بهترین روش برای حفظ ظرفیت اجتماعی فوتبال

 کاش استقلال و پرسپولیس مثل بارسلونا خصوصی می شدند

 کاش استقلال و پرسپولیس مثل بارسلونا خصوصی می شدند

داستان پیشنهاد خرید بارسا توسط ولیعهد عربستان یک درس بسیار بزرگ برای ما دارد.

خبر مهم امروز پیشنهاد ۱۰ میلیارد یورویی صندوق سرمایه‌گذاری دولت عربستان سعودی -که ریاست و سیاست گذاری آن با محمد بن سلمان ولیعهد قدرتمند این کشور ثروتمند است- برای خرید باشگاه بارسلونا بود.

سایت گل گزارش‌ داده که عربستان سعودی، در حال بررسی ارائه پیشنهادی حیرت‌انگیز به ارزش ۱۰ میلیارد یورو برای خرید باشگاه بارسلونا است. پیشنهادی که می‌تواند تمام بدهی‌های سنگین این باشگاه را تسویه کرده و آینده آن را به‌طور اساسی دگرگون کند. این رقم شامل پوشش حدود ۲.۵ میلیارد یورو بدهی بارسلونا می‌شود و حتی امکان کنترل کامل باشگاه را به‌صورت نظری فراهم می‌کند.

در همین دو دهه اخیر چندین باشگاه بزرگ و کوچک اروپایی، خریداران متمولی از خاورمیانه، چین و روسیه داشته‌اند. از آبراموویچ -میلیاردر روس- که چلسی را خرید و شرکت چینی که با موراتی سر اینتر معامله کرد تا ناصر الخلیفی عضو خانواده سلطنتی قطر که مالک پاری سن ژرمن شد و خانواده سلطنتی امارات که مجموعه ای شامل سیتی را خریدند.

حضور این خریداران ثروتمند باعث بروز شایعات و تخلفات بسیاری هم شد که مجموعاً به تصویب قانون فیرپلی مالی در اروپا انجامید، اما شکی نیست که برای آن هم راهکاری پیدا خواهد شد و دیدیم که وقتی پیشنهاد برای سایر باشگاه‌های بزرگ کشورهای صاحب فوتبال رسید، خیلی از هواداران و سپس دولتمردان به مقابله با آن برخاستند.

فوتبال صاحب یک ظرفیت اجتماعی عظیم است. نام‌های بزرگی مثل بارسا یا رئال مادرید، منچستر یونایتد، میلان، بایرن، اینتر یا امثالهم می‌توانند بهترین محفل برای کسب وجاهت اجتماعی باشند. ثروتمندانی که در بهترین حالت و بدون تخلف‌هایی مثل پولشویی، می‌توانند با خرید تیم‌های بزرگ و پرطرفدار برای خود محبوبیت و مقبولیت جهانی بخرند.

در همین راستا راهکار کشور اسپانیا و مالکیت باشگاه‌های بارسلونا و رئال مادرید بهترین نمونه برای جلوگیری از احتمال وقوع چنین اتفاقاتی است. همین ادعا بلافاصله با تردیدهای جدی مواجه شد؛ چرا که بارسلونا به‌صورت قانونی قابل خریداری نیست. این باشگاه ساختاری مانند عمده باشگاه‌های خصوصی اروپایی ندارد و بر اساس مدل «سوسیوس» اداره می‌شود و مالکیت آن در اختیار اعضاست. رئیس باشگاه از طریق انتخابات انتخاب می‌شود و هیچ فرد یا نهاد داخلی و خارجی اجازه خرید کامل باشگاه را ندارد.

به یاد داریم در کشور خودمان در تمام سال‌های اخیر که بحث خصوصی‌سازی و فروش استقلال و پرسپولیس مطرح بود، نگرانی درست مقامات مانع از واگذاری مالکیت این دو باشگاه بزرگ به ثروتمندانی شد که بسیاری از آنها توان مالی خرید این تیم‌ها را داشتند. دیدیم که صلاحیت شخصی این خریداران احراز نشد و امثال حسین هدایتی به همین دلیل نتوانستند به خواسته خود برسند.

مدل فروش سهام استقلال به هلدینگ خلیج فارس و پرسپولیس به کنسرسیوم بانکی، اگرچه در ظاهر این دو باشگاه را از اختیار دولت درآورد اما در نهایت خصولتی باقی ماندند. اگر قرار است روزی فوتبال به سمت خصوصی‌سازی واقعی برود، مدل بارسا و رئال بهترین راهکار است.

اینجا را بخوانید: عجیب ولی واقعی؛ ما حرفه ای هستیم، رئال و بارسا نه!

پیشنهادی باخبر