حاشیه سازی به سبک طاهری آکردی؛ بازی با وفاق ملی | مشکلات واقعی مردم را دریابید
رویداد۲۴| مردم و مملکت گرفتار حجم غیرقابل تحملی از مشکلات اقتصادی و سیاست خارجی هستند، اما برخی اصرار دارند که با تحریک حساسیتهای اجتماعی وفاق ملی را خدشهدار و جامعه را دوقطبی کنند!
شاهد این مدعا توییت اخیر محمدحسین طاهری آکردی، دبیر ستاد امر به معروف است که با حمله به شعار وفاق ملی دولت پزشکیان، نوشته: «به نام وفاق، بیحجابی، رقص و مشروب برای بیدینها آزاد شده است». این موضعگیری، در واقع بخشی از روندی است که برخی تندروها به آن اصرار دارند: بزرگنمایی اختلافات و ایجاد شکاف میان نگاهها و سلایق مختلف در جامعه.
این در حالی که اتفاقا یک وجه بسیار مهم از وفاق ملی، پذیرش افراد با رویکردها و سلیقههای متفاوت است. ضمنی اینکه تلاش برای به حاشیه بردن دولت و ایجاد بحرانهای اجتماعی مصنوعی، تنها تنش و نارضایتی را افزایش میدهد.
اولویتها را گم نکنیم
کشور امروز با هزاران مسئله حیاتی مواجه است: فشار اقتصادی بر خانوارها، مشکلات حوزه انرژی، کسری بودجه و مسائل حساس سیاست خارجی. در این شرایط، پرداختن به مسائلی که عمدتاً جنبه اجتماعی و فرهنگی دارند، اگرچه اهمیت خود را دارند، اما نباید در اولویت قرار گیرند.
سختگیری در این حوزهها، در شرایطی که مردم نگران بروز جنگ دوباره هستند و با مشکلات گسترده اقتصادی و معیشتی دست و پنجه نرم میکنند، میتواند تبعات سنگینی داشته باشد و نارضایتیها را گسترش دهد.
انتظار میرود که دلسوزان کشور اولویتها را درست تشخیص دهند و حل مشکلات اساسی زندگی مردم و مدیریت بحرانهای اقتصادی و بینالمللی را در صدر قرار دهند.
وفاق ملی؛ پذیرش تنوع به جای تقابل
اتحاد و وفاق ملی در واقع شامل پذیرفتن تفاوتها و احترام به سلایق و رویکردهای مختلف است. جامعهای که تنها بر اصول سختگیرانه تاکید شود و تفاوتها را به بحران تبدیل کند، توان مواجهه با مسائل بزرگتر را از دست میدهد.
به جای ایجاد فضای دو قطبی و تحریک اختلافات، باید مسیر گفتوگو، تفاهم و همکاری با همه بخشهای جامعه باز بماند تا دولت بتواند با تمرکز بر حل مشکلات اصلی کشور، موفق عمل کند.
توییت دبیر ستاد امر به معروف، بهانهای شد برای یادآوری یک واقعیت ساده، اما مهم: تلاش برای دو قطبی کردن جامعه در شرایط دشوار اقتصادی و سیاسی، نه تنها وفاق ملی را تهدید میکند، بلکه مشکلات واقعی مردم را به حاشیه میراند. دلسوزان کشور باید اولویتها را درست تشخیص دهند، به جای تمرکز بر اختلافات اجتماعی، راهکارهای عملی برای حل بحرانهای معیشتی، انرژی و سیاست خارجی را پیگیری کنند.