ابراهیم نکو در گفت‌وگو با ایسنا درباره دلایل تصویب نشدن لایحه مقابله با خشونت علیه زنان، اظهار کرد: مولفه‌های سیاسی و جناحی در به نتیجه نرسیدن این لایحه نقش داشته‌اند؛ از سویی نگاه‌های جنسیتی هم نقش داشت یعنی اگر تعداد نمایندگان زن در  مجلس بیشتر بود، آنها می‌توانستند در تصویب آن لایحه نقش موثری داشته باشند.

وی ادامه داد: در تصویب نشدن لایحه حمایت از زنان شاهد تاثیر نگاه‌های سیاسی بودیم مثلا یک نماینده این لایحه را به سند ۲۰۳۰ گره زد در حالی که این دو هیچ ربطی به هم نداشتند. برخی این نگاه را دارند که اگر حق زنان داده شود، دین زیر سوال رفته و آزادی بی قید و شرط به زنان داده می شود، در حالیکه این لایحه خواستار دفاع از حقوق زنان در برابر خشونت است.

این فعال سیاسی بیان کرد: جای تاسف دارد که حدود ۱۰ سال است که لایحه مقابله با خشونت علیه زنان معطل مانده است. در همین مدت هم خشونت علیه زنان بیشتر شده و اگر دولت و مجلس اقدامی فوری انجام ندهند، شاید شاهد وقوع گونه‌های جدیدی از خشونت علیه زنان باشیم. به این نکته هم باید توجه داشت که در کنار وجود افرادی که علیه زنان جرم مرتکب می‌شوند، افراد دیگری هم هستند که تفسیرهای عجیبی از این خشونت‌ها ارائه می‌دهند. مثلا در  همین مورد قتل اخیر، برخی در رسانه‌ها موضوع را به حجاب مرتبط کردند در حالیکه آن خشونت ربطی به مساله حجاب نداشت.

نکو در ادامه خاطرنشان کرد: تا زمانی که اصلاحات ساختاری درباره حمایت از زنان انجام نشود، شاهد تضییع حقوق زنان خواهیم بود. این خشونت‌ها می‌تواند به یک رویه و عادت تبدیل شود؛ بنابراین دولت و مجلس باید هرچه سریع تر به فکر چاره‌ای باشند. پپیشنهاد من این است که دولت سریعتر لایحه‌ای آزمایشی برای یکی دو سال تهیه و مجلس تصویب کند تا  مانعی برای بروز خشونت زنان باشد و در ادامه لایحه تکمیلی را تهیه شود.

وی در پایان اظهار کرد:‌ این خشونت‌های ناگوار علیه زنان احساسات جامعه را جریحه‌دار می‌کند و حتی اثری بیشتر از مرگ مثلا صد نفر در یک سقوط هواپیما دارد زیرا نوع حادثه و جرمی که رخ می‌دهد، متفاوت است و کل جامعه را دربر می‌گیرد. از برخی صاحبان تریبون هم تقاضا دارم که در  این مواقع به جراحات جامعه دامن نزده و مقاصد سیاسی خود را جای دیگری دنبال کنند.

انتهای پیام