همشهری آنلاین- بهاره خسروی : به گفته محسن سبزعلی، برادر شهید قاسم، او همیشه در فعالیت‌های انقلابی و مذهبی نقش برجسته‌ای داشت و به واسطه همین فعالیت‌هایش بود که وقتی هیئت سیار محبان‌المهدی در محله نفرآباد شکل گرفت، مسئولیت هماهنگی و بسیاری از کارهای مهم این هیئت را بر عهده گرفت و این پاتوق دینی به کانون مخفی مبارزات مردمی برای مقابله با حکومت پهلوی تبدیل شد. سبزعلی در ادامه از ویژگی‌های برادر شهیدش تعریف می‌کند: «شهید قاسم سبزعلی در سال ۱۳۳۶ در یک خانواده مذهبی در شهرری متولد شد. او از کودکی در محیطی انقلابی و مذهبی رشد کرد و استعدادهای درخشانی از خود نشان داد. قاسم در دوران تحصیل در هنرستان، در رشته ساختمان تحصیل کرد و به دلیل مهارتش در طراحی نقشه‌های معماری، از بهترین‌های دوره خود بود. نقشه‌های او آنقدر ارزشمند بودند که برای نگهداری در موزه مهندسان هنرستان انتخاب شدند. او همچنین بورسیه تحصیلی از کشور هندریافت کرد، اما شهادتش این فرصت را به او نداد.»
خواندنی‌های بیشتر را اینجا دنبال کنید
این ساکن قدیمی محله نفرآباد در ادامه درباره ماجرای روز شهادت برادرش می‌گوید: «در پی اعلام عزای عمومی توسط امام خمینی(ره) به مناسبت شهادت عده ای از مردم مشهد و قزوین در سال ۱۳۵۷، جلسات متعددی در منزل پدرم برای سازماندهی راهپیمایی عظیم در شهرری برگزار شد که قاسم، طراح وبرنامه‌ریز این راهپیمایی بود. طبق برنامه، این راهپیمایی از حرم حضرت عبدالعظیم حسنی(ع) آغاز می‌شد و تا میدان شهرری یا سه‌راه ورامین در صورت عدم مداخله نیروهای حکومتی ادامه پیدا می‌کرد. با وجود تهدید ساواک و شهربانی، تظاهرات انجام شد. خاطرم است ساعت 6 صبح همان روز قاسم به حمام معروف محله رفته و غسل شهادت کرده بود. او را به‌عنوان مهره اصلی تظاهرات شناسایی کرده بودند و در حین راهپیمایی مورد هدف نیروهای ساواک قرار گرفت. یکی از مأموران ساواک از پشت‌بام خانه‌ای که با رژیم همکاری می‌کرد، قاسم را شناسایی کرد و به یک سرباز دستور شلیک داد. سرباز از دستور مافوقش سرپیچی کرد و خود مأمور ساواک با اسحله سرباز به پهلوی قاسم شلیک کرد و او در حالی که شعار «الله‌اکبر» و «خمینی رهبر» سر می‌داد، به شهادت رسید. او در آخرین لحظات از بچه‌محل‌ها که شاهد شهادتش بودند، خواست اگر امام خمینی(ره) را دیدند، به ایشان سلام برسانند.»
محسن سبزعلی در ادامه در باره نحوه انتقال پیکر این شهید به بهشت زهرا می‌گوید: «پس از شهادت، پیکر قاسم به بیمارستان فیروزآبادی منتقل شد، اما به دلیل شدت جراحات (آسیب به روده و معده)، در همان لحظات اولیه به شهادت رسیده بود. مسئولان بیمارستان از تحویل پیکر شهید خودداری کردند و حتی خواستار دریافت هزینه تیر برای تحویل جنازه شدند. اما ما همراه موج جمعیت خشمگین با شعارهای انقلابی، در سردخانه را شکستیم و پیکر او را از بالای دیوار خارج کردیم. سپس پیکر پاک شهید قاسم سبزعلی به همراه دیگر شهدا به بهشت زهرا(س) منتقل و به خاک سپرده شد.»
