ماموستا بابایی: «جشن امت احمد» پاسخی به توطئه دشمنان و نمادی از وحدت اسلامی
در روزهایی که بحران‌ها و تنش‌ها منطقه غرب آسیا را فراگرفته، جشن «امت احمد» به نمادی از وحدت و همبستگی امت اسلامی بدل شده است.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم؛ در روزگاری که منطقه غرب آسیا شاهد بحران‌ها و درگیری‌های پیچیده است، پیام وحدت و همبستگی امت اسلامی بیش از هر زمان دیگری اهمیت می‌یابد. یکی از جلوه‌های این پیام، جشن «امت احمد» است؛ مراسمی که فراتر از یک آیین مذهبی، به نماد انسجام اقوام و مذاهب ایران بدل شده است. این جشن که سه سال پیش از سنندج آغاز شد، امروز به شکلی گسترده در استان‌ها و شهرهای مختلف کشور برپا می‌شود و پیام روشنی برای دوست و دشمن دارد: امت اسلامی در برابر توطئه‌ها ایستاده است. در همین ارتباط با ماموستا شیخ عزیز بابایی، فعال فرهنگی از علمای اهل سنت گفت‌وگو کرده‌ایم؛ او در این مصاحبه از ابعاد مختلف این جشن و نقش آن در تقویت وحدت ملی و اسلامی سخن گفته است.
ماموستا بابایی در ابتدای سخنان خود با اشاره به گسترش جغرافیایی جشن امت احمد اظهار داشت:«یکی از مهم‌ترین و شیطانی‌ترین برنامه‌های دشمنان ایران این است که ایران را تضعیف کنند و حتی تجزیه نمایند تا یگانه قدرت منطقه از هم بپاشد. در مقابل برگزاری چنین مراسمی به دشمن پیام یأس و ناامیدی می‌دهد که مادامی که این ملت از چنین وحدتی برخوردار است، آنان هیچ غلطی نمی‌توانند بکنند.»
وی در ادامه به وظیفه روحانیون و نهادهای فرهنگی اشاره کرده و تأکید کرد: «بر علما و نهادهای فرهنگی، ترویج ارزش‌های دینی و تقویت وحدت میان اقوام و مذاهب فرض است و یک تکلیف تاریخی محسوب می‌شود. اگر در این وظیفه کوتاهی شود و آنان شانه خالی کنند، نسل‌های آینده ایشان را محکوم خواهند کرد و بر آنان نفرین خواهند فرستاد.»
جشن امت احمد؛ بستری برای گفت‌وگوی ادیان و اقوام
این عالم اهل سنت در پاسخ به پرسشی درباره کارکرد اجتماعی این مراسم خاطرنشان کرد:« مراسمی مانند امت احمد می‌تواند به‌عنوان فرصتی ارزشمند برای گفت‌وگو و تعامل میان پیروان ادیان، مذاهب و اقوام مختلف ــ که همچون گل‌های رنگارنگ بوستان ایران هستند ــ عمل نماید. افزون بر این، این مراسم قابلیت ایجاد و پایه‌گذاری پروژه‌های مشترک فرهنگی و اجتماعی را نیز داراست.»
ماموستا بابایی در تشریح راهکارهای عملی و نظری برای تحقق گفت‌وگوی میان مذاهب، ادیان و اقوام مختلف توضیح داد:«باید بر مشترکات انسانی همچون عدالت، اخلاق، معنویت و کرامت انسان تمرکز کنیم؛ ارزش‌هایی که فراتر از اختلافات قومی و مذهبی قرار دارند.»
وی در ادامه به شناخت متقابل و زدودن سوء‌تفاهم‌ها اشاره کرد و افزود: «این هدف تنها با برگزاری نشست‌های علمی، کارگاه‌های مشترک و گفت‌وگوهای مستقیم میان پیروان ادیان و مذاهب مختلف محقق خواهد شد.»
بابایی سپس به زمینه‌های فرهنگی و اجتماعی پرداخت و تصریح کرد: «ترویج ادبیات گفت‌وگو در رسانه‌ها، پرهیز از نفرت‌پراکنی، برگزاری جشنواره‌ها و آیین‌های مشترک هنری و فرهنگی، و همچنین آموزش همزیستی مسالمت‌آمیز از سنین پایین می‌تواند روح همبستگی و وحدت را در جامعه تقویت کند.»
وی در بخش دیگری از سخنان خود به جنبه‌های دینی و مذهبی اشاره نمود و خاطرنشان کرد: «علمای ادیان و مذاهب باید با صدور بیانیه‌ها و فتاوای تقریب‌گرا، بر حرمت تکفیر و لزوم احترام متقابل تأکید کنند. همچنین همکاری مشترک در امور خیرخواهانه، کمک به محرومان و فعالیت‌های صلح‌طلبانه، می‌تواند وحدت را از سطح شعار به عرصه عمل وارد نماید.»
او درباره بُعد سیاسی و حقوقی نیز اظهار داشت: «حمایت دولت‌ها از تنوع فرهنگی و حقوق اقلیت‌ها و به‌کارگیری دیپلماسی بین‌الادیانی در روابط بین‌الملل، اقدامی مؤثر در جلوگیری از سیاست‌های تفرقه‌افکنانه خواهد بود.»
ماموستا بابایی در پایان به بُعد عملی و اجرایی پرداخت و تأکید کرد: «تشکیل مؤسسات مردم‌نهاد برای گفت‌وگوی ادیان و اقوام، ایجاد کرسی‌های دانشگاهی در حوزه گفت‌وگوی تمدن‌ها و اجرای پروژه‌های مشترک به‌ویژه میان جوانان می‌تواند زمینه‌ساز دوستی و همگرایی عملی باشد. حتی برگزاری سرودهای مذهبی و ملی به زبان‌های مختلف و اجرای همزمان آنها در یک صحنه، نمادی زیبا از وحدت و انسجام امت اسلامی خواهد بود.»
انتهای پیام/
