بازیکنان جوان ویزاردز را برعهده بگیرد، پس از یک فصل، بار دیگر تیمش را عوض کرد و این بار، راهی لس آنجلس کلیپرز شد.
او به مدت دو فصل در کلیپرز، نقش بازیکنی رزرو را برعهده گرفت و توانست تا میانگینهای 6.1 امتیاز، 2.7 ریباند و یک پاس گل در 68 بازی فصل 16-2015 و 3.2 امتیاز، 1.9 ریباند و 0.4 پاس گل در 25 بازی فصل 17-2016 را به ثبت برساند. مجموع 26397 امتیاز، 7527 ریباند و 4708 پاس گل به همراه حضور در 10 دوره آلاستارز NBA، آمار کلی و نهایی پیرس در لیگ بسکتبال معروف آمریکا بود زیرا این بازیکن در سال 2017، بازنشستگی خود را رسانهای کرد. پیراهن شماره 34 پیرس در سلتیکس، بازنشسته شد تا احترام این باشگاه به زحمات این بسکتبالیست، ادا شود. نام او در سال 2021، در حضور همبازی سابقش، پل گارنت، به تالار مشاهیر بسکتبال یادبود نیسمیت، اضافه شد. او در رده ملی، تنها در جام جهانی 2002 برای تیم ملی بسکتبال آمریکا به میدان رفت و در 9 بازی خود، میانگینهای 19.8 امتیاز، 4.6 ریباند و 3.9 پاس گل را ثبت کرد.
اسم من شکیل اونیل است و پاول پیرس حقیقت محض است. این را از من نقل قول کنید و چیزی را از قلم نیندازید. میدانستم که او بازیکن خوبی است، اما نمیدانستم که میتواند اینطور درجه یک بازی میکند. پائول پیرس حقیقت محض است. «جمله معروف شکیل اونیل درباره پائول پیرس»
