به همین بهانه این کارگردان ۷۰ساله در گفت‌وگو با هالیوود ریپورتر درباره گذشته و آینده خود با صداقت سخن گفت. لی درپاسخ به این پرسش که اگر فیلم‌ساز نمی‌شد چه کار می‌کرد، گفت: «هر شغل دیگری که داشتم افتضاح می‌شدم. واقعا هرگز نتوانستم ذهنم را معطوف کار دیگری کنم. واقعا دست‌وپاچلفتی هستم، اما به محض ورود به مدرسه فیلم، با وجود اینکه به سختی انگلیسی صحبت می‌کردم، همه چیز آسان شد و دیگران به من گوش دادند.
اما ۶ سال طول کشید تا به موفقیتی برسم. در سال ششم دیگر داشتم فکر می‌کردم که شاید بهتر است به تایوان برگردم و سعی کنم شغلی به عنوان دستیار کارگردان یا چیزی در این مایه‌ها پیدا کنم. اما همان موقع جایزه فیلم‌نامه را بردم و کارم را شروع کردم. پس باید خداوندگار فیلم به من کمک کرده باشد. می‌دانی خیلی‌ها از جوانی کاملا درخشان هستند، اما من این‌طور نبودم. سال ششم هم برای پیشرفت من لازم بود، چون اگر درست بعد از مدرسه فیلم‌سازی شروع به ساختن فیلم می‌کردم، ممکن بود کارم ضعیف باشد.»
کارگردان فیلم‌های «دست‌های قدرت» و «ضیافت عروسی» افزود: «۶ سال است که فیلمی نساخته‌ام. من خجالتی هستم و ذاتا آدم شجاعی نیستم، اما حرفه‌ام مرا در موقعیت‌هایی قرار داده که فشار زیادی وجود دارد. وقتی در حال ساختن یک فیلم بزرگ باشی و تصمیم بگیری چیزی را ارائه کنی که انتظارش نبود، یا اگر تصمیم داری یک ماجراجویی بکنی و دست به کاری کاملا متفاوت بزنی، اینها همه فشار است. من هرگز پروژه‌ها را خلق نمی‌کنم، آنها به سراغ من می‌آیند. همیشه یک فیلم به فیلم بعدی منتهی شده و حالا دوباره ۶ سال گذشته و من نمی‌دانم قرار است چه کنم. خیلی گیج هستم اما اشکالی ندارد، چون من همین طور زندگی می کنم و مشکلی با آن ندارم.»
