ژاپنی حتی کلیسا هم خوب می سازد! (+تصاویر)

عصر ایران - در شهر کوچک ایباراکی، در نزدیکی اوزاکا، ژاپن، یکی از مشهورترین آثار معماری تادائو آندو به نام کلیسای نور قرار دارد. این کلیسا که در سال ۱۹۸۹ ساخته شد، نمایشی از فلسفه آندو درباره پیوند بین طبیعت و معماری است. در این اثر، نور نقشی کلیدی ایفا می کند؛ به همان اندازه که سازه های بتنی فضا را شکل می دهند، نور نیز با ورود خود، درکی جدید از فضا خلق می کند.
معماری دوگانگی
آندو کلیسای نور را معماری دوگانه می داند؛ جایی که مفاهیمی متضاد مانند هست و نیست، روشن و تاریک، و زبر و صاف در کنار هم قرار می گیرند. این رویکرد باعث شده که کلیسا عاری از هرگونه تزئینات باشد و فضایی خالص و ساده را به وجود آورد. تنها نماد مذهبی برجسته در این مکان، صلیبی است که به صورت یک فضای خالی در دیوار بتنی شرقی ایجاد شده و در عین سادگی، تأثیری عمیق بر بازدیدکنندگان می گذارد.
استفاده از مصالح ساده مانند بتن، این دوگانگی را تقویت می کند. بتن به کلیسا فضایی متواضع و مناسب برای مراقبه می دهد و تمام نشانه های سنتی معماری مسیحی را کنار می زند. برخی این سادگی را خالی و نامشخص توصیف کرده اند، اما به گفته آندو، زیبایی واقعی در جزئیات پنهان است. درزها و اتصالات بتن با دقت و ظرافت خیره کننده ای ساخته شده اند، به طوری که کاملاً با صلیب روی دیوار شرقی هم راستا هستند.
بازی نور و بتن
آندو به طور هوشمندانه ای نور را به کار گرفته است. قرار دادن صلیب در دیوار شرقی باعث می شود که با طلوع خورشید، نور به داخل کلیسا بتابد. این نور درخشان، بتن های تاریک را روشن کرده و اثری غیرمادی ایجاد می کند؛ به این ترتیب، حجم سنگین بتنی به یک جعبه درخشان تبدیل می شود. این رویکرد به نور و بتن، فضایی سوررئال می سازد که به صورت ادراکی، ماده را به نور و نور را به فضا تغییر می دهد.
آندو درباره نقش نور می گوید: "در تمام کارهای من، نور یک عامل کنترل کننده مهم است. من فضاهای محصور را عمدتاً با دیوارهای ضخیم بتنی خلق می کنم تا مکانی برای فرد، یک منطقه برای خود فرد در دل جامعه ایجاد کنم. وقتی عوامل بیرونی محیط یک شهر ایجاب می کند که دیوار بدون روزنه باشد، فضای داخلی باید به طور ویژه ای پر و رضایت بخش باشد."
پیشنهادی باخبر
تبلیغات