طرفداری | راسموس هویلون، مهاجم دانمارکی ناپولی، مدعیست که فرصت همکاری با آنتونیو کونته چیزی نبود که بتوان به آن دست رد زد.
راسموس هویلون این روزها مرد اول ناپولی است. از خداحافظی با منچستریونایتد تا انتقال به ناپل، همه چیز خیلی سریع پیش رفت. خودش در گفتوگو با Sports Illustrated تلاش میکند برای این مسیر، واژهای پیدا کند.
این مهاجم دانمارکی ابتدا درباره وضعیت روحیاش توضیح میدهد:
در اینجا واقعاً خوشحالم و از همه چیز لذت میبرم. نمیخواهم زیادهروی کنم، به ویژه چون هنوز نسبتاً جوان هستم و گاهی ممکن است کمی گستاخ به نظر برسم.
او درباره جداییاش از منچستریونایتد در تابستان و تماس ناپولی میگوید:
منچستریونایتد به من اطلاع داده بود که در برنامههای فصل جدید جایی ندارم. این شرایط هم برای من و هم برای ناپولی یک فرصت بود. من از همان ابتدا ناپولی را میخواستم. با مانا صحبت کردم و بعد با کونته. آنجا بود که ارزش این چالش را برای خودم فهمیدم.
هویلون درباره سرمربی ناپولی نیز میافزاید:
اولین تماس من با کونته کوتاه اما کاملاً شفاف بود. هر دوی ما میدانستیم این گام درستی برای من است. وقتی مربیای مثل او با تو تماس میگیرد، فقط یک پاسخ وجود دارد: بله. با توجه به سنم، بازیهای زیادی انجام دادهام. فکر نمیکنم هنوز یک فوتبالیست با تجربه باشم، اما قطعاً بازیهای زیادی پشت سر گذاشتهام.
او در ادامه میگوید:
احساس میکنم با آن بازیکن ۲۰ سالهای که وارد منچستر شدم فرق کردهام. تمرکزم بیشتر روی مسیری است که پیش رو دارم. اگر امروز بازی بدی انجام بدهم، سعی میکنم فوراً آن را پشت سر بگذارم و از نو شروع کنم. مثل پنالتی از دست رفته مقابل قرهباغ؛ آن اتفاق مرا ویران کرد، اما باز هم تلاش کردم مفید باشم و برای همتیمیهایم پاس گل بدهم. حتی وقتی گل میزنم هم همینطور است؛ بلافاصله به فکر شروع دوباره هستم.
او درباره همتیمیهایش و الگوهایش میگوید:
همه همتیمیهایم میتوانند چیزهای زیادی به من یاد بدهند. الان در خانه یک پیراهن لوکاکو دارم، چون همیشه او را دوست داشتهام و تا حدی آن را الگوی مسیر حرفهای خودم قرار دادهام. طبیعتاً میخواهم بازی کنم، اما در عین حال میخواهم از او یاد بگیرم.
هویلون درباره مقایسهاش با مهاجم بلژیکی ناپولی توضیح میدهد:
ما در مقاطع متفاوتی از دوران حرفهایمان هستیم. من هنوز چیزهای زیادی برای یاد گرفتن دارم و او بسیار با تجربهتر است. من جوان هستم و نیاز به بازی دارم و این انتقال یک فرصت بزرگ برایم بود. دوست دارم همیشه سطح توقع را بالا نگه دارم. اگر قانع شوی، خطر افتادن در دامِ آسودگی وجود دارد.
او در پایان میافزاید:
همیشه سعی میکنم خودم را بهتر کنم؛ در گلزنی، در بازی، در رشد شخصی. حتی در یاد گرفتن زبان ایتالیایی. تطبیق با یک فرهنگ جدید بسیار مهم است، به ویژه اینجا در ایتالیا که زبان اهمیت زیادی دارد. حالا تقریباً همه چیز را میفهمم، هرچند صحبت کردن به لهجه ناپلی چیز دیگری است!



