فرمانآرا یادآور شد که حتی در دوران بیماری و مشکلات جسمی، احمد پژمان همواره علاقه و تعهد عمیقی به موسیقی داشت و این پشتکار، الهامبخش خلق آثار متعدد سینمایی بود. وی افزود: «احمد همیشه درک عمیقی از موسیقی داشت و میتوانست با یک نگاه ساده، مفهوم و حس فیلم را در سازها بازتاب دهد.»
وی همچنین درباره
فرمانآرا به همکاریهای طولانی و صمیمانه خود با پژمان اشاره کرد و گفت: «در طول همکاریهایمان، گفتگوهای عمیق و مفصلی داشتیم که حتی مسائل فنی موسیقی و جزئیات ضبط را شامل میشد. این ارتباط حرفهای و انسانی باعث شد که کارهایمان به بهترین شکل ممکن اجرا شود.»
او همچنین از اهمیت اخلاق و فروتنی احمد پژمان یاد کرد و افزود: «احمد فردی فروتن بود و هرگز غرور مانع همکاری و خلاقیت او نمیشد. او همیشه تلاش میکرد بهترین نتیجه ممکن برای موسیقی فیلم به دست آید.»
فرمانآرا در پایان تأکید کرد که میراث موسیقایی احمد پژمان نه تنها در آثار ضبطشده، بلکه در خاطرات و یادگیری نسلهای جدید موسیقی باقی خواهد ماند و همکاری با او برای هر هنرمندی فرصتی بینظیر و ارزشمند است.
وی همچنین درباره
۵۹۵۹