طرفداری | لنس درهر (Lance Dreher) زاده 27 ژوئن 1955 در شهر شیکاگوی ایلینوی آمریکا است. او با تماشای پدرش در حال وزنهبرداری، به تقویت عضلات بدنش علاقهمند شد و مصرانه این مهم را آغاز کرد. تمرین با وزنههای مختلف در گاراژ منزل، همانند بسیاری از بدنسازهای تاریخ جهان، عضلات درهر را آماده و مهیای آزمونهای سخت پیشرویش کرد. پدر لنس، چندان موافق حضور فرزندش در مسابقات بدنسازی نبود اما عضلات حرفگوشکن لنس، او را به سوی حضور در این مسابقات کشاند. لنس در سال نخست دبیرستان خود، حدود 1.5 اینچ، عضلهسازی داشت و تا هفده سالگیاش، عضله دوسر بازویش را به 20 اینچ یا 50 سانتیمتر رساند. اوج رشد عضلات دوسر بازوی درهر، رسیدن آن به اندازه 23.5 اینچ یا 59 سانتیمتر بود. درهر، تمرینات خاصی را برای افزایش بازویش داشت که بعدها به «پیچ درهر» معروف شده بود.
در حالی که لنس، یک بدنساز و وزنهبردار ماهر شده بود، برای تیم فوتبال آمریکایی دبیرستان خود، همانند یک ستاره بود و توانست تا با جثه خوب و قد بلند خود، از سایر همسالانش در کورسها، پیشی بگیرد. مربیان فوتبال لنس، چندان دوست نداشتند که ستاره تیمشان، با وزنهزدن، تمرینات فوتبالش را کاهش دهد اما علاقه به بدنسازی، نهایتاً مسیر زندگی درهر را از توپ جدا کرد. او در 17 سالگی با باب گاجدا، بدنساز مطرح آمریکایی ملاقات کرد و از آن پس به سوی بدنسازی حرفهای کشیده شد. او همهچیزهای موردنیاز خود را از گاجدا آموخت و ساعتها در دفتر این بدنساز، مشغول شنیدن اصول و تکنیکهای بدنسازی بود. نخستین آزمون درهر، حضور در مسابقات «آقای شیکاگولند» بود که با مقامی برایش همراه نبود. پس از این ماجراجویی، تمرینات درهر برای ساختن عضلاتی بهتر، افزایش یافت و نتیجه آن، قرارگیری در میان هشت بدنساز برتر مسابقات «آقای راکفورد» و به دست آوردن جوایز «بهترین کمر» و «بهترین بازو» در آن بود.
در همین روزها بود که بورسیه درهر برای فوتبال آمریکایی در کالج نورث سنترال شیکاگو پذیرفته شد اما این مهم، باعث نشد تا او، دست از شرکت در مسابقات بدنسازی بکشد. رتبه چهارم جوانان آقای آمریکا AAU، نتیجه تلاش بعدی این بدنساز برای رسیدن به قله مسابقات بدنسازی، در سال 1974 بود. قهرمانی در کالیجت آقای آمریکای 1976، نخستین موفقیت درهر در بدنسازی بود. او سپس در دو دوره مسابقات بزرگسالان آقای آمریکا AAU، رتبههای نهم کلاس مدیوم دوره 1977 و رتبه سوم کلاس سنگینوزن دوره 1980 را به دست آورد. پس از رتبه نخست آقای آمریکا AAU و رتبه سوم گولدز کلاسیک (هر دو در کلاس سنگینوزن) سال 1981، درهر با قهرمانی در مسابقات قهرمانی آماتورهای جهان در همین سال، کارت حرفهای بدنسازی را دریافت کرد.
در سال 1982، این بدنساز توانست تا برای نخستین بار در مسابقات مستر المپیا شرکت کند و با رتبه 15 این رقابتها، چالش جدیدی را در میان بزرگان رشته ورزشی خود، داشته باشد. یک سال بعد، رتبه پانزدهم درهر در مستر المپیای 1983 تکرار شد و پس از آن، دو رتبه سوم در یونیورس پرو و رتبههای سوم و پنجم ذر قهرمانی جهان WABBA، در سالهای 1984 و 1985، در کارنامه درهر به ثبت رسید. او به دلیل برخی اختلافات با مسئولان IFBB، نتوانست تا پس از سال 1983، بار دیگری در استیج مستر المپیا حضور داشته باشد. او در سال 1986، در رقابتی جالب با پیرو ونتوراتو و وینس براون، قهرمانی یونیورس پرو را به دست آورد و موفقیت دیگری را به رزومه خود افزود. رتبه ششم قهرمانی حرفهای شیکاگو در سال 1988، رتبه نهم آرنولد کلاسیک 1989، رتبه 15 گرندپری ماسلفست و رتبه 19 قهرمانی حرفهای شیکاگو، تجربیات بعدی درهر در مسابقات بدنسازی بود. او از سال 1982، دیگر در استیج حضور نداشت و پس از اعلام بازنشستگی، با دریافت دکترای تغذیه و فیزیوتراپی، چالش جدیدی را در زندگیاش تجربه کرد.
