مشهورترین روایتی که از احمد مراتب نقل می شود اذان گفتنش بر بام کعبه است. می‌گویند او نخستین ایرانی است که توانسته این کار را انجام بدهد و نکته جالب ماجرا این است که این کار را به درخواست امام موسی صدر روحانی مشهور انجام داده است.
او در مصاحبه ای درباره آن اتفاق گفته است: «اولین بار در سال ۱۳۵۰ به مکه رفتم و پس از آن سال ۱۳۵۴ این سفر تکرار شد. محل استقرار کاروان اصفهان مسجدالحرام بود.
شب عید غدیر بسیاری از علما و مراجع آنجا جمع بودند و از من خواهش کردند چیزی بخوانم و من هم در مدح مولا علی (ع) خواندم که نوار کاست آن هنوز موجود است.
آن زمان امام موسی صدر که رئیس مجلس اعلی شیعیان لبنان بودند به عنوان مهمان ویژه پادشاه عربستان به مکه آمده بودند و در طواف صدایم را شنیدند و در آغوشم گرفتند و از من دعوت کردند که فردای آن روز به کاروان محل استقرارشان بروم. بسیاری از علما هم دعوت شدند و مجلس بسیار باشکوهی برگزار شد. همان موقع از من خواستند که آواز بخوانم. در آن جمع که تعداد بسیار زیادی از علما و فقها حضور داشتند خواندن سخت بود. در دلم گفتم خدایا کمکم کن و شروع به خواندن غزلی از سعدی کردم. امام موسی صدر در همان مجلس به من گفتند فردا که روسای جمهور و سران کشورهای اسلامی و مراجع تقلید به مسجدالحرام وارد می‌شوند، بر بام کعبه اذان بگویید.
برایم باورکردنی نبود. لحظه‌ای فکر کردم قرار است چه اتفاقی بیفتد. شب تلفن زنگ زد و اطلاع دادند که فردا دنبالم می‌آیند و برای گفتن اذان آماده باشم.
فردای آن روز پس از مراسم قرائت قرآن، پادشاه عربستان دستم را گرفت و به اتفاق امام موسی صدر پس از خواندن نمازهای واجب از پله‌های کعبه بالا رفتیم. به من گوشزد شده بود که اذان را تا بخش اشهد ان محمد رسول‌الله بخوانم چون مسلمانان آنجا اهل سنت هستند.
من بالای بام که رسیدم با خود گفتم این اتفاق تا به حال برای کسی نیفتاده است و اینجا خانه علی (ع) است و تو در پناه مولا هستی و از چه می‌ترسی؟ به این ترتیب شروع کردم و اذان را به طور کامل خواندم.
این یک معجزه بود که هیچ‌کس به من اعتراض نکرد. بعد هم امام موسی صدر پس از خواندن اذان به من گفتند که چطور باید از شما تشکر کنم؟ و من تقاضای سفر کربلا را کردم که پس از آن به اتفاق استاد تاج اصفهانی به لبنان و سپس به کربلا عازم شدیم.»
سیداحمد مراتب در ۱۴سالگی وارد رادیو شد و با هنرمندانی همچون حسن کسایی، جلیل شهناز، ادیب خوانساری و تعدادی دیگر از هنرمندان همکاری کرد.
او همچنین مدتی با ارکستر فرامرز پایور کار کرد ولی بعد از آن به اصفهان بازگشت. این استاد آواز، برای درک هر چه بیشتر فنون و رموز و ظرایف آوازها و اشعار مذهبی از محضر اساتیدی همچون جلال‌الدین همایی هم بهره برد.
از او بیش از ۲۰۰ مقاله و مصاحبه و شعر بر جای مانده که عمدتا در زمینه عرفان، ادبیات، موسیقی ایرانی و آئینی و تعزیه خوانی است.
همچنین تاکنون حدود یک هزار ساعت آواز ضبط شده از احمد مراتب به یادگار مانده است.
