به گزارش همشهری‌آنلاین، شیرینی‌جات مانند شکلات، کیک، بستنی و سایر مواد شیرین، بخشی جذاب از رژیم غذایی بسیاری از افراد هستند. اما این میل شدید به مواد قندی از کجا ناشی می‌شود؟ بعضی از کارشناسان حوزه تغذیه و روانشناسی معتقدند که دلیل این موضوع، ترکیبی از عوامل زیستی، روانی و فرهنگی است.
از نظر زیستی یا بیولوژیکی، مغز ما به طور طبیعی به مواد قندی واکنش مثبتی نشان می‌دهد. قندها باعث ترشح دوپامین، هورمون مرتبط با احساس لذت و شادی، در مغز می‌شوند. این فرآیند به نوعی شبیه به مکانیزم اعتیاد عمل می‌کند. به‌طوری که مصرف مکرر شیرینی‌جات می‌تواند تمایل بیشتری برای مصرف ایجاد کند. همچنین قندها منبع سریع انرژی محسوب می‌شوند و بدن انسان به طور غریزی تمایل دارد منابع انرژی ِ در دسترس را مصرف کند. به خصوص در شرایط استرس یا خستگی.
از جنبه روانی، میل به شیرینی‌جات اغلب به دلایل احساسی یا ذهنی مرتبط است. بسیاری از افراد موقع تجربه استرس، اضطراب یا حتی شادی به خوردن شیرینی‌جات رو می‌آورند. خوردن مواد شیرین می‌تواند حس آرامش یا پاداش را تقویت کند، چرا که مغز مصرف قند را با کاهش موقتی تنش مرتبط می‌داند. همچنین، عادت‌های غذایی دوران کودکی و خاطرات مثبت مرتبط با خوردن شیرینی‌جات می‌تواند تمایل به این مواد را تقویت کند.
اما عوامل فرهنگی و اجتماعی چطور با تمایل ما به شیرینی‌ها ارتباط دارند؟ پاسخ خیلی ساده است؛ در بسیاری از جوامع مصرف شیرینی‌جات بخشی از جشن‌ها، مهمانی‌ها و مناسبت‌های خاص است. تبلیغات گسترده صنایع غذایی نیز با تاکید بر جذابیت بصری و لذت‌بخش بودن شیرینی‌جات، این میل را بیشتر تقویت می‌کنند.
و البته که این میل بیش از حد به مواد شیرین می‌تواند پیامدهای منفی برای سلامت داشته باشد. مصرف زیاد قند با افزایش وزن، مشکلات دندان، دیابت و سایر بیماری‌ها مرتبط است. آگاهی از این خطرات و تلاش برای تعدیل مصرف شیرینی می‌تواند به حفظ سلامت کمک کند.
برای مدیریت این تمایل، بهتر است افراد به دنبال جایگزین‌های سالم‌تر مانند میوه‌ها باشند و عادات غذایی متعادلی ایجاد کنند. همچنین، شناسایی محرک‌های احساسی یا محیطی که افراد را به مصرف قند وادار می‌کنند، می‌تواند به کاهش میل به شیرینی‌جات کمک کند.
ولع به شیرینی‌جات اگرچه ریشه در زیست‌شناسی و عادت‌های فرهنگی دارد، اما با مدیریت درست و آگاهی از پیامدهای آن می‌توانیم در مصرف آن تعادل را حفظ کنیم.
