باشگاه خبرنگاران جوان؛ زهرا بالاور - دکتر مهشید شهیدی پژوهشگر بازی‌های رایانه ای بیان کرد: بازی‌ها می‌توانند عملکردهای شناختی بچه‌ها را تحت تاثیر قرار بدهند و می‌توانند اثرات مثبت و منفی برای کودکان و نوجوانان داشته باشند. اما ما باید توجه کنیم که موضوعاتی مانند رده بندی سنی، زمان و میزان بازی را مدنظر قرار دهیم تا بازی یک محصول فرهنگی و سرگرمی مناسب برای کودک و نوجوان باشد.

وی ادامه داد: بازی‌ها ظرفیت‌هایی دارند مانند توسعه مهارت‌ها، تمرکز، مهارت‌های حل مسئله یا در بازی‌های آنلاین توانایی ارتباط گرفتن با گروه های هم سن و سال. یعنی صرفا نگاه ما به بازی نباید نگاه مبتنی بر یک آسیب باشد. بلکه باید از ظرفیت‌های مختلفی که بازی‌ها می‌توانند برای رشد فکری و ذهنی کودک داشته باشند استفاده کنیم و بازی‌ها می‌توانند فضای آموزشی برای گروه سنی کودک و نوجوان ایجاد کنند.

وی افزود: به طور کلی ما یک فیلدی تحت عنوان بازی جدی داریم، یعنی بازی‌ها صرفا جنبه سرگرم کننده ندارند و می‌توانند جنبه آموزشی، تربیتی، درمانی یا توانمندی داشته باشند. با استفاده از حوزه جدی کودکانی که مبتلا به بیماری‌های خاص، اوتیسم یا اختلال چند توجهی هستند می‌توانند فضای درمانی را با استفاده از ظرفیت بازی‌ها تجربه کنند.

شهیدی بیان کرد: حتی ما یک نشستی با دوستان محک داشتیم، برای رگ گیری بچه‌هایی که اوتیسم داشتند برایشان مهم بود از ظرفیت بازی‌ها استفاده کنند تا کودک کمتر درد فیزیکی را احساس کند. لذا صرفا نباید به بازی‌ها نگاه آسیب شناسانه داشته باشیم و باید بتوانیم جنبه‌های استفاده از بازی را برای کودکان و نوجوان در نظر بگیریم. 

دکتر شهیدی گفت: در واقع در عرصه بازی‌های موبایلی و جدی هرساله تولیدات بسیاری داریم که بیس دانشگاه دارند، یعنی دانشجویانی که در رشته روانپزشکی یا علوم‌پزشکی هستند علاقه‌مند هستند تا تاثیر‌گذاری یک بازی را بر روی حل مسائل بهداشتی بررسی ‌کنند.

وی در پایان بیان کرد: اکثر بازی‌های جدی به مرحله تجاری‌سازی نمی‌رسند، زیرا اغلب بازی‌ها شاید نتوانند استقبال یا یک نهاد حمایتگر داشته باشند. لذا در حد تولید یک محصول باقی می‌مانند.