به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، خطوط لوله نفت، از شریان‌های حیاتی صنعت انرژی جهان به‌شمار می‌روند. این زیرساخت‌ها امکان انتقال حجم عظیمی از نفت خام را از میدان‌های تولید تا پالایشگاه‌ها یا بنادر صادراتی فراهم می‌کنند. طولانی‌ترین خطوط لوله دنیا معمولاً از مناطق تولیدی بزرگ تا بازارهای مصرفی گسترده کشیده شده‌اند و نقش کلیدی در امنیت انرژی جهانی دارند.
راه نو آنلاین نوشت: ساخت این خطوط لوله بعضاً در مناطق سخت‌گذر، در بیایان‌های عظیم، دریا و مناطق قطبی انجام شده‌اند که این موضوع اهمیت انتقال نفت و مبادی مصرف آن را دارای اهمیت بیشتری می‌کند.
طولانی‌ترین خطوط لوله نفت جهان نه‌تنها از نظر مهندسی، بلکه از نظر ژئوپلیتیکی و اقتصادی اهمیت حیاتی دارند. کشورهایی مانند روسیه، عربستان سعودی، آمریکا و چین با استفاده از این خطوط، کنترل چشمگیری بر مسیرهای جهانی انرژی دارند. توسعه و امنیت این زیرساخت‌ها نیز، تأثیر مستقیمی بر بازار جهانی نفت و ثبات اقتصادی کشورها گذاشته است.
در ادامه طولانی‌ترین خطوط لوله نفت جهان و ویژگی‌های آنها را مرور کنید.
طول این خط لوله چهار هزار و ۸۷۵ کیلومتر است و توسط شرکت ترنسنفت روسیه راهبری می‌شود. ساخت این طرح در سال ۲۰۰۶ میلادی از شهر تایشت در مرکز سیبری آغاز شد و تا شهر کوزمینو ادامه یافت. در ادامه این خط لوله به مرزهای شمال چین می‌رسد.
در سال ۲۰۰۹ میلادی، روسیه قراردادی با چین امضا کرد تا یک انشعاب جدید از این خط لوله احداث کند. ظرفیت صادرات این خط لوله روزانه ۳۰۰ هزار بشکه نفت است. چینی‌ها ۲۵ میلیارد دلار وام به دو شرکت ترنسنفت و روسنفت پرداخت کرده‌اند و در مقابل تا سال ۲۰۲۹ میلادی از روس‌ها نفت دریافت می‌کنند. از سال ۲۰۱۱ میلادی این خط لوله ۹۹۲ کیلومتری عملیاتی شد.
از سویی، روسیه در سال ۲۰۱۸ میلادی به بزرگ‌ترین تأمین‌کننده نفت کشور چین تبدیل‌شد و شرکت گازپروم در نظر دارد تا یک خط لوله سه هزار کیلومتری برای اتصال شرق سیبری به مرزهای چین احداث کند.
طول این خط لوله حدود ۴ هزار کیلومتر است و در دهه ۱۹۶۰ میلادی احداث شده است. این خط لوله از مناطق تولید نفت روسیه تا آلمان، لهستان، جمهوری چک، مجارستان و اسلواکی کشیده شده و ظرفیت انتقال بیش از ۱.۲ میلیون بشکه نفت در روز را دارد.
هزینه ساخت این خط لوله ۵.۹۲ میلیارد دلار بوده و در ساخت آن از ۷۳۰ هزار تن لوله استفاده شده است. این خط با نام «دوستی» شناخته می‌شود و یکی از قدیمی‌ترین و مهم‌ترین خطوط صادراتی روسیه است.
این خط لوله انتقال نفت به طول سه هزار و ۴۵۶ کیلومتراز پایانه کی استون هاردیستی در آلبرتای کانادا آغاز شده و تا پایانه نفتی ماتوکا در ایلینویس ادامه دارد. ظرفیت انتقال نفت این خط لوله ۸۳۰ هزار بشکه نفت در روز است. این خط لوله چند سازند نفت شیل را به هم متصل می‌کند. حامیان محیط زیست بارها با تجمع‌های اعتراض‌آمیز از ساخت این خط لوله انتقاد کرده‌اند.
این خط لوله به طول بیش از دو هزار و ۸۰۰ کیلومتراز مناطق نفتی قزاقستان تا استان شاندونگ در شرق چین احداث شده است که یکی از بزرگ‌ترین پروژه‌های مشترک آسیایی که امنیت انرژی چین را تقویت می‌کند، به شمار می‌رود.
طول این خط لوله یک هزار و ۷۶۸ کیلومتر است و از باکو (آذربایجان) تا بندر جیحان در ترکیه از طریق گرجستان نفت را انتقال می‌دهد. این خط لوله راهبردی، سال ۲۰۰۵ میلادی به بهره‌برداری رسید و ظرفیت انتقال حدود ۱ میلیون بشکه نفت در روز را دارد.
یکی از مهم‌ترین پروژه‌های انتقال انرژی منطقه قفقاز که وابستگی اروپا به نفت روسیه را کاهش داد همین خط لوله بوده است.
طول این خط انتقال نفت هزار و ۲۷۸ کیلومتر است. از میدان نفتی پرودهوبی در شمال آلاسکا تا بندر والدیـز در جنوب کشیده شده و سال ۱۹۷۷ میلادی به بهره‌برداری رسیده است.
این خط لوله به دلیل عبور از مناطق یخ‌زده و شرایط سخت اقلیمی، از نظر مهندسی بسیار منحصر به‌فرد است. به‌طوریکه حدود نیمی از آن بالای سطح زمین قرار دارد تا از ذوب‌شدن لایه‌های منجمد خاک (پرمافراست) جلوگیری شود.
این خط لوله که طول آن حدود یک هزار و ۲۰۰ کیلومتر است، از منطقه نفت‌خیز ظهران در شرق عربستان تا بندر ینبع در ساحل دریای سرخ کشیده شده است و ظرفیت انتقال روزانه حدود ۵ میلیون بشکه نفت را دارد.
این خط استراتژیک به عربستان اجازه می‌دهد نفت خود را بدون عبور از تنگه هرمز به بازارهای جهانی صادر کند.
۲۲۳۲۲۵
