در گفتگو با ایلنا مطرح شد؛

هدف برگزاری نمایشگاه‌های «ماسک هنرمند» و «سندلی هنرمند» چیست؟

هدف برگزاری نمایشگاه‌های «ماسک هنرمند» و «سندلی هنرمند» چیست؟

مدیر گالری‌های خانه هنرمندان ایران و دبیر نمایشگاه «ماسک هنرمند» درباره این رویداد گفت: تلاش می‌کنیم تا درباره حقایق، آسیب‌ها، چیزهایی که به دست آوردیم و آرزوهایمان حرف بزنیم.

به گزارش خبرنگار ایلنا،  نمایشگاه «ماسک هنرمند» یکی از رویدادهایی است که روز جمعه، ۵ بهمن ۱۴۰۳، در گالری‌های خانه هنرمندان ایران افتتاح شد.

این رویداد که در آن آثار هنری و تجسمی هنرمندان کشور به نمایش درمی‌آید، به هنرمندان این امکان را می‌دهد تا از طریق ماسک‌ها و صورت‌پوش‌ها، نگرانی‌ها و دغدغه‌های اجتماعی و فرهنگی خود را به نمایش بگذارند.

نمایشگاه «ماسک هنرمند» تلاشی است برای نشان دادن توانمندی‌های بی‌نظیر هنرمندان و نشان دادن قدرت تاثیرگذاری هنر تجسمی بر جامعه، که فراتر از زمان و مکان عمل می‌کند.

هدف برگزاری نمایشگاه‌های «ماسک هنرمند» و «سندلی هنرمند» چیست؟

جمشید حقیقت‌شناس (مدیر گالری‌های خانه هنرمندان ایران و دبیر نمایشگاه «ماسک هنرمند») در اینباره به خبرنگار ایلنا گفت: در گذشته مدت‌ها با خانه هنرمندان ایران همکاری داشتم و پیش از آن نیز از سَمت انجمن نقاشان در شورای عالی خانه هنرمندان حضور داشته‌ام. هر کدام از این موارد تجربه‌های متفاوتی را برایم رقم زده است.

او افزود: از زمانی که برای همکاری مجدد به این مجموعه دعوت شدم، با رویکرد اصلی که خانه بر مبنای آن شکل گرفته ، کارهایی را آغاز کردم؛ زیرا گرچه هنرمند بودن و حساسیت‌های هنرمندانه موضوع اصلی خانه هنرمندان بوده است، اما به نظر می‌رسد، معنای آن، به عنوان خانه‌ای که هنرمندان ایران را به خود جذب می‌کند، در حال کم‌رنگ شدن است. بنابراین خیلی فکر کردم به اینکه چه کارهایی می‌توان انجام داد و به این نتیجه رسیدم که قطعا باید رویدادهایی را برای خانه هنرمندان طراحی کنیم که فرا رشته‌ای باشد.

هنرمندان فراموش کرده‌اند که در ساخت فرهنگ سهم دارند

دبیر نمایشگاه «ماسک هنرمند» در ادامه بیان کرد: برای انجام این کار پیشنهادات بسیار ساده‌ای را مطرح کردم که همه هنرمندان در رشته‌های مختلف هم بتوانند در آن شرکت کنند و دست‌آوردی برایشان داشته باشد. در واقع رویداد «سندلی هنرمند» کارکردی غیر دیزاین برای این پروژه بود. زیرا با توجه به اینکه هنرمندان فراموش کرده‌اند که جایگاه مهمی در ساخت فرهنگ می‌توانند داشته باشند، این رویداد را طراحی کردیم. بنابراین موضوع ما در آنجا، جایگاه بود. به این ترتیب رویداد «سندلی هنرمند» خیلی خوب پیش رفت و بازخوردهای بسیار خوبی داشت و همچنین بسیار روی افرادی که وارد این حیطه شده‌اند تاثیرگذار بود.

او تاکید کرد: در واقع در نتیجه آن، افراد به این باور رسیدند که نه آثار بلکه توجه به جایگاه هنر می‌تواند بسیار سازنده باشد. 

مدیر گالری‌های خانه هنرمندان ایران در بخش دیگری از صحبت‌هایش درباره رویداد «ماسک هنرمند» توضیح داد: در رویداد مذکور موضوع این بود که چطور باید پشت آثار خود قرار می‌گیریم و چگونه می‌توانیم در مورد همه پدیده‌ها صحبت کنیم؟ همچنین تلاش کنیم تا درباره حقایق، آسیب‌ها، چیزهایی که به دست آوردیم و آرزوهایمان حرف بزنیم. بنابراین این رویداد سپری بود برای اینکه هنرمندان این حرف را بیان کنند. 

او ادامه داد: در رویداد «ماسک هنرمند»، هر هنرمند باید با دو اثر شرکت می‌کرد. یک اثر می‌توانست در هر اندازه، گرایش و شکلی به نمایش دربیاید ولی اثر دیگر ماسکی بود که هنرمند در مهمانیه افتتاحیه روی صورت خود قرار می‌داد. چالش بین این دو اثر، کمک کرد که افتتاحیه خیلی خوبی برای این رویداد داشته باشیم. به صورتی که این افتتاحیه، جدا از نمایشگاه تبدیل به یک رویداد مجزا شد.

حقیت‌شناس اذعان داشت: فکر می‌کنم می‌توانیم نمایشگاه‌های خود را ورای آثاری که در آن به نمایش درمی‌آید در نظر بگیریم؛ تا به این واسطه اکت شروع آن نیز انرژی‌ای مضاعف باشد. 

حقیقت‌شناس در ادامه صحبت‌هایش درباره انتقادها به کیفیت برخی آثار به نمایش درآمده در رویدادهای خانه هنرمندان ایران توضیحاتی داد.

او بیان کرد: فکر می‌کنم برکت، رونق و توسعه هر اتفاقی با کثرت رخ می‌دهد. در حقیقت کیفیت نیز در کثرت ظهور پیدا می‌کند. در واقع این رویدادها تلنگری هستند که افراد را درگیر می‌کنند. به صورتی که اکنون بسیاری به ساخت صندلی‌ها و جایگاهایشان فکر می‌کنند. هدف ما نیز همین بوده است. در واقع این رویدادها تلنگری بودند تا این اتفاق را ایجاد کنند و قطعا در آینده تاثیر خود را می‌گذارند. 

دبیر نمایشگاه «ماسک هنرمند» در ادامه بیان کرد: از زمانی که ما در هنر به دنبال هویت بودیم، سوال اساسی این بود که یک ایرانی که به زبان فارسی حرف می‌زند، چگونه باید نقاشی کند؟ مجسمه بسازد؟ معماری کند و موسیقی داشته باشد؟ شاید آن گفت‌وگوها به نتیجه نرسیده باشد، اما در لایه‌های زیرین خود، دستاوردهایی داشته است. در واقع این موضوع مانند کاشتن دانه در خاک است که با نگاهی انجام می‌شود. اما اینکه در نهایت آن دانه، چه درختی شود و ثمره‌ای دهد؟ از حیطه کسی که آن دانه را کاشته خارج است. این رویدادها نیز دانه‌هایی در ذهن هنرمندان و مردم ماست که امیدوارم به ثمر بنشینند. 

 «سندلی هنرمند» و «ماسک هنرمند» رویدادهایی سالانه نیستند

او همچنین درباره اینکه آیا قرار است برگزاری نمایشگاه «ماسک هنرمند» و «سندلی هنرمند» در خانه هنرمندان ایران ادامه دار باشد یا خیر؟ توضیح داد: قطعا تداوم می‌تواند به این رویدادها کمک کند اما نه با سرعت. به همین دلیل ما هر سال رویداد «سندلی هنرمند» و «ماسک هنرمند» را نداریم. اما رویدادهای دیگری داریم که طراحی شده و در شرایط حساس اجتماعی و فرهنگی مورد نیاز خود مطرح می‌شوند. 

حقیقت‌شناس در پایان گفت: یکی از گلایه‌های برخی دوستان این بود که چرا اعلام عمومی برای این رویدادها نشده است. باید بگویم که ما ترجیح می‌دهیم، از هنرمندان دعوت کنیم تا اینکه فراخوانی بدهیم و بخواهیم از آثار رسیده، انتخاب کنیم. بنابراین اگر هنرمندان در رویدادهای خانه حضور داشته باشند از آن‌ها نیز دعوت می‌شود و این موضوع باب الفتحی خواهد شد تا این خانه را به عنوان خانه خود در نظر بگیرند.

انتهای پیام/

پیشنهادی باخبر