عکس‌هایی غیر زمینیِ یک فضانورد از ایستگاه «کاپولا»/ او مخترع وسیله‌ای برای صرف مایعات در شرایط بی‌وزنی است+عکس‌هایی بدیع
«دونالد روی پتیت» با نام عمومی «دان پتیت» یکی از فضانوردان باسابقه ناسا است که در زمینه عکاسی حرفه‌ای نیز فعالیت دارد. او به تازگی از کاپولا (پنجره گنبدی‌شکل ایستگاه فضایی)، عکس‌هایی بدیع و خلاقانه از فضا و کهکشان‌ها به ثبت رسانده است.
به گزارش خبرنگار ایلنا به نقل از «سی‌ان‌ان»، دان پتیت (فضانورد باسابقه ناسا) که بارها به فضا سفر کرده، اواخر ماه آوریل از ایستگاه فضایی بین‌المللی به زمین بازگشت.
او که یک روز پس از بازگشت، وارد هفتادسالگی شد، در ساعت ۹:۲۰ شب به وقت شرقی (ET) به همراه دو کیهان‌نورد روس؛ «الکسی اوچینین» و «ایوان واگنر»، با فضاپیمای «سایوز» در نزدیکی ژزکازگان، قزاقستان فرود آمد.
این سفر، پس از اقامت هفت ماهه پتیت در ایستگاه فضایی به پایان رسید. دان طی این سفر از زندگی غیر متعارفش در فضا عکاسی کرده تا زمینیان را از این حضور چندین ماهه و چند و چون آن مطلع کند.
فضاپیمای «سایوز ام‌اس-۲۶» در حال فرود در نزدیکی «ژزقازغان» واقع در کشور قزاقستان/ این فضاپیما حامل دان پتیت (فضانورد ناسا) و الکسی اووچینین و ایوان واگنر (فضانوردان روسکوسموس) است/ عکس از بیل اینگالز/ناسا
مخترع اولین شیء ثبت اختراع‌شده در فضا
البته دان پتیت طی حضور خود در فضا بیکار ننشسته و کارهای مفیدی انجام داده تا با این کار به همکاران فضانوردش خدمتی ارزنده کرده باشد. او مخترع نخستین شیء ثبت شده در فضاست. وسیله‌ای که این فضانورد اختراع کرده نوعی فنجان است که امکان نوشیدن مایعات در فضا را میسر کرده است.
عکاس نجوم یا فضانوردی با نگاهی متفاوت؟
این اولین‌بار نیست که دان پتیت به عکاسی از فضا می‌پردازد؛ و اینکه مخاطبان و دوست‌داران فضا او را به عنوان عکاس حرفه‌ای نجوم و فضا می‌شناسند. عکس‌های او چشم‌اندازهایی منحصر به فرد از کیهان هستند.
او در مصاحبه‌ای با نیل دگراس تایسون (اخترشناس و فیزیکدان) از ایستگاه فضایی به تاریخ سوم آوریل، گفته است؛ یکی از کارهایی که در عکاسی نجومی انجام می‌دهم، خلق ترکیب‌بندی‌ها و زاویه دیدهایی متفاوت از دیدگاهی زمین‌محور است. این منظر متفاوت، معمولاً شامل افق زمین با لایه اتمسفر است که در حاشیه آن یک عنصر نجومی یا اختری کهکشانی قرار می‌گیرد.
اعضای تیم پشتیبانی ماموریت، دان پتیت را پس از فرود با فضاپیمای سایوز در قزاقستان، به چادر پزشکی منتقل می‌کنند. او از مأموریتی در ایستگاه فضایی بین‌المللی بازگشته و باید مورد معاینه و مراقبت قرار بگیرد/ بیل اینگالز/ناسا
زیبایی زمین از دو زاویه
پتیت همچنین معتقد است زیبایی زمین از هر دو منظر، چه از روی زمین و چه از فضا، شگفت‌انگیز است. وی در اینباره گفت: زمین از دید کسی که پایش روی زمین است، شگفت‌انگیز است و این شگفتی زمانی که در فضا هستیم نیز وجود دارد.
وی تاکید کرد: واقعا انتخاب سخت است و نمی‌توانم بگویم کدام زیباتر است؟ به نظرم از آنجایی که حضور در فضا تجربه‌ای منحصر به فرد است، ما تمایل داریم روی زیبایی حضور در این مدار تمرکز کنیم و به نظرم، اگر کسی تمام عمرش را در فضا و کیهان زندگی کند، احتمالاً وقتی به زمین بازمی‌گردد، مشاهداتش را زیباترین چشم‌انداز عمرش خواهد یافت.
پنجره‌ای به کیهان
پتیت عکس‌هایش را از کاپولا، پنجره گنبدی‌شکل ایستگاه فضایی، می‌گیرد؛ مکانی محبوب در میان فضانوردان به دلیل چشم‌انداز بی‌نظیری که از زمین و فضا ارائه می‌دهد.
کمی درباره دان پتیت
دونالد روی پتیت (Donald Roy Pettit) که او را با نام «دان پتیت» می‌شناسند، یک فضانورد، مهندس شیمی و عکاس آمریکایی است که در سال ۱۹۵۵ میلادی در ایالت اورگن متولد شد.
او از سال ۱۹۹۶ به عنوان یکی از فضانوردان ناسا فعالیت خود را آغاز کرد و تاکنون در چندین مأموریت فضایی، از جمله اقامت‌های بلند مدت در ایستگاه فضایی بین‌المللی (ISS)، مشارکت داشته است.
پتیت به ویژه به‌دلیل نگاه علمی و خلاقانه‌اش به پدیده‌های فضایی شناخته می‌شود. او در کنار انجام فعالیت‌های فنی و تحقیقاتی، علاقه و توانایی ویژه‌ای در مستندسازی زیبایی‌های فضا از طریق عکاسی دارد. عکس‌های او از زمین، فضا و پدیده‌های جوی، نه‌تنها از نظر علمی ارزشمندند بلکه از نظر هنری نیز تحسین‌برانگیز بوده‌اند و الهام‌بخش مخاطبان گسترده‌ای در سراسر جهان شده‌اند.
ترکیب مهارت‌های علمی، فنی و هنری دونالد پتیت، او را به یکی از چهره‌های برجسته در ترویج علم و زیبایی‌شناسی فضا تبدیل کرده است.
تصویری از کهکشان راه شیری به تاریخ سوم فوریه/پتیت این عکس را با استفاده از یک دوربین با نور کم و تنظیمات نوردهی طولانی در حالی که ایستگاه فضایی در ارتفاع ۲۵۹ مایلی بالای دریای مرجانی در سواحل ایالت کوئینزلند استرالیا در حال گردش بود، گرفته است
پتیت، عکاس نجومی مشتاق، سخت‌افزار دوربین را برای عکاسی از فعالیت‌های تحقیقاتی داخل ماژول آزمایشگاهی کیبو ایستگاه فضایی در ۱۵ مارس تنظیم می‌کند
این عکس ۱۳ ژانویه از دان پتیت مجموعه‌ای از مناظر آسمانی را به تصویر می‌کشد، از جمله کهکشان راه شیری، نور زودیاک، ماهواره‌های استارلینک در حال گردش و ستاره‌هایی که شبیه نقاط نورانی هستند. نوار قهوه‌ای سوخته، نورتابی هوا (نوری از جو فوقانی زمین) را نشان می‌دهد و جو زمین از لبه دیده می‌شود. خورشید نیز در شرف طلوع است و نورهای شهر از زمین به صورت رگه‌ها ظاهر می‌شوند. /دان پتیت/ناسا
پتیت شاهد از هم پاشیدن «استارشیپ ۸» بدون سرنشین «اسپیس ایکس» در جو فوقانی و سقوط آن به زمین/تاریخ ثبت عکس، ۶ مارس/عکس از دان پتیت
دریای مدیترانه را می‌توان از ایستگاه فضایی بین‌المللی دید. دان پتیت در پستی در ۱۵ اکتبر در اینستاگرامش نوشت: «بازتاب نور خورشید از دریای مدیترانه (فراسرخ و تبدیل شده به سیاه و سفید).» او در ادامه نوشته است: «وقتی نور خورشید از اقیانوس منعکس می‌شود، جزئیات بیشتر که با نور معمولی دیده نمی‌شوند، ظاهر خواهد شد. تفاوت‌های کوچک سانتی‌متری در ارتفاع اقیانوس قابل مشاهده می‌شوند و جریان‌های پنهان را آشکار می‌کنند.»
تصویر نوردهی ۳۰ ثانیه‌ای پتیت، یک رنگ سبز غیرقابل توضیح را بر فراز اقیانوس آرام نشان می‌دهد.
یک فریم از یک ویدیوی تایم لپس که توسط پتیت ثبت شده، نشان می‌دهد که بخش‌هایی از فضاپیمای باری دراگون اسپیس ایکس پس از جدا شدن و دور شدن از درگاه جلویی ایستگاه در ماژول هارمونی، در حال شلیک هستند. این آزمایشگاه مداری حین ضبط و ثبت در ارتفاع ۲۵۹ مایلی بالای اقیانوس آرام در غرب هاوایی در حال پرواز بوده است.
پتیت با استفاده از صفحه نمایش سفید و خالی لپ‌تاپ به عنوان منبع نور، یک فیلتر پلاریزه و فریزر ایستگاه فضایی، ورقه‌های نازکی از یخ آب را در ریزگرانش رشد داده و کریستال‌های یخ رنگارنگ و تکه‌تکه را آشکار کرده است/دمای فریزر منفی ۱۴۰ درجه فارنهایت (منفی ۹۵ درجه سانتیگراد) است
در ماه اکتبر، پتیت و همکار فضانوردش «متیو دومینیک» با دیدن اینکه ایستگاه فضایی در حال پرواز در میان شفق‌های قطبی بود، شگفت‌زده شدند/ پتیت در اینباره در اینستاگرام خود نوشت: «ما در بالای شفق قطبی پرواز نمی‌کردیم؛ بلکه در داخل شفق قطبی پرواز می‌کردیم که به رنگ قرمز خونی بود. ما که غافلگیر شده بودیم با عجله چهار دوربین خود را برپا کردیم و همه آنها با سرعت هرچه تمام‌تر شاتر می‌زدند و ریتمی سنکوپ‌دار ایجاد می‌کردند که نمایش هنری طبیعت را در مقابل ما برجسته می‌کرد.»
پتیت، نحوه‌ی آشکار شدن ابرهای دوردست بر فراز اقیانوس آرام در یک شب تاریک در ماه نوامبر توسط رعد و برق روشن را مستند کرده است
