طرفداری | دوران حضور روبن آموریم به عنوان سرمربی منچستریونایتد با پافشاری او بر استفاده از سیستم سه دفاعه همراه بوده است؛ موضوعی که پل اسکولز، اسطورۀ باشگاه، را به شدت عصبانی میکند.
به گزارش سایت گل، سیستم آموریم از سه مدافع میانی و وینگ بکهایی که جلو میکشند استفاده میکند؛ رویکردی که از خط دفاع چهار نفرهٔ سنتی و ریشهدار در تاریخ باشگاه فاصله میگیرد. اسکولز به شکل ویژهای ناراضی بوده و استدلال میکند که این رویکرد تاکتیکی با فلسفهٔ «ریسک کردن و سرگرم کنندگی» که این باشگاه به آن شهرت دارد، سازگار نیست. اسکولز ادعا کرده است که عمر برادا و جیسون ویلکاکس به عنوان مدیران باشگاه، هیچ سررشتهای از هویت این مجموعه ندارند، اگر فکر کرده باشند که سیستم آموریم مناسب خواهد بود. او همچنین از آنچه فقدان خلاقیت در تیم و نحوهٔ رفتار سرمربی با بازیکنانی مانند کوبی مینو میداند انتقاد کرده است.
با وجود این که آموریم در ماه نوامبر شیاطین سرخ را به نخستین پیروزی در آنفیلد از سال ۲۰۱۶ رساند و در اکتبر جایزهٔ سرمربی ماه را دریافت کرد، اسکولز و دیگران باور دارند که لجاجت او نسبت به سیستمش، مشکل اصلی است.
اسکولز در گفتوگو با پادکست The Good, The Bad, The Football گفت:
در یک کلام، فکر نمیکنم این سرمربی، باشگاه را درک کند. من فکر نمیکنم او آدم مناسبی باشد. منچستریونایتد بیش از هر چیز دربارهٔ ریسک و سرگرم کردن است؛ این که هواداران را روی لبهٔ صندلی نگه داری. وینگرهایی که بازیکنان را دریبل میکنند، شوتزنی به سمت دروازه، ذرهای نبوغ؛ هیچکدام وجود ندارد. این از خود باشگاه میآید. ما از این میگوییم که این باشگاهِ متفاوتی است.
آنها عمر برادا و جیسون ویلکاکس را دارند که احتمالاً در کارشان عالی هستند و در آنچه انجام میدهند فوقالعادهاند. آنها از منچستریونایتد نیستند. آنها نمیدانند خریدن یک بازیکن برای منچستریونایتد چگونه است، یا آوردن یک سرمربی برای منچستریونایتد چگونه است. اگر به اسپورتینگ لیسبون بروید و تماشا کنید، آنها سه دفاعه بازی میکردند. همین یک دلیل کافی است که بگوییم نه. منچستریونایتد هرگز چنین کاری نمیکند. نمیتواند چنین کاری بکند. نمیشود، سالها و سالها و سالها ثابت شده است که نمیشود. من دربارهٔ دوران پیش از سر الکس فرگوسن هم حرف میزنم؛ همیشه سیستم ۱-۱-۴-۴ یا ۲-۴-۴ بوده است؛ برای سرگرم کردن مردم. او چنین چیزی را در خود ندارد.
اسکولز افزود:
او مقابل وست هم چهار مدافع به زمین آورد. (قدیمها) اگر ۱-۰ جلو میافتادیم، سرمربی همیشه میگفت: «دومی، سومی، چهارمی». یادم هست یک بار، فکر کنم مقابل چلسی بازی میکردیم. ۱-۰ جلو افتادیم و کمی عقب نشستیم. تازه چلسی تیم خوبی بود. سرمربی بعد از بازی کاملاً از کوره در رفت. اینجا چنین اتفاقی نمیافتد. وقتی یک گل میزنی، باید گل دوم را هم بزنی. هر بار باید گلوگاه حریف را بگیری. من فکر نمیکنم او اصلاً این را درک کند.
