به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، بر اساس دادههای ابزار جهانی پویایی هوش مصنوعی (Global AI Vibrancy Tool) دانشگاه استنفورد آمریکا با اختلاف فاحش در صدر رتبهبندی جهانی رقابتپذیری هوش مصنوعی (AI) قرار گرفته است و چین و هند در رتبههای بعدی جای گرفتهاند. این رتبهبندی نهتنها بر خروجی تحقیق و توسعه (R&D) تمرکز دارد، بلکه قدرت اقتصادی، تعامل سیاستگذاری و آگاهی عمومی از هوش مصنوعی را نیز در نظر میگیرد. کشورهای کوچک اما پردرآمد همچون سنگاپور و امارات متحده عربی نیز عملکردی برتر از بسیاری از اقتصادهای بزرگتر نشان میدهند.
ابزار یادشده، دهها شاخص ملی عملکرد هوش مصنوعی را از خروجی تحقیقاتی و سرمایهگذاری گرفته تا جذب استعدادها و چارچوبهای حاکمیتی تجمیع میکند. در صدر فهرست بهدستآمده، ایالات متحده آمریکا با امتیاز ۷۸.۶ قرار دارد، چین با ۳۶.۹۵ در رتبه دوم، هند با ۲۱.۵۹ سوم، کرهجنوبی با ۱۷.۲۴ چهارم، بریتانیا با ۱۶.۶۴ پنجم، سنگاپور با ۱۶.۴۳ ششم، اسپانیا با ۱۶.۳۷ هفتم، امارات متحده عربی با ۱۶.۰۶ هشتم، ژاپن با ۱۶.۰۴ نهم و کانادا با ۱۵.۵۶ دهم است.
سوئیس (۱۴.۸۶)، لوکزامبورگ (۱۴.۷۳)، فرانسه (۱۴.۶۳)، آلمان (۱۳.۱۵)، برزیل (۱۲.۷۴)، ایرلند (۱۲.۴۹)، فنلاند (۱۲.۲۷)، عربستان سعودی (۱۲.۱)، پرتغال (۱۲.۰۷)، دانمارک (۱۱.۹۷)، هلند (۱۱.۵۸)، بلژیک (۱۱.۳۶)، استرالیا (۱۱.۲۱)، سوئد (۱۱.۱۱)، مالزی (۱۱.۰۵)، ایتالیا (۱۰.۶۸)، روسیه (۱۰.۶۷)، اتریش (۱۰.۶۲) و نروژ (۱۰.۱۹) نیز رتبههای بعدی را به خود اختصاص دادهاند.
ایالات متحده آمریکا با اختلاف چشمگیر در رتبه اول قرار دارد. چین با فعالیت قوی در تحقیقات و ثبت اختراعات در جایگاه دوم ایستاده و هند با اکوسیستم فناوری رو به رشد و ذخایر گسترده استعدادها، سومین رتبه را کسب کرده است. اقتصادهایی همچون کرهجنوبی، بریتانیا، سنگاپور و اسپانیا نیز امتیازات بالایی کسب کردهاند. این امر نشاندهنده تنوع استراتژیهای ملی است؛ برای مثال، رویکرد «صندوق تست نظارتی» سنگاپور یا پذیرش گسترده هوش مصنوعی در بخش عمومی اسپانیا، پیشرفت را حتی در اقتصادهای کوچکتر تسریع میکند.
ابزار جهانی پویایی هوش مصنوعی دانشگاه استنفورد، داشبوردی جامع برای سنجش و مقایسه اکوسیستم هوش مصنوعی کشورهاست. این ابزار برخلاف تمرکز بر یک معیار واحد، از ۴۲ شاخص در ۸ ستون اصلی تحقیقات، رقابتپذیری اقتصادی، زیرساختها، سیاست و حاکمیت و نظر عمومی استفاده میکند. این امتیاز ترکیبی، نشان میدهد نوآوری و استعدادها کجا متمرکزند و شکافها کجا پدیدار میشوند. رویکرد چندبعدی آن، معیارهای سنتی همچون خروجی R&D را با تعامل سیاستگذاری و پذیرش مسئولانه هوش مصنوعی ترکیب میکند.
ایالات متحده آمریکا به لطف تسلط بر سرمایهگذاری خصوصی، تحقیقات دانشگاهی و فعالیت استارتآپهای هوش مصنوعی، در صدر قرار گرفته است. غولهای فناوری بومی و مؤسسات تحقیقاتی پربار آن، سهم قابلتوجهی از نوآوری جهانی هوش مصنوعی را تأمین میکنند. چین در رتبه دوم، با رشد سریع انتشارهای هوش مصنوعی، ثبت پتنتها و استقرار گسترده فناوریهای هوش مصنوعی در صنایع پیش میرود، هرچند در بعضی زمینهها از آمریکا عقب است، اما شکاف را در توسعه مدلها و خروجی تحقیقاتی کاهش میدهد. رتبه هند بازتابدهنده پایگاه استعدادهای رو به گسترش و اکوسیستم دیجیتال قدرتمند آن است، هرچند چالشهایی در مقیاسپذیری زیرساختهای تحقیقاتی دارد. تحلیلهای خارجی نیز افزایش تعامل محققان و سیاستگذاران هندی را تأیید میکنند.
فراتر از سه کشور برتر، کشورهای کوچک اما ثروتمند همچون سنگاپور و بریتانیا، نسبت به اندازه خود عملکردی برجسته دارند. چارچوبهای سیاستگذاری حمایتی، سرمایه انسانی قوی و بخشهای فناوری پویا، به آنها کمک میکند در منظره رقابتی جهانی «بالاتر از وزن خود» عمل کنند.
