به گزارش همشهری آنلاین، اللهکرم مشتاقی-دیپلمات ایرانی و تحلیلگر مسائل فلسطین و لبنان: وزرای جنگ در رژیم صهیونیستی از جایگاه فوقالعاده مهمی برخوردار هستند، از میان ۱۴ نخست وزیر رژیم صهیونیستی (از ۱۹۴۸ تاکنون) ۱۰ نفر از آنها حداقل یک دوره و گاهی در پنج الی ده کابینه وزارت جنگ را در اختیار داشته اند. نکته عجیب درباره تعامل وزرای جنگ با نتانیاهو اینکه در همه موارد وزرای جنگ با او به عنوان نخست وزیر با اختلاف، چالش، تخاصم و استعفا یا برکناری مواجه شدهاند.
نتانیاهو وقتی سال ۲۰۰۹ پس از یک فاصله ده ساله مجددا نخست وزیر شد (او قبلا از سال ۱۹۹۶ تا ۱۹۹۹ نخست وزیر بود) ایهود باراک که سابقه نخست وزیری و فرماندهی ارتش را داشت و دبیرکل حزب کار بود را به عنوان وزیر جنگ برگزید. اختلاف این دو با یکدیگر روز به روز بیشتر شد، سر انجام در سال ۲۰۱۳ و قدرت گیری بیشتر لیکود (حزب نتانیاهو)، «موشه یعلون» وزیر دفاع شد، نتانیاهو او را دست راست خود می دانست و علاوه بر وزارت دفاع، جانشینی نخست وزیری را نیز بر عهده او گذاشت. اما کم کم با یعلون نیز به چالشهای پیچیده، جدی و غیرقابل حل رسید و او نیز کنار رفت. یعلون از حرفه ای ترین نظامی های رژیم صهیونیستی بود که از ۱۶ سالگی در ارتش این رژیم عضو شده بود. پدر و مادر او نیز از بنیانگذاران گروه های مسلح صهیونیستی بودند که نقش فعالی در اشغال فلسطین و جعل رژیم اسراییل را داشتند. اما به هر صورت یعلون هم کنار رفت.
در سال ۲۰۱۶ آویگدور لیبرمن که از تندروهای آن روزهای اسراییل بود به عنوان وزیر دفاع انتخاب شد. دیری نپائید که اختلافات نتانیاهو با لیبرمن نیز منجر به جدایی آنها شد. سپس نوبت به نفتالی بِنِت، بنی گانتز و نهایتاً یوآو گالانت رسید که به وزارت جنگ برسند اما نتانیاهو با همه آنها سرشاخ شد و با عزل، تغییر و استعفا مواجهشان کرد. نتانیاهو حتی با یوآو گالانت که به دلیل کشته شدن فرزند و پسر برادرش در جریان جنگ علیه غزه، در اسراییل به چهره ای محبوب و فداکار شهرت یافته بود و میتوانست از او برای سفیدشویی چهره کابینهاش در عرصه بین المللی استفاده کند، نیز نساخت و او را کنار گذاشت.
در حال حاضر هر شش وزیر جنگ کابینه های سابق نتانیاهو (باراک، یعلون، لیبرمن، بِنِت، گانتز و گالانت) جزء مخالفان سرسخت و تند و تیز او هستند و به چیزی جز سقوط کابینه او و محاکمه وی رضایت ندارند. اخیرا وقتی نتانیاهو درخواست چشم پوشی از محاکمه قضایی خود را کرده، وزرای سابق جنگِ کابینه او شدیدترین مخالفتها را اعلام کرده اند.
نتانیاهو در آخرین تغییرات کابینهاش، با وجود اینکه درگیر جنگ بود و در شرایط ویژه نظامی قرار داشت، یک چهره غیر نظامی اما به شدت وفادار یعنی «ایزرائیل کاتز» که وزارت خارجه را بر عهده داشت به راس این وزارتخانه منصوب کرد. کاتز «چماقدار» نتانیاهو در کابینه، مجری محض سیاستهای او و «بله قربان»گو ترین وزرای کنونی کابینه نتانیاهو است. اساسا همین ویژگیهای شخصیتی کاتز است که نتانیاهو ترجیح داد از بین صدها مقام ارشد نظامی همسو با حزب لیکود، این چهره رومانیائی تبار بدون سابقه نظامی را به عنوان حساسترین وزیر کابینه برگزیند.
حرف آخر اینکه هر شش وزیر جنگ سابق اسراییل، جنایتکارانِ تندخو و بی رحمی هستند که دستشان به خون هزاران نفر از انسانهای بیگناه آغشته است. جالب انکه این ۶ نفر نتانیاهو را تندرو، غیرمنعطف و مشورت ناپذیر می دانند! یعنی نتانیاهو چه جانوری است که این ۶ نفر که از تندروهای دوران خود محسوب میشوند او را چنین وصف می کنند. حالا در نظر بگیرید همین نتانیاهو جنایتکار در مقابل امثال بن غفیر و اسموتریچ (وزرای امنیت ملی و دارائی کابینه نتانیاهو)، میانه رو محسوب میشود! به همین دلیل است که میگوئیم سیاستمداران این رژیم یکی از دیگری گرگصفتتر، نژادپرستتر و جنایتکارتر هستند. در سپهر سیاسی اسراییل کسانی وجود دارند که حتی بنغفیر و اسموتریچ را به انعطاف، مماشات و چشمپوشی از آرمانهای اصیل صهیونیسم متهم میکنند!!! جامعه اسراییل جامعه گرگها، کفتارها و روباههاست یکی از دیگری حیلهگرتر و درندهترند.
