کودکان شرور بر صندلی سیاست آمریکا | اشتهای سیریناپذیر ترامپ به تحسین شدن | چاپلوسان دور رئیسجمهور حلقه زدند
به گزارش اقتصادنیوز، دونالد ترامپ، رئیسجمهور کنونی آمریکا که با خلقوخوی خاص خود بارها مورد انتقاد و تعجب رسانهها قرار گرفته است، همواره با رفتارهای کودکانه، عشق به تحسین شدن و تمایل شدید به جاودانه کردن نام خود، شناخته میشود.
ترامپ و نزدیکانش با اقداماتی چون تغییر نام مراکز فرهنگی و نهادهای دولتی گرفته تا لقبگذاریهای تحقیرآمیز، نشان دادهاند که در دنیای خود، قدرت نامها و تصویرسازی شخصی بر واقعیت و مسئولیتهای بزرگسالانه اولویت دارد.
حلقه چاپلوسان اطراف رئیسجمهور
الیوت ای. کوهن در آتلانتیک نوشت: هیئت امنای جان اف. کندی سنتر، که برخی آن را هیئت چاپلوسان مینامند، نام این مرکز را به «ترامپ-کندی سنتر» تغییر دادهاند چنین اقدامی، از اشتهای سیریناپذیر ترامپ به تحسین و وجود افراد چاپلوس در حلقه نزدیکان او ناشی میشود.
او همچنین با حک شدن نام خود بر ساختمان مؤسسه صلح آمریکا موافقت کرده و فرمانی صادر کرده که از این پس خلیج مکزیک به «خلیج آمریکا» تغییر نام پیدا کند.
اقتصادنیوز: کارزار صلح کرملین، چه در دوران شوروی و چه امروزه، یک هدف داشته است؛ تضعیف غرب برای پیشبرد توسعهطلبی روسیه.
نتایجی که ماندگار نخواهند بود
در این میان، پیت هگست وزیر دفاع آمریکا، در حالی که ژنرالها را بابت آمادگی جسمانی بازخواست میکند و نیروی دریایی را به اجرای کشتار بدون محاکمه هدایت میکند، نام وزارت دفاع را به صورت غیرقانونی به وزارت جنگ تغییر داده است. او همچنین پایگاههایی که نامشان بر اساس نام ژنرالهای کنفدراسیون بود را نامگذاری مجدد کرده است. نامهای جدید نیز به همین منوال انتخاب شدهاند، با این تفاوت به افراد متفاوتی اشاره دارد.
این تغییرات هم توهینآمیز است و هم از اراده ضعیف و ترسیده کنگره ناشی میشود. علاوه بر آن، این رفتارها به شدت کودکانه به نظر میرسند، چرا که این نامها در ده سال آینده به نامهای اصلی خود بازخواهند گشت و احتمالا دولت دموکرات بعدی دوباره وزارت دفاع و نام پایگاهها را تغییر خواهد داد. نام ترامپ نیز از دیوارها پاک خواهد شد، همانطور که شوخیهای شرمآور او با روسای جمهور پیشین در پیادهروی مشاهیر رئیسجمهوردر کاخ سفید از بین خواهد رفت.
نامها قدرت دارند؟
در باور آمریکاییها، نامها قدرت زیادی دارند. همین باعث شده که نامگذاری قلعهها به اسم ژنرالهای کنفدراسیون برای تثبیت اسطورههای پیشین صورت گیرد.
از سویی، گاهی نامها میتوانند به شکلی پارادوکسیکال ادای احترام باشند. مثلا سرخپوستان توسط مهاجران غربی فریب خوردند، کشته شدند و زمینهایشان تصاحب شد. اما شرکت جیپ در ۱۹۷۳ خودرو خود را چروکی نامید تا احساس قدرت و غرور را به خریداران منتقل کند؛ او همچنین اولین خودرو خود را به رئیس وقت این قبیله شرقی داد.
همچنین هلیکوپترهای مرگبار ارتش آمریکا «آپاچی» و موشکهای دوربرد نیروی دریایی نیز «توماهاوک» نام دارند.
با این حال، تغییر نامهایی که ترامپ و هگست انجام دادهاند از نوع متفاوتی هستند. این اقدامات بیشتر شبیه نمایش و ژستهای ظاهری و کودکانه اند و بلوغ سیاسی یا هدف عملی واقعی ندارند.
رفتار کودکانه در دولت ترامپ مسری است
بخش زیادی از تصمیمگیران دولت ترامپ و خود او، الگوهای رفتاری کودکانهای را نشان میدهند. کودکان و نوجوانان به ندرت حس آیندهنگری قوی دارند و به همین دلیل اغلب کارهای احمقانه انجام میدهند. درک این واقعیت که کارهای امروز ممکن است همین فردا لغو شوند و کنترل انسان بر اتفاقات آینده محدود است ، ویژه بزرگسالان است، نه کودکان.
نامها در ذهن کودکان قدرت جادویی دارند
نوجوانان اغلب در فانتزیهای جادویی خود غوطهور میشوند و خیال میکنند که قادر به کنترل جهان هستند. همین نگرش، باعث باور عجیب به قدرت نامها بهخصوص در نوجوان ها میشود. برای همین فکر کردن به اینکه با تغییر نام یک نهاد میتوان آن را به شکل دلخواه تغییر داد، نمونه یک رفتار کودکانه است.
القاب تحقیرآمیز و تبحر ویژه رئیس جمهور
نامها همچنین میتوانند به عنوان ابزاری برای توهین باشند. برچسب زدن تحقیرآمیز به دیگران میتواند به کسی که حس برتری دارد، حس قدرت بدهد، حتی اگر کوتاهمدت و گذرا باشد. ترامپ استاد برچسب زدن و دادن القاب تحقیرآمیز است و از این ابزار برای تحقیر و پایین آوردن رقبای سیاسی و همچنین لذت شخصی خود بهره میگیرد.
وقتی سیاست به ابزاری برای نمایش تبدیل میشود
کودکان و نوجوانان معمولا فاقد درک کامل از نتایج و پیامدهای اعمال خود هستند. ترامپ و تیم او با ادامه این رفتارهای کودکانه، نه تنها به وجهه سیاسی خود آسیب میبینند، بلکه محیط سیاسی و اجتماعی اطرافشان را نیز تحت تأثیر قرار میدهند. این اقدامات باعث میشود تا سیاست و مدیریت عمومی به ابزار نمایش و اعتبار شخصی تبدیل شود، نه ابزاری برای خدمت به مردم.
این رفتارها در نهایت موقتیاند و مانند بسیاری از تغییرات دیگر، در آینده تغییر داده خواهند شد؛ اما آسیب روانی، اجتماعی و فرهنگی ناشی از این نمایشهای قدرت، باقی خواهد ماند.
بازی کودکانه در زمین بزرگ سیاست
واقعیت این است که گاهی نامها واقعا ابزار قدرت هستند، اما اگر بدون درک واقعی از پیامدها و مسئولیتها استفاده شوند، تبدیل به بازیهایی کودکانه میشوند که هیچ نتیجه عملی ندارند. رفتارهای ترامپ و نزدیکانش نمونهای از این معضل است؛ گروهی که مانند نوجوانان عمل میکنند و فراموش میکنند که واقعیت جهان، مستقل از نامها و فرمانهای نمایشی آنان به مسیر خود ادامه میدهد.
بزرگسال شدن در سیاست نیازمند درک محدودیتها، پذیرش پیامدها و قبول مسئولیت است، مسائلی که در رفتارهای فعلی دولت ترامپ به وضوح غایب هستند.
