اختصاصی طرفداری | «آن‌‌ها به خاطر ما قرمز می‌پوشند»؛ این جمله را برایان کلاف، مربی وقت ناتینگهام فارست، در سال ۱۹۸۰ قبل از بازی با آرسنال به یکی از هواداران تیمش گفت. او در ادامه توضیح داد:
سال‌ها پیش که پول نداشتند، یک دست پیراهن از ما کش رفتند.
از نخستین روزهای شکل‌گیری آرسنال، رنگ قرمز همواره بخشی جدانشدنی از هویت این باشگاه بوده است. با این حال، سال‌هاست روایتی میان هواداران و حتی برخی منابع تاریخی دست به دست می‌شود که این رنگ را هدیه‌ای از ناتینگهام فارست می‌داند؛ روایتی که جذابیتش کمتر از حقیقت نیست.
لباس آرسنال هدیه ناتینگهام بود؟
داستان مشهور چنین می‌گوید: در سال ۱۸۸۶، فرد بردزلی، دروازه‌بان و یکی از بنیان‌گذاران آرسنال، از باشگاه سابقش ناتینگهام فارست درخواست کمک کرد و در پاسخ، فارست یک دست پیراهن قرمز گاریبالدی و حتی یک عدد توپ برای تیم تازه‌تأسیس فرستاد. همین روایت باعث شد بسیاری باور کنند که انتخاب رنگ قرمز برای همیشه مدیون لطف فارست بوده است.
واقعیت تاریخی در مورد پیراهن آرسنال
بررسی اسناد اما تصویر دیگری ارائه می‌دهد. دیوید دانسکین، یکی از مؤسسان باشگاه، دهه‌ها بعد توضیح داد که پس از تغییر نام تیم به «رویال آرسنال»، مأمور تهیه پیراهن‌های جدید شد و این لباس‌ها را از یک خیاطی مردانه در خیابان ولینگتون در وولویچ خریداری کردند. به گفته او، انتخاب رنگ قرمز نه هدیه‌ای از فارست، بلکه تصمیمی شخصی و مستقل بود.
هرچند شواهدی مبنی بر ارسال رسمی لباس از سوی فارست وجود ندارد، اما نقش بردزلی در انتخاب رنگ قرمز غیرقابل انکار است. او که سال‌ها در فارست بازی کرده بود، به هم‌تیمی‌هایش پیشنهاد داد همان رنگ را برای تیم جدید برگزینند. به این ترتیب، ارتباط فارست بیشتر در حد یک الهام و تأثیر ذهنی باقی ماند تا یک حمایت مادی.
جالب آنکه سال‌ها بعد، در ۱۹۶۵، این آرسنال بود که به فارست کیت هدیه داد. در آستانه صدمین سالگرد تأسیس فارست، آرسنال ضمن پذیرش دعوت برای حضور در جشن، یک دست لباس و حتی یکی از تفنگ‌های سرامیکی باشگاه را به رقیب قدیمی تقدیم کرد. روایتی که کمتر به آن پرداخته شده و به‌نوعی بازگشتی طنزآمیز به افسانه اولیه است.
امروز می‌توان با اطمینان گفت که پیراهن قرمز آرسنال احتمالاً هرگز هدیه‌ای مستقیم از ناتینگهام فارست نبوده است. این رنگ از دل انتخاب‌های بنیان‌گذاران و ارتباطات شخصی آنان با فارست برآمد، نه از بسته‌ای پستی از ناتینگهام. با این حال، افسانه همچنان زنده است؛ افسانه‌ای که اگرچه از نظر تاریخی درست نیست، اما در روایت باشگاه همان‌قدر اهمیت دارد که گل‌های بزرگ و لحظه‌های تاریخی آن.
سایر مطالب فکت فوتبالی:
