به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، دریاهای منطقهای، بخشهای وسیعی از اقیانوسها هستند که با توجه به زمینهای پیرامونی یا زیرآبی از هم جدا شدهاند. در ادامه به بررسی بزرگترین دریاهای منطقهای جهان از نظر وسعت سطحی میپردازیم که بر اساس دادههای ویکیپدیا تهیه شده است.
این دریاهای منطقهای بزرگ نهتنها محل تنوع زیستی و ذخایر انرژی هستند، بلکه در تنظیم شرایط اقلیمی، اقتصاد جهانی بهویژه در حوزه حملونقل دریایی و روندهای تغییرات محیطی نقشی کلیدی دارند. شناخت بهتر این دریاهای کلان میتواند در مدیریت پایدار منابع آبی و حفاظت از محیط زیست جهانی کمک شایانی کند.
دریای فیلیپین بزرگترین دریای منطقهای جهان و وسعت آن حدود ۵٫۷ میلیون کیلومتر مربع است. این دریا بیش از دو برابر دریای مدیترانه وسعت دارد و شامل عمیقترین گودالهای اقیانوسی و فعالترین مناطق زمینلرزهای میشود. در رتبه دوم، دریای مرجانی قرار دارد که میزبان بزرگترین صخره مرجانی جهان، یعنی دیواره بزرگ مرجانی و یکی از غنیترین اکوسیستمهای دریایی است. در حالت کلی ۱۰ دریای جهان با بیشترین وسعت عبارتند از:
دریای فیلیپین Philippine Sea
دریای مرجانی Coral Sea
دریای عرب Arabian Sea
دریای سارگاسو Sargasso Sea
دریای جنوبی چین South China Sea
دریای ودل Weddell Sea
دریای کارائیب Caribbean Sea
دریای مدیترانه Mediterranean Sea
خلیج غنا Gulf of Guinea
دریای تسمن Tasman Sea
دریای عرب و دریای جنوبی چین دو دریای کلیدی در اقیانوس هند و اطلس هستند که مسیرهای حیاتی حملونقل جهانی را در خود جای دادهاند. این دو دریا با آبهای گرم خود، سامانههای موسمی منطقهای را شکل دادهاند که تأثیر مهمی روی شرایط اقلیمی و کشاورزی دارند. خلیج مکزیک، خلیج آلاسکا و دریای بارنتز از دیگر دریاهای مهم این فهرست هستند.
سواحل سرد و قطبی همچون دریای ودل، دریای بارنتز و دریای گرینلند نیز در میان بزرگترین دریاهای جهان جای دارند. این مناطق نقش مهمی در تشکیل آبهای عمیق و جریانهای اقیانوسی دارند که برای تعادل و گردش آبهای جهانی حیاتی است. شرایط سخت محیطی در این نواحی فعالیت انسانی را محدود کرده ولی ذخیره کربن و الگوهای یخ در این مناطق برای مطالعه تغییرات اقلیمی بسیار ارزشمند است.
