حسن کامشاد فوت کرد

حسن کامشاد متولد ۱۳۰۴ در اصفهان بود و طی چند دهه فعالیت با ترجمه‌ آثار مهمی در حوزه تاریخ، فلسفه و ادبیات، جایگاه ویژه‌ای در میان اهالی فرهنگ و اندیشه یافت. از جمله آثار او می‌توان به ترجمه‌ کتاب‌های «قبله عالم»، «تاریخ چیست؟» و «دنیای سوفی» اشاره کرد.

به گزارش ایرنا، وی روز جمعه در لندن درگذشت‌.

کامشاد، مترجم و استاد دانشگاه، در چهارم تیر ماه سال ۱۳۰۴ در اصفهان به دنیا آمد. پدرش، حاج سید علی آقا میر محمد صادقی، تاجر پوست بود و قصد داشت که پسرش را بعد از گرفتن تصدیق ششم ابتدایی واردِ تجارت خود کند اما حسن به هیچ صورت علاقه‌ای به این حرفه نداشت و به واسطه‌ دایی‌ خود که روزنامه‌نگار مطرحی بود، در اصفهان به ادامه تحصیل مشغول شد.

دبیرستان را در کالج انگلیسی‌ها که بعدها به دبیرستان ادب تبدیل شد، گذراند. در آنجا کم و بیش شروع به آموختن زبان انگلیسی کرد. سال آخر تحصیلش بود که با شاهرخ مسکوب نویسنده، مترجم و شاهنامه‌پژوه و مصطفی رحیمی مترجم هم‌کلاس و دوست شد. هر سه از شاگردان ممتاز کلاس بودند، به‌ویژه در انشاءنویسی و از این هم‌نشینی‌ها بود که آشنایی و علاقه‌ کامشاد به ادبیات کهن و زبان فارسی آغاز شد.

کامشاد پس از حدود چهل سال ترجمه، اغلب کتاب‌هایی را برای ترجمه انتخاب می‌کرد که خودش از خواندنشان لذت برده باشد و بخواهد تا دیگران را نیز شریک این لذت کند. زبان و لحن او در ترجمه ساده و روان بود. به همان میزان که سعی می‌کرد لحن متن ترجمه را به لحن متن اصلی نزدیک نگه دارد، به همان میزان به نزدیک بودن زبان به خواننده توجه داشت. به عقیده‌ او ترجمه‌ لغت به لغت باعث گنگ شدن و از بین رفتن معنای موردنظر نویسنده می‌شود؛ مترجم بهتر است معنای جمله را با حفظ لحن نویسنده به فارسی ترجمه کند و در عین‌حال نکاتی را نیز رعایت کند.

دقت و ریزبینی کامشاد در ترجمه، او را به یکی از ماهرترین و معتبرترین مترجمان تبدیل کرد.

او در سال ۱۳۸۶ کتابی با عنوان «مترجمان، خائنان» منتشر کرد و در این کتاب به بحث درباره‌ ترجمه و مترجمان پرداخت.

کتاب دو جلدی «حدیث نفس» نیز خودزندگی‌نامه‌نوشت کامشاد است که در سال‌های ۸۸ و ۹۲ توسط نشر نی چاپ شد و او در آنها به بازگویی خاطرات، فعالیت‌ها، گفت وگوها و رفت‌وآمدهایش با دوستان، از کودکی تا سالخوردگی پرداخته است.