«موی تو»؛ نتیجه یک تجربه جمعی در بازآفرینی موسیقی ایرانی

طبق اعلام روابط عمومی حوزه هنری انقلاب اسلامی، سیدمحسن حسینی، خواننده آلبوم موسیقی «موی تو» در نشست رونمایی از آلبوم موسیقی «موی تو» که در دفتر موسیقی حوزه هنری برگزار شد توضیح داد که «موی تو» برخلاف بسیاری از آثار موسیقی، از دل یک تجربه جمعی و بداهه شکل گرفت و ریشه در برنامه «سرزمین شعر» دارد. وی گفت:پایههای اولیه کار به برنامهای در جمع دوستان شاعر و هنرمند برمیگردد؛ جایی که آوازها در همان لحظه و بهصورت بداهه ساخته میشد. شعر را همانجا به من میدادند و من بر اساس فضای ذهنی شاعر و رابطهای که با آن متن برقرار میکردم، آواز را طراحی میکردم. همین ویژگی باعث شد که اثر حالوهوای زنده و تازهای داشته باشد.
حسینی با تأکید بر اینکه برایش مهم بوده موسیقی در خدمت کلام قرار گیرد، عنوان کرد: سعی نکردیم فضای کار را با سازبندی پیچیده یا ساختارهای طولانی سنگین کنیم. ترجیح من این بود که شعر بهعنوان عنصر اصلی شنیده شود. در برخی بخشها تلاش کردم حالتی نمایشی و دراماتیک به آواز بدهم تا مخاطب حس ملموستری پیدا کند.
اهمیت کلام و پیوند با تجربه زیسته
خواننده آلبوم موسیقی «موی تو» در بخش دیگری از صحبتهایش توضیح داد که انتخاب اشعار متنوع، از شاعران کلاسیک تا معاصر، نوعی بافت موازی در آلبوم ایجاد کرده و افزود: مثلاً وقتی شعر سهراب سپهری خوانده میشود، بافت متفاوتی نسبت به شعر سعدی یا دیگر شاعران کلاسیک دارد. این تنوع در انتخاب شعرها، بازتابی از دغدغههای شخصی من هم بود. حتی در اجرای برخی قطعات مثل «به موی تو آشفتهام، به بوی تو مست»، تلاش کردم تجربهای حسی و جسمانی را وارد آواز کنم؛ چیزی که صرفاً در کلام باقی نمیماند.
تجربهای جمعی در آهنگسازی
سپس محمد نصرتی آهنگساز آلبوم موسیقی «موی تو»، درباره روند شکلگیری «موی تو» توضیح داد و بر وجه جمعی کار تأکید کرد. وی گفت: این اثر محصول یک همنفسی و همدلی میان اعضای گروه بود. اگر کاری ارزشمند از آب درآمده باشد، به خاطر این است که ما به احساسات و تجربههای یکدیگر اعتماد کردیم. هر بخش از اثر را یکی از اعضا پیش برد و در نهایت یک کلیت هماهنگ شکل گرفت.
وی با اشاره به محدودیت زمانی در فرآیند ساخت و ضبط اثر افزود: در ابتدا فکر میکردیم زمان کوتاه، مانعی برای عمق اثر باشد. اما برعکس، همین کوتاهی باعث شد موسیقی با ریتم تند زندگی امروز هماهنگ شود. مخاطب امروز کمتر مجال نشستن پای قطعات طولانی دارد. ما سعی کردیم جوهره موسیقی ایرانی را در قالبی فشرده و درعینحال تأثیرگذار ارائه کنیم.
تلفیق شعر کلاسیک و معاصر
سیدمحسن حسینی خواننده آلبوم موسیقی «موی تو» انتخاب اشعار را از نقاط قوت این آلبوم دانست و اظهار کرد: شعرهای کلاسیک بزرگان ادبیات فارسی مثل سعدی، در کنار اشعار معاصر همچون سهراب سپهری قرار گرفتهاند. ما نمیخواستیم با انتخاب متون سنگین و ثقیل، مخاطب را دور کنیم. هدف این بود که زبان شعر صمیمیتر و قابل لمستر باشد، اما همچنان ریشه در سنت داشته باشد.
به گفته او، استفاده از دستگاههای مختلف موسیقی ایرانی، از همایون گرفته تا افشاری، متناسب با محتوای شعر طراحی شده است برای مثال، جایی که شعر بار غمگینتری دارد، از دستگاهی استفاده شده که این حس را منتقل کند.
خواننده آلبوم موسیقی «موی تو» همچنین بیان کرد: تلاش کردیم موسیقی در بستر شعر جان بگیرد، نه اینکه صرفاً تزئینی بر آن باشد.
در پایان، هر دو هنرمند بر ضرورت حمایت از چنین تجربههایی تأکید کردند.
سیدمحسن حسینی خواننده آلبوم موسیقی «موی تو» با اشاره به ظرفیتهای هنر میانرشتهای گفت: اگر امکانش فراهم شود که این آثار در کنار موسیقی، با تصویر یا موزیک ویدیو همراه شوند، اثرگذاریشان چند برابر خواهد شد. امروز مخاطب بیش از همیشه به تجربههای چندوجهی علاقهمند است.
«موی تو»؛ نتیجه یک تجربه جمعی در بازآفرینی موسیقی ایرانی
محمد نصرتی آهنگساز آلبوم موسیقی «موی تو» نیز ضمن قدردانی از دفتر موسیقی حوزه هنری و همکاران پروژه، بر نقش مدیران فرهنگی در حمایت از هنرمندان تأکید کرد: هنرمند بیش از هر چیز به پشتیبانی نیاز دارد. اگر حمایت باشد، میتواند ایدههای تازهای را به سرانجام برساند. تجربه آلبوم «موی تو» نشان داد که موسیقی ایرانی همچنان ظرفیت بالایی برای نوآوری و همزمان پیوند با سنت دارد.
نشست با گفتوگوی صمیمی حاضران و قدردانی از دستاندرکاران به پایان رسید؛ اما آنچه از خلال صحبتهای سیدمحسن حسینی خواننده آلبوم موسیقی «موی تو» و محمد نصرتی آهنگساز این آلبو، برجسته شد، باور مشترک آنان به «بازآفرینی موسیقی ایرانی در قالبی امروزی» بود؛ تجربهای که «موی تو» تلاش دارد به مخاطبان نشان دهد.
انتهای پیام/
پیشنهادی باخبر
تبلیغات