جشنواره فیلم فجر در حالی خاتمه یافت که امسال نیز به مانند سال‌های گذشته در اغلب فیلم‌ها بخشی از عوامل در کاخ جشنواره حضور داشتند.
تا جایی که با وجود انتظار اصحاب رسانه برای آمدن یا نیامدن فلان کس، نشست‌های خبری گاهی در غیبت نقش اول فیلم برگزار می‌شد و این عوامل فنی بودند که به جای بازیگر به سوالات مختص او پاسخ می‌دادند.
انفصال از مواجه با افکار عمومی در وضعیتی است که به ندرت بازیگران حتی در سالن‌های کاخ جشنواره قدم می‌زدند و گویی خبرنگاران موجودات مزاحمی هستند که نباید اجازه داد به سراغت بیایند.
خودداری از پاسخ به خبرنگار
خبرنگاران پیرو وظیفه خود نسبت به انعکاس اخبار جشنواره و حتی نقد و بررسی وضعیت سینمای ایران به سراغ چهره‌ها می‌رفتند که در این میان برخی یا به کل از مصاحبه خودداری کرده و برخی حتی در نشست خبری اعلام می‌کردند که به سوالی پاسخ نمی‌دهند.
بیشتر از بازیگری که رشد جایگاه و محبوبیت خود را مدیون رسانه است، کارگردان و تهیه کننده‌ها حاضر به صحبت بودند اما همین خبرگیری نیز با هزاران ترفند از جمله مصاحبه کمین و یا حضور در نشست خبری (مشروط به خوانده شدن سوال) اتفاق می‌افتاد.
سختی تهیه خبر از قشری که همواره جلو دوربین است در وضعیتی طی این 10 روز تجربه شد که در مقابل بازیگران خردسال و نوجوان یعنی همان متولدین دهه 90 و 80 با اعتماد به نفس جلو دوربین می‌ایستادند.
گویی بازیگرانی که چهره شده‌اند از چالش در هراسند. می‌ترسند ادعایی داشته باشند که بعدها به ضررشان تمام شود و از سویی تصور می‌کنند نیازی نیست به کسی پاسخگو باشند و یا کارنامه‌ای دارند که تمایل ندارند مطرح شود.
صف‌های طویل ژامبون و آبمیوه در غیبت اینترنت
اما در وضعیتی که رسانه‌ها در مشکلات کمبود اینترنت و اجبار برای تامین سختافزارهای غرفه‌های خود به سختی در این 10 روز فعالیت کردند، صف ژامبون و آبمیوه به همت بخش خصوصی برقرار بود.
از سویی نوع پذیرایی که اول کاغذت را بیار تا غذا بگیری از روز اول با گلایه همراه شد اما تا آخرین روز، جشنواره با سلیقه خود پیش رفت. هر چند که قبل از شروع جشنواره تعداد وعده‌های غذایی در کارت‌های مهمانان تعریف می‌شد، در کمال شگفتی حضور افرادی که نه رسانه‌چی بودند و نه هنری، موجب می‌شد تا در روزهایی به ویژه روز آخر غذا کم بیاید.
مسئولان برگزاری جشنواره اذعان دارند که لیست مهمانان به درستی بررسی می‌شود اما اصحاب رسانه همان تعداد اندکی بودند که در نشست‌های خبری حاضر می‌شدند و عوامل هر فیلم نیز تعداد مشخصی داشت. وجود افرادی که در هیچ گروه جا نمی‌شدند سوالی بود که خبرنگاران پی به پاسخ آن نبردند.
پلیس راهور از شما ممنونیم
در عین حال یکی از حواشی جشنواره نیز اعطای کلاه ایمنی به خبرنگاران بود. کسانی که از غرفه پلیس راهور بازدید می‌کردند شاهد بودند که افراد برای چندین و چند بار جهت دریافت کلاه مراجعه دارند.
هر چند این اقدام پلیس راهور در کاهش تصادفات موتورسواران ستودنی است اما خبرنگاران فضای طنز و گاهی تاسفی را در دریافت کلاه به وجود آوردند.
خبرنگاران به مدت 10 روز در کاخ جشنواره تمام توان خود را به کار گرفتند تا ارتباط بین سینمایی‌ها با مردم را فراهم کنند. فیلم‌ها را به چالش بکشند و مردم را از اخبار جشنواره مطلع سازند. اما به ندرت می‌توان از چهره سینمایی یاد کرد که به سمت دوربینی رفته باشد و بگوید من آماده پاسخ دادنم.
