به گزارش خبرگزاری ایمنا، شهره پیرانی، همسر دانشمند شهید داریوش رضایی نژاد همزمان با پنجمین سالگرد شهید محسن فخری نژاد در صفحه شخصی اینستاگرام خود نوشت:
«پلان یک: ماه مبارک رمضان است. برای افطار دعوت شده ایم حسینیه‌ی امام خمینی وسط سخنرانی حضرت آقا متوجه میشوم با فاصله بسیار کمی از ما دکتر فخری‌زاده پشت یکی از ستونهای حسینیه نشسته اند کلاه همیشگی را به سر دارند سرشان پایین است و مثل همیشه که دیده ایمشان متفکر و در نهایت آرامش سخنان آقا را گوش می‌دهند طوری که دیگران متوجه نشوند به آرمیتا نشانشان می‌دهم. هر دومان ذوق زده ی این دیدار اگر نگویم نایاب که کم یابیم. بعد از پایان سخنرانی و وسط شلوغی آماده شدن همه برای نماز با آرمیتا می‌رویم به سویشان برای سلام و عرض ارادت.
پلان دو: آزارهای بعد شهادت داریوش تمامی ندارند آخرینش سال ۱۳۹۵ است. هربار که کشیده میشوم برای آن سوالات آزاردهنده اولین نفر به دکتر عباسی زنگ میزنم ایشان هم بی درنگ با شهید فخری‌زاده در میان می‌گذارند شهید طوری برخورد کرده بودند که آن آخرین باری بود که من کشیده شدم به … و پاسخگوی سوالات بی ربط… بودم. آنها مانده بودند که پناه بی پناهان باشند.
پلان سوم: روز جمعه است چند ساعتی از گوشیم دور هستم. عصر است. گوشی را چک می‌کنم چندین تماس پیام‌های بیشمار پیام آقای … باز می‌کنم عکس را دانلود نکرده متوجه میشوم که عکس دکتر فخری‌زاده است. زیرش آیه‌ی قرآن و من المومنین رجال صدقوا.... چشمانم سیاهی می‌رود گوشی از دستم می‌افتد.
اخبار ضد و نقیض است از شهادت یا زخمی بودن ایشان حالم مثل لحظه شهادت داریوش است با دستان لرزان و به سختی شماره دکتر عباسی را می‌گیرم از شدت گریه بریده بریده نمی‌توانم صحبت کنم. دکتر عباسی بیمارستان هستن خبر شهادت را تأیید می‌کنند. دکتر عباسی می‌گویند حیف نبود فخری زاده در رختخواب بمیرد؟ درست می‌گویند...
شهید فخری‌زاده و یارانش تنها مساله شأن حوزه‌ی تکنولوژی و پیشرفت صنعتی نبود شهید فخری زاده از آن دسته معدود مدیرانی بودند که دغدغه تمدنی برای ایران داشتند انسانی چندوجهی با دیدی باز بودند. فقط در حوزه صنعت سرآمد نبودند درک عمیقی از فرهنگ و تمدن ایرانی داشتند. تکنولوژی و صنعت را در راستای سربلندی تمدن ایرانی می‌خواستند.
آدم دلش می‌خواهد چنین خدمت کند تا چنین در یاد و خاطره سرزمینش جاودانه شود.
پنجمین سالگرد»
