طرفداری | جوی بارتون، فوتبالیست بازنشسته انگلیسی، بهدلیل انتشار پیامهای بهشدت توهینآمیز در شبکه اجتماعی ایکس (توییتر سابق) محکوم شد. هافبک سابق منچسترسیتی، با حکم شش ماه زندان روبهرو شده که اجرای آن به مدت ۱۸ ماه تعلیق شده است.
بارتون ۴۳ ساله پیشتر در دادگاه به شش فقره ارسال پیام «بهشدت توهینآمیز» در شبکههای اجتماعی با هدف ایجاد ناراحتی یا اضطراب برای دیگران مجرم شناخته شده بود. این پیامها خطاب به انی آلوکو و لوسی وارد، دو کارشناس زن فوتبال و همچنین جرمی واین، مجری و روزنامهنگار بریتانیایی، منتشر شده بودند.
دادستانی اعلام کرد بارتون که حدود ۲.۵ میلیون دنبالکننده در شبکههای اجتماعی دارد، با آگاهی کامل از تأثیر سخنانش دست به انتشار این پیامها زده است. هیئت منصفه نیز به این نتیجه رسید که او با شش پست خود، «از مرز میان آزادی بیان عبور کرده و وارد حیطه جرم شده است».
بارتون که یک بار در سال ۲۰۰۷ پیراهن تیم ملی انگلیس را به تن کرده، در دفاعیاتش مدعی شد قربانی «پیگرد سیاسی» شده و هدفش از انتشار این مطالب «جلب توجه یا خودنمایی» نبوده است. با این حال، دادگاه این توضیحات را نپذیرفت.
پیتر رایت، وکیل ارشد دادستانی، در جلسه دادگاه گفت:
همه حق دارند دیدگاههایی تند، صریح یا حتی بحثبرانگیز داشته باشند. اما هیچکس حق ندارد پیامهایی منتشر کند که از نظر معیارهای جامعه، کاملاً غیرقابلتحمل و خارج از چارچوب پذیرفتهشده باشد.
بارتون در مجموع با ۱۲ اتهام مواجه بود که از این تعداد در شش مورد محکوم و در شش مورد دیگر تبرئه شد.
در یکی از پستها که در ژانویه ۲۰۲۴ منتشر شده بود، بارتون انی آلوکو و لوسی وارد را با «فرد و رز وست»، زوج قاتل زنجیرهای بدنام بریتانیا، مقایسه کرده و تصاویر آنها را روی عکس این دو قاتل قرار داده بود. او همچنین آلوکو را در «سطح ژوزف استالین و پل پوت» دانسته و ادعا کرده بود که او «گوش صدها هزار یا شاید میلیونها، هوادار فوتبال را به درد آورده است».
هیئت منصفه بارتون را بابت صرفِ این مقایسهها تبرئه کرد، اما انتشار تصویر ترکیبی را مصداق «توهین شدید» تشخیص داد و آن را جرم دانست. در پیام دیگری، بارتون بهطور ضمنی جرمی واین را به داشتن علاقه جنسی به کودکان متهم کرده بود
بارتون در دادگاه گفت این پیامها صرفاً «شوخیهای تاریک و ناپخته» و «کلکلهای زننده» بوده و تأکید کرد که هرگز قصد نداشته جرمی واین را پدوفیل جلوه دهد.
با این وجود، رأی نهایی دادگاه نشان داد که از نگاه قانون، آزادی بیان حد و مرز دارد و عبور از آن، حتی در قالب شوخی یا کنایه، میتواند پیامدهای کیفری بهدنبال داشته باشد.
