آقای قلعه‌نویی! با شجاعت برو...

واقعیت این‌است که تیم تحت هدایتِ آقای قلعه‌نویی، نه تاکتیک دارد، نه انرژی، و نه حتی آینده. تداوم این مسیر یعنی ورود به جام‌جهانیِ ۴۸تیمی با ترسی عمیق از همان حریفانی که هرگز در حد و اندازه‌ی ایران هم نبوده‌اند.

رویداد۲۴|  تیم‌ملی در یک تورنمنت کم‌اعتبارِ دیگر زمین‌گیر شد؛ دو بازی فرسایشی، دو بار رفتن به پنالتی و دوباره همان سناریوی تکراری؛ این‌بار به میزبانیِ امارات. پیروزی سخت مقابل کیپ‌وِرد و ناتوانی در شکست ازبکستانِ ۱۰نفره، تصویری واضح از تیمی‌است که مدتهاست دیگر رنگ‌وبوی «ایران» همیشگی را ندارد.

نتایج اخیر، یک حادثه‌ی مقطعی نیست. از «کافا» تا «العین»، باخت به رقبایی که زمانی برابرشان نیمکت‌نشین می‌فرستادیم، تبدیل به «روال» شده؛ افغانستان، تاجیکستان، هند، کیپ‌ورد، ازبکستان؛ همه آینه‌ای هستند که ضعف فاحشِ ما در آستانه جام‌جهانی را به رخ می‌کشند.

ضعف تیم فعلی فقط فرمِ بازیکن یا اسامی حریفان تدارکاتی نیست؛ مشکل فراتر از اینهاست. تیمی که گویا استفاده از نفرات مسن را الگوی خود قرار داده و بدتر از آن، یک سرمربیِ سنتی که امروز نه جسارتِ تجدید ساختار داشته و نه ظرفیتِ پذیرش ناکامی‌ها را. هربار یک توجیه؛ از تست دفاعی تا تغییر تاکتیک!

اما واقعیت این‌است که تیم تحت هدایتِ آقای قلعه‌نویی، نه تاکتیک دارد، نه انرژی، و نه حتی آینده. تداوم این مسیر یعنی ورود به جام‌جهانیِ ۴۸تیمی با ترسی عمیق از همان حریفانی که هرگز در حد و اندازه‌ی ایران هم نبوده‌اند.

قرار بود جام جهانیِ پیش‌رو نخستین شانس ما برای صعود از گروه باشد؛ ولیکن با این وضعیت، نه‌تنها امیدی نیست، بلکه باید نگرانِ نتایجی باشیم که شاید از شکستهای امروز هم تلخ‌تر باشند.

ای کاش اگر فدراسیون‌نشینان و مسئولان وزارت ورزش نمی‌توانند تصمیم شجاعانه‌ای در قبال تیم‌ملی فوتبال ایران بگیرند، لااقل شخص آقای قلعه‌نویی پیش‌قدم شود و با رفتنش شوکِ واقعی به این تیم بدهد.

منبع:چندثانیه

پیشنهادی باخبر