جدال در شورای امنیت بر سر برنامه هسته‌ای ایران و قطعنامه ۲۲۳۱

نشست شورای امنیت سازمان ملل درباره قطعنامه۲۲۳۱ که به رغم مخالفت روسیه و چین و به درخواست برخی کشور‌های غربی عضو این شورا، در آخرین روز‌های سال ۲۰۲۵ میلادی برگزار شد، شکاف میان ۵ عضو دائم شورای امنیت را بر سر موضوع هسته‌ای ایران بیش از پیش آشکار ساخت.

روسیه و چین بر خاتمه کامل قطعنامه ۲۲۳۱ درباره برنامه هسته‌ای ایران، فقدان هرگونه مبنای حقوقی برای برگزاری نشست‌های شورای امنیت و گزارش‌دهی دبیرکل سازمان ملل و نیز مکانیسم بازگشت تحریم‌های سازمان ملل یا همان اسنپ بک تاکید کردند.

در مقابل، انگیس، فرانسه، آمریکا، و برخی اعضای اروپایی شورای امنیت نیز بر اعتبار و تداوم قطعنامه ۲۲۳۱، بازگشت تحریم‌های سازمان ملل و دسترسی آژانس بین المللی انرژی اتمی به تاسیسات هسته‌ای آسیب دیده ایران در پی حمله آمریکا و اسرائیل تاکید داشتند.

«امیر سعید ایروانی» سفیر و نماینده دائم ایران در این نشست گفت: قطعنامه ۲۲۳۱ مهرماه امسال به‌طور قطعی خاتمه یافت. ایران به دیپلماسی اصولی و مذاکرات واقعی کاملا متعهد است، اما در برابر اجبار و فشار سیاسی تسلیم نخواهد شد و اکنون مسوولیت برعهده فرانسه، انگلیس و آمریکاست که گام‌های عملی برای بازسازی اعتماد بردارند.

در این هنگام، «مورگان اورتگاس» یکی از نمایندگان آمریکا با تاکید بر بازگرداندن محدودیت‌ها و تحریم ها، با ادعای پیشنهاد مذاکره مستقیم و معنادار دولت ترامپ با ایران تاکید کرد: غنی سازی نباید در خاک ایران صورت گیرد.

سفیر ایران نیز خطاب به نماینده آمریکا گفت: ما از هرگونه مذاکره منصفانه و معنادار استقبال می‌کنیم، اما اصرار بر سیاست «غنی‌سازی صفر» کاملاً مغایر با حقوقی است که ایران به‌عنوان عضو ان پی تی از آن برخوردار است.

از این رو، اختلاف در شورای امنیت سازمان ملل بر سر قطعنامه ۲۲۳۱، نه‌فقط سیاسی، بلکه اساسا حقوقی و رویه‌ای است و مستقیما به اعتبار، انسجام و اقتدار این شورا مربوط می‌شود و نشان می‌دهد که برای نخستین بار میان اعضای شورای امنیت در خصوص سازوکار‌های تحریمی ذیل فصل هفت منشور ملل متحد، اختلاف نظر اساسی وجود دارد.

این نشست همچنان هشداری به دبیرخانه سازمان ملل و کشور‌ها بود که این اختلاف اساسی بوده و نمی‌توانند به سادگی از کنار آن عبور کنند یا آن را نادیده بگیرند.