ساعد نیکذات از مدیران فیلمبرداری سینمای ایران، در گفتوگو با ایسنا درباره المپیاد فیلمسازی نوجوانان با اشاره به شکاف ساختاری موجود در نظام آموزش و اشتغال کشور، گفت: واقعیت این است که در ایران، نسبت میان عرضه و تقاضا و همچنین میان آموزش و بازار کار، همواره نامتوازن بوده است. به عنوان مثال، دانشگاهها در تمامی رشتهها سالانه تعداد انبوهی فارغالتحصیل ارائه میدهند، اما متأسفانه تنها درصد محدودی از آنها موفق میشوند در حوزه تخصصی خود مشغول به کار شوند. این الگوی ناکارآمد در حوزه سینما نیز به وضوح قابل مشاهده است؛ ما انرژی و منابع زیادی را صرف آموزش اولیه میکنیم، اما در مرحله بعد، به ایجاد بازار کار پایدار یا فضای شغلی مناسب برای آینده سازان این عرصه کمتر توجه میشود و بسیاری از استعدادها به دلیل نبود مسیر هموار، به حاشیه رانده میشوند.
وی با تأکید بر نقش راهبردی بنیاد سینمایی فارابی در این زمینه، افزود: مسلما بنیاد سینمایی فارابی باید مسیری روشن و عملی برای خود ترسیم کند تا شرکتکنندگان و استعدادهای درخشانی که در المپیاد فیلمسازی شناسایی میشوند، پس از رویداد رها نشوند. به عنوان نمونه، میتوان با ارائه توصیهنامههای معتبر و پیگیریهای سازمانیافته، این استعدادها را به دانشگاهها و مراکز حرفهای معرفی کرد.
این مدیر فیلمبرداری تاکید کرد: اگر شرکتکنندگان پس از المپیاد بدون پشتیبانی و هدایت رها شوند، متأسفانه در نهایت خروجی خاص و قابل توجهی نخواهیم داشت و سرمایهگذاری انجام شده به ثمر نخواهد نشست. البته اگر فردی قائم به ذات خود، پیگیر و عمیقا علاقهمند باشد، شاید شخصاً مسیر حرفهای را پیگیری کند، اما مسئله اینجاست که مسیری سیستماتیک و نهادینه شده برای هدایت جمعی این نوجوانان به سوی فضای حرفهای سینما وجود ندارد.
نیکذات با اشاره به تجربه شخصی خود در عرصه آموزش، بیان کرد: من بر اساس ارتباطی که در طول سالها در حوزه آموزش سینما و عکاسی، چه در دانشگاه و چه در مؤسسات بخش خصوصی با نوجوانان داشتهام، همواره سعی کردهام استعدادهای برتر در حوزه تخصصی خودم را شناسایی و جذب کنم. حتی در مواردی، برخی از این افراد را به عنوان نیروی کار به تیم خودم وارد کردهام. همچنین از طریق شبکههای مجازی همواره سعی نمودهام که اگر هنرجویان یا علاقهمندان پرسشی داشته باشند، پاسخگو باشم و هرگز آنها را تا زمانی که خودشان تمایل داشتهاند، رها نکردهام، مگر آنکه خودشان ارتباطشان را قطع کنند.
این مدیر فیلمبرداری با نقد تمرکزگرایی در برگزاری رویدادهای فرهنگی، اظهار کرد: المپیاد امسال قرار است در تهران برگزار شود، اما باید این نکته را جدی گرفت که استعدادهای ما تنها در تهران نیستند. بسیاری از شهرستانها و مناطق دورافتاده کشور دارای استعدادهای درخشان و بالقوه هستند، اما عمده امکانات، بودجه و توجهات در تهران متمرکز است. جالب اینجاست که در تهران، به دلیل وجود مراکز دانشگاهی متعدد و آموزشگاههای بخش خصوصی فراوان، نیاز چندانی به برگزاری المپیاد فیلمسازی احساس نمیشود. بهتر است این رویداد مهم را در شهرهای دیگری مانند شیراز، مشهد، اهواز یا حتی در مناطق کمتر برخوردار مانند سیستان و بلوچستان برگزار کنیم. اکنون نوجوانان بااستعداد و مشتاق زیادی در سیستان و بلوچستان داریم که با حداقل امکانات در حوزه سینما فعال و خلاق هستند.
وی در پایان با بیان یک پیشنهاد کلان، گفت: به نظر من باید امکان آموزش، همراهی و شکوفایی به صورت عادلانه در سراسر ایران و به شکل کارگاهی یا هر شکل اثرگذار دیگری فراهم شود تا استعدادهای فیلمسازی در هر نقطه از این سرزمین امکان بروز و ظهور پیدا کنند. امیدوارم که دوره جدید المپیاد فیلمسازی نوجوانان، علاوه بر شناسایی استعدادها، نتیجه و کارکرد مشخص و ملموسی برای آینده آنها داشته باشد و ما شاهد تکرار مکررات و برگزاری صرفا نمایشی رویدادها نباشیم.
انتهای پیام
