خروج یا ماندن درNPT ، مسئله این نیست!

NPT یا همان پیمان نظام منع اشاعه ساخت و به کارگیری سلاح های هسته ای، یک معاهده بین المللی است که عمده کشورهای جهان دارای فناوری هسته ای، عضو آن هستند. کشورمان هم به عنوان عضو این معاهده بین المللی، همواره به تعهدات خود در چارچوب منافع ملی و قوانین بین الملل پایبند بوده است؛ هر چند که با وقوع جنگ ۱۲ روزه، انفعال نهادهای بین المللی در محکوم کردن حملات آمریکا و رژیم صهیونیستی به تاسیسات اتمی کشورمان و بدعهدی اروپایی ها در برجام و فعال کردن مکانیسم بازگشت قطعنامه های شورای امنیت؛ گزاره ای که پیش از این نیز به صورت جدی درباره آن بحث می شد و حتی برخی از چهره های سیاسی هم به عنوان تهدیدی در جهت جلوگیری از فعال شدن مکانیسم ماشه آن را مطرح می کردند، همین مسئله خروج ازNPT بود؛ مسئله ای که در نهایت عملی نشده است. هرچند امروز شاهدیم که برخی رسانه های نزدیک به بعضی جریان های سیاسی در حال طرح مجدد این گزاره هستند. این مطالبه با استناد به ماده ۱۰ NPT مطرح می‌شود که در آن به‎صراحت قید شده است «هر دولتی باید حق داشته باشد در اجرای حاکمیت ملی خود درصورتی‌که احساس کند موارد فوق‌العاده‌ای دررابطه‌با موضوعات این پیمان، منافع حیاتی کشورش را به مخاطره انداخته است، از پیمان خارج شود.»حتی ابراهیم عزیزی رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس با اشاره به این که رفتارها و خباثت‌های گروسی دیگر نباید صرفاً در حد یک هشدار به او محدود بماند، گفت: آنچه امروز از سوی او و نهادهای غربی مشاهده می‌شود، اقدامی تعمدی و هدفمند علیه منافع ملی ایران است.اما چرا خروج کشور از این معاهده در مقطع کنونی نابهنگام به نظر می رسد؟ پاسخ بسیار ساده است؛ چون در دکترین نظامی و دفاعی کشور تصمیمی برای ساخت سلاح اتمی وجود ندارد و علاوه بر فتوای سال ۸۹ فرماندهی کل قوا مبنی بر حرام بودن به کارگیری سلاح های هسته ای، ایشان اخیرا هم مجدد به این موضوع اشاره کردند و ضمن حمایت از غنی سازی ۶۰ درصدی، کشور را بی نیاز از ساخت چنین سلاحی دانستند. علاوه بر موضع رهبر انقلاب درباره ساخت سلاح هسته ای همچنان به لحاظ تکنیکی هم علامت سوال های جدی درباره تامین اورانیوم موردنیاز و سرنوشت اورانیوم های ۶۰ درصد غنی سازی شده کشور با توجه به حملات نظامی صورت گرفته به سایت های غنی سازی کشور، برای به کارگیری در ساخت یک سلاح اتمی وجود دارد. با این اوصاف به نظر می رسد خروج از این معاهده در مقطع فعلی مشکل ساز باشد. علاوه بر این بدیهی است که خروج ایران از NPT از سوی کشورهای مختلف به عنوان تلاش ایران برای ساخت سلاح هسته ای تعبیر خواهد شد و اتفاقا بر سال ها مواضع خصمانه غربی ها در تحمیل جنگ، ترور و تحریم به کشورمان هم صحه خواهد گذاشت. مسئله ای که به افزایش فشارها و حتی حمله مجدد نظامی از سوی دشمنان ملت ایران مشروعیت خواهد بخشید. علاوه بر این در صورت خروج کشورمان از این معاهده هماهنگی ایجادشده میان ایران، روسیه و چین در اتخاذ موضعی مشترک در غیرقانونی خواندن به کارگیری مکانیسم ماشه توسط اعضای اروپایی شورای امنیت سازمان ملل هم مورد آسیب قرار خواهد گرفت و فشارها را بر این کشور ها برای محدود کردن همکاری های مشترک با کشورمان افزایش خواهد داد.

خراسان