جام جهانی بزرگتر، متفاوتتر؛ ۲۰۲۶ چگونه تاریخساز میشود؟
جام جهانی ۲۰۲۶ با حضور بیسابقه ۴۸ تیم، سه میزبان و دهها نوآوری ساختاری، بزرگترین و متفاوتترین تورنمنت تاریخ فوتبال خواهد بود. فیفا امیدوار است این توسعه کمنظیر، تجربهای «بهتر، ایمنتر و هیجانانگیزتر» رقم بزند.
به گزارش ایلنا به نقل از اتلتیک، جام جهانی آینده که در سه کشور آمریکا، کانادا و مکزیک برگزار میشود، نقطه عطفی در تاریخ این رقابتها خواهد بود؛ نهفقط به دلیل افزایش تعداد تیمها، بلکه برای حجم گسترده تغییراتی که بر قالب سنتی تورنمنت اعمال میشود.
۴۸ تیم، ۱۲ گروه و یک ساختار کاملاً جدید
برای نخستین بار، ۴۸ تیم در جام جهانی حضور خواهند داشت؛ رقمی که ۱۶ تیم بیشتر از دوره ۲۰۲۲ قطر است. این افزایش باعث شده مرحله گروهی با ۱۲ گروه چهار تیمی برگزار شود. طبق فرمت جدید:
* دو تیم نخست هر گروه صعود میکنند
* بههمراه هشت تیم برترِ سومها
* و مجموع تیمها در مرحله یک شانزدهم به ۳۲ تیم میرسد.
فیفا تأکید کرده این فرمت پس از «بازنگری کامل در زمینه تجربه تیمها و هواداران، رفاه بازیکنان و سلامت رقابت» انتخاب شده است.
در صورت برابری امتیاز و تفاضل گل میان تیمهای سوم، امتیاز انضباطی تعیینکننده خواهد بود:
* کارت زرد: یک امتیاز منفی
* اخراج با دو کارت زرد: سه امتیاز منفی
* اخراج مستقیم: چهار امتیاز منفی
و اگر همچنان تیمها برابر باشند، رتبه جهانی فیفا معیار نهایی خواهد شد.
سه میزبان، سه فرهنگ؛ بزرگترین میزبانی تاریخ
این نخستین باری است که جام جهانی در سه کشور برگزار میشود. ۱۶ شهر میزبان شامل:
کانادا: ونکوور، تورنتو
مکزیک: مکزیکوسیتی، گوادالاخارا، مونتری
ایالات متحده: آتلانتا، بوستون، دالاس، لسآنجلس، میامی، نیویورک/نیوجرسی، فیلادلفیا، سنفرانسیسکو، سیاتل و...
وزیر امنیت داخلی آمریکا این رویداد را «معادل برگزاری ۱۲ سوپربول در یک تابستان» توصیف کرده است که نشانهای از مقیاس عظیم عملیات اجرایی در سه کشور است.
بازگشت به آمریکای شمالی پس از ۳۲ سال
آخرین حضور جام جهانی در این منطقه به سال ۱۹۹۴ بازمیگردد؛ تورنمنتی که همچنان رکورد بیشترین میانگین تماشاگر را دارد.
مکزیک نخستین کشوری بود که دو بار میزبان شد و کانادا نیز تاکنون فقط دوبار به جام جهانی صعود کرده و هرگز میزبانی نکرده است.
ماجرا از کجا آغاز شد؟
در سال ۲۰۱۸، کمیته فیفا به نفع طرح «یونایتد ۲۰۲۶» رأی داد و آن را بر پیشنهاد مراکش ترجیح داد. کارلوس کوردیرو، رئیس وقت فدراسیون فوتبال آمریکا، آن را «لحظهای تاریخی» توصیف کرد و گفت:«حمایتی که خانواده فوتبال جهان از اتحاد سه کشور نشان دادند، ما را متعهد میکند جام جهانی را وارد مسیری پایدار و نوکننده کنیم.»
در ادامه، دونالد ترامپ گروه ویژه کاخ سفید را برای نظارت بر آمادهسازیها تشکیل داد و تأکید کرد که دولتش برای «بزرگترین، امنترین و باشکوهترین جام جهانی تاریخ» همه توان خود را بهکار خواهد گرفت.
نوآوریهای تازه: از سه نماد تا شو استراحت بین دو نیمه
بر خلاف قطر که تنها یک نماد داشت، جام جهانی ۲۰۲۶ برای هر میزبان یک ماسکات اختصاصی طراحی کرده است:
* کانادا: میپل دِ موس
* مکزیک: زایو جگوار
* ایالات متحده: عقاب سرسپید
هر یک از این کاراکترها به گفته فیفا نمادی از «فرهنگ، میراث و روح ملی» کشورهای میزبان خواهند بود.
اما یکی از متفاوتترین بخشها، برگزاری شو نیمهنهایی به سبک سوپربول است.
جانی اینفانتینو اعلام کرده که کریس مارتین (خواننده کولدپلی) هدایت انتخاب هنرمندان این برنامه ۱۵ دقیقهای را برعهده خواهد داشت.
نسخه آزمایشی این ایده، تابستان گذشته در فینال جام باشگاههای جهان در متلایف بود؛ جایی که جی بالوین، دوجا کت و تمز روی صحنه رفتند.
یک تورنمنت «بزرگتر، جسورتر و متفاوتتر»
برنده جام جهانی ۲۰۲۶ در نهایت هشت بازی انجام خواهد داد؛ یکی بیشتر از قطر به دلیل اضافه شدن مرحله یک شانزدهم نهایی.
فیفا امیدوار است این افزایش ظرفیت و نوآوریهای متعدد، جام جهانی آینده را به تجربهای بهیادماندنی و بیسابقه تبدیل کند.
