به گزارش همشهری آنلاین اکنون پژوهشگران گزارش می‌دهند که یک مطالعه جدید جادوی متفورمین را تا حدودی روشن می‌کند و به طور بالقوه دریچه‌ای را برای ساختن داروهای بهتر دیابت باز می‌کند.
بر اساس نتایج مقاله منتشرشده در BMJ Open Diabetes Research & Care به نظر می‌رسد حداقل برخی از مزایای این دارو با نحوه تأثیر آن بر سطح خون برخی از فلزات مانند مس، آهن و روی مرتبط است.
پژوهشگران گفتند که به طور خاص افرادی که متفورمین مصرف می‌کنند، سطح مس و آهن به طور قابل توجهی پایین‌تر و سطح روی بالاتری دارند.
دکتر واتارو اوگاوا، متخصص غدد درون‌ریز در دانشگاه کوبه در ژاپن، سرپرست این پژوهش گفت: «مهم است که ما توانستیم این پدیده را در انسان نشان دهیم.»
اوگاوا افزود: «علاوه بر این، از آنجایی که کاهش غلظت مس و آهن و افزایش غلظت روی، همگی با بهبود تحمل گلوکز (قند خون) و پیشگیری از عوارض آن مرتبط دانسته می‌شوند، این تغییرات ممکن است در واقع با عملکرد متفورمین مرتبط باشند.»
پژوهشگران برای این مطالعه ۲۰۰ بیمار دارای دیابت را در بیمارستان دانشگاه کوبه وارد این تحقیق کردند. نیمی از آنها متفورمین مصرف می‌کردند و نیمی دیگر مصرف نمی‌کردند.
اوگاوا گفت: «مشخص است که بیماران دیابتی تغییراتی در سطح خون فلزاتی مانند مس، آهن و روی تجربه می‌کنند. علاوه بر این، مطالعات شیمیایی نشان داد که متفورمین توانایی اتصال به فلزات خاصی مانند مس را دارد و مطالعات اخیر نشان داد که این توانایی اتصال ممکن است مسئول برخی از اثرات مفید این دارو باشد.»
آزمایش‌های خون نشان داد که متفورمین در واقع سطح فلزات مختلف بیماران را تغییر داده است. این بینش‌ها برای کمک به قضاوت در مورد داروی جدید دیابت به نام ایمگلیمین، مشتقی از متفورمین که نباید بتواند به همان روش به فلزات متصل شود، استفاده خواهد شد.
اوگاوا گفت: «تصور می‌شود ایمگلیمین روش عملکرد متفاوتی دارد و ما در حال حاضر مطالعاتی را برای مقایسه اثرات این دو دارو انجام می‌دهیم. با این حال برای درک نحوه عملکرد متفورمین، تحقیقات بیشتری لازم است. ما برای مشخص کردن رابطه علت و معلولی بین عملکرد دارو و اثرات آن، به کارآزمایی‌های بالینی و آزمایش‌های حیوانی نیاز داریم. اگر چنین مطالعاتی بیشتر پیشرفت کنند، ممکن است با تنظیم صحیح غلظت فلزات در بدن، به تولید داروهای جدید برای دیابت و عوارض آن منجر شوند.»
منبع: هلث‌دی
