به گزارش مشرق، اسلام‌آباد با تشدید درگیری‌های مرزی میان پاکستان و افغانستان که این ماه به نبردهای خون‌بار و نادری تبدیل شد دشمن دیگرش-هند-را مقصر دمیدن بر آتش این درگیری دانسته است.
خبرگزاری فرانسه در گزارشی در این باره نوشت: «شهباز شریف» نخست‌وزیر پاکستان گفت که دهلی نوطالبان افغانستان را «تحریک می‌کند». در همین حال، «خواجه محمد آصف» وزیر دفاع او کابل را «نیروی نیابتی هند» توصیف کرده است.
پاکستان و هند که دشمنان دیرینه وجودی یک‌دیگرند از زمان تقسیم شبه‌قاره در پایان حکومت بریتانیا در سال ۱۹۴۷ جنگ‌های متعددی علیه یکدیگر به راه انداختند.
همچنین مدت‌هاست که این دو کشور در راستای کارزارهای ثبات‌زدای ادعایی، یکدیگر را به حمایت از شبه‌نظامیان در قلمرو طرف مقابل متهم کرده‌اند.
اما اسلام‌آباد در ماه‌های اخیر با نگرانی شاهد نزدیک شدن هند به افغانستان تحت حاکمیت طالبان بوده است، در حالی که روابط خود با کابل نیز به شدت بدتر شده است.
در حالی که هند برای «امیرخان متقی» وزیر امور خارجه طالبان که تحت تحریم‌های سازمان ملل قرار دارد، فرش قرمز پهن کرده بود، انفجارهایی کابل و یک بازار در نزدیکی مرز پاکستان را لرزاند.
«وحید فقیری» کارشناس امور بین‌المللی افغان گفت که نزدیک شدن روابط هند و طالبان پاکستان را به واکنش واداشته است.
به گفته او، دهلی نو با دعوت وزیر امور خارجه طالبان برای گفت‌وگو قصد داشت تنش‌ها میان پاکستان و افغانستان را تشدید کند.
با وجود این که هیچ گروهی رسما مسئولیت‌های انفجار ۹ اکتبر را نپذیرفت، طالبان، اسلام‌آباد را به حمله‌ای «بی‌سابقه» متهم کرده و با حملات تلافی‌جویانه پاسخ داد.
این تبادل آتش منجر به بروز بیش از یک هفته درگیری توپخانه‌ای مرگبار و حملات پهپادی شد که بدترین خشونت میان این دو همسایه در جنوب آسیا شد. با از بین رفتن آتش‌بس اولیه، دومین آتش‌بس در ۱۹ اکتبر امضا شد.
مقصر دانستن همسایگان
خبرگزاری فرانسه نوشت: روابط افغانستان و پاکستان که روزی متحد یکدیگر بودند، از زمان خروج نیروهای آمریکا از افغانستان پس از به قدرت رسیدن طالبان به سردی گراییده است.
اسلام‌آباد در ابتدا لحن خوشبینانه‌ای داشت و «فیض حمید» رئیس وقت سازمان اطلاعات پاکستان به طور علنی اطمینان داد که «همه چیز خوب خواهد شد.»
اما اسلام‌آباد از آن زمان، با افزایش حملات تروریسی مرگبار در پاکستان مدام مقامات طالبان را متهم کرده است که به گروه‌های شبه‌نظامی پناه می‌دهد.
طالبان پاکستان و گروه‌های وابسته به آن عامل بیشتر این خشونت‌ها هستند که عمدتا متوجه نیروهای امنیتی پاکستان است.
یک منبع امنیتی پاکستانی به خبرگزاری فرانسه گفته است که تنها در ماه اکتبر، بیش از ۱۰۰ نیروی امنیتی و افسران پلیس در حملات مهاجمانی از افغانستان کشته شده‌انهد.
دو سال است که افزایش خشونت‌ها در پاکستان به برپایی یک کارزار اخراج دسته‌جمعی نیز منجر شده است که طی آن میلیون‌ها مهاجر و پناهنده افغان به اتهام افزایش جرم و جنایت به آن سوی مرزها بازگردانده شده‌اند.
«ملیحه لودهی» دیپلمات پیشین پاکستانی گفت که سفر وزیر امور خارجه طالبان به دهلی نو ممکن است تحریک‌کننده بوده باشد اما انگیزه تلافی پاکستان نبوده است.
او بیان کرد: دلایل اصلی خشم و ناامیدی پاکستان از مقامات طالبان خودداری آن‌ها از مهار طالبان پاکستان است.
ارتش پاکستان نیز دهلی نو را به حمایت از طالبان پاکستان متهم کرده است.
وزارت امور خارجه هند این اتهام را رد می‌کند و در عوض، پاکستان را متهم می‌کند که می‌خواهد از مسئولیت بی‌ثباتی داخلی و مشکلات امنیتی خود شانه خالی کند.
به گفته این وزارتخانه، «مقصر دانستن هماسیگان برای شکست‌های داخلی، یکی روش قدیمی پاکستان است.»
اظهار همبستگی طالبان با هند
در ادامه این مطلب آمده است: «پراوین دونتی» یکی از تحلیلگران گروه بین‌المللی بحران می‌گوید، توجیه دوستی و صمیمیت میان دهلی نو و کابل در ابتدا به دلیل مغایرت درک عمومی از اسلام با ملی‌گرایی مورد حمایت «نارندرا مودی» نخست‌وزیر هند دشوار بود.
حضور نداشتن روزنامه‌نگاران زن در یک کنفرانس مطبوعاتی در زمان سفر متقی به هند با انتقادهای تندی روبه‌رو شد اما دونتی گفت که افکار عمومی زمانی تغییر کرد که وزیر امور خارجه طالیان درباره حمله تروریستی ۲۲ آوریل در پهلگام با هند ابراز همبستگی کرد.
این حمله در منطقه جنجال‌برانگیز کشمیر به یک جنگ چهار روزه میان دو دشمن دارای جنگ‌افزار هسته‌ای منجر شد و دهلی نو اسلام‌آباد را به حمایت از تروریست‌ها متهم کرد.
همبستگی وزیر افغان ممکن است برای او طرفدارانی به ارمغان آورده باشد اما اسلام‌آباد را خشمگین کرد، چراکه بیانیه مشترک این منطقه مورد مناقشه را «جامو و کشمیر، هند» توصیف کرد که حاکی از حاکمیت هند بر این منطقه است.
دهلی نو در پایان این تبادل نظر میان افغانستان و هند اعلام کرد که هیات دیپلماتیک خود در کابل را به یک سفارت تمام‌عیار ارتقا می‌دهد. این موضوع گام دیگری در راستای هدف نهایی طالبان برای به رسمیت شناخته شدن در سطح بین‌المللی بود-اقدامی که به گفته تحلیلگران هنوز برای هند در چشم‌انداز دوری قرار دارد.
در حال حاضر، این تجدید رابطه یک پیروزی مهم برای مقامات طالبان و یک تغییر قابل توجه در روابط پیچیده هند، پاکستان و افغانستان محسوب می‌شود.
