به گزارش مشرق، کانال تلگرامی مشکات اندیشه نوشت:
سفر ولیعهد عربستان به واشنگتن: تقویت روابط دوجانبه در سایه خلأهای امنیتی و هسته‌ای
مؤسسه خاورمیانه در گزارشی به بررسی ابعاد مختلف دیدار اخیر «دونالد ترامپ» و «محمد بن سلمان» پرداخته و تأکید کرده است که این سفر اگرچه در ظاهر با فضای مثبت و اعلام تعهدات گسترده همراه بود، اما در لایه‌های عمیق‌تر پرسش‌های راهبردی مهمی را بی‌پاسخ گذاشته است. نویسنده با استناد به داده‌ها و اظهارات منتشرشده تلاش کرده نشان دهد که ماهیت این سفر بیش از آن‌که حل‌کننده بحران‌های جاری باشد، تقویت‌کننده نمادین روابط دوجانبه و ایجاد تصویر جدیدی از نقش عربستان در آینده همکاری‌های امنیتی و فناورانه آمریکا است.
بر اساس این گزارش، سفر ولیعهد عربستان به واشنگتن عمدتاً با هدف تثبیت رابطه راهبردی با آمریکا انجام شده و به‌نظر می‌رسد که دو طرف توانسته‌اند در حوزه‌های نظامی و تکنولوژیک به نتایج ملموس دست یابند. در این میان، اعلام موافقت ترامپ با فروش جنگنده‌های F-۳۵ و همچنین شکل‌گیری توافق‌های پرحجم در حوزه هوش مصنوعی مصداق‌های اصلی این دستاوردها معرفی شده‌اند. گزارش یادآور می‌شود که این سطح از ورود بخش خصوصی آمریکا به پروژه‌های کلان دیجیتال عربستان می‌تواند نقشی مشابه همکاری تاریخی دو کشور در صنعت نفت ایفا کند و پیوندی اقتصادی ایجاد نماید که فراتر از تصمیمات سیاسی کوتاه‌مدت عمل کند.
در ادامه تحلیل، پژوهشگران مؤسسه خاطرنشان کرده‌اند که با وجود این فضای مثبت، دیدار دو طرف در مسائل کلیدی منطقه‌ای تقریباً بدون نتیجه ماند. بنا بر برداشت نویسنده، عربستان نه در خصوص پیوستن به «توافق‌های ابراهیم» گام تازه‌ای برداشت و نه تعهد مشخصی درباره حضور در طرح تثبیت غزه ارائه کرد. همچنین موضوعاتی همچون جنگ یمن، ایران و تحولات سوریه نیز عملاً در حاشیه قرار گرفتند. گزارش با اشاره به این نکته که حتی مسئله سنتی «نفت» در اولویت این دیدار نبود، نتیجه می‌گیرد که نوعی جابه‌جایی اولویت‌ها در رابطه دو کشور در حال رخ‌دادن است؛ جابه‌جایی‌ای که فناوری و همکاری‌های اقتصادی را بر موضوعات ژئوپلیتیک مقدم می‌کند.
البته به گفته نویسنده، بخش مهمی از نتایج اعلام‌شده در این سفر هنوز فاقد جزئیات روشن است و همین امر ابهامات جدی ایجاد می‌کند. وعده سرمایه‌گذاری «۱ تریلیون دلاری» عربستان در آمریکا نمونه‌ای از این ابهام عنوان شده؛ وعده‌ای که بدون جدول زمانی، بدون منابع مشخص و احتمالاً در مقیاسی که تحقق آن دهه‌ها طول خواهد کشید مطرح شده است. علاوه بر این، گزارش تأکید می‌کند که امضای «توافق دفاعی» میان دو کشور نیز بدون انتشار متن رسمی صورت گرفته و هنوز معلوم نیست آمریکا چه سطحی از تعهد عملی برای دفاع از عربستان پذیرفته است؛ مسئله‌ای که با توجه به تجربه حمله ۲۰۱۹ به آرامکو، برای ریاض اهمیت حیاتی دارد.
در بخش پایانی، گزارش به موضوع حساس همکاری هسته‌ای اشاره می‌کند و توضیح می‌دهد که اعلام «تکمیل مذاکرات» بیشتر یک عبارت دیپلماتیک مبهم است تا انعقاد توافق واقعی. نویسنده یادآور می‌شود که محور اصلی اختلاف، یعنی حق عربستان برای غنی‌سازی اورانیوم، همچنان حل‌نشده باقی مانده و با الزامات قانونی آمریکا درباره منع غنی‌سازی ناسازگار است. در جمع‌بندی، مؤسسه خاورمیانه نتیجه گرفته است که هرچند سفر محمد بن سلمان از منظر تقویت روابط و کسب امتیازهای نمادین موفق بوده، اما پرسش‌هایی درباره آینده امنیت منطقه، همکاری هسته‌ای و حدود واقعی تعهد دفاعی آمریکا همچنان بی‌پاسخ مانده و شکل نهایی این رابطه را در هاله‌ای از عدم قطعیت قرار داده است.
*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.
