به گزارش همشهری آنلاین، وب‌سایت روانشناسی Psychologies که بر سلامت روان و رفتار فردی تمرکز دارد در مطلبی در این باره آورده است: اجتناب از تماس چشمی که اغلب به عنوان نشانه‌ای از خجالتی بودن نادیده گرفته می‌شود، در واقع می‌تواند به مسائل عمیق‌تری مانند اعتماد به نفس پایین، ناراحتی عاطفی یا عادات اجتماعی ریشه‌دار اشاره کند.
«پاسکال انگر»، روانشناس بالینی به نقل از مجله زنان و با استناد به دانش روانشناسی گفت که نحوه تماس چشمی می‌تواند افشاگر احساسات و آسیب‌پذیری فرد باشد.
او توضیح داد: برای مثال، افراد خجالتی اغلب از تماس چشمی اجتناب می‌کنند زیرا از قضاوت شدن یا حقیر به نظر رسیدن می‌ترسند. این نگرش نوعی محافظت در برابر احساس حقارت یا ترس از قضاوت را نشان می‌دهد.
انگر افزود که تربیت فرد می‌تواند نقش مهمی ایفا کند زیرا در برخی از خانواده‌ها به کودکان گفته می‌شود که به نشانه احترام مستقیما به چشمان بزرگسالان نگاه نکنند. عباراتی مانند «وقتی با تو صحبت می‌کنم، نگاهت را پایین بیاور» می‌تواند اثری ماندگار بر جای بگذارد و نحوه تعامل آنها با دیگران را در مراحل بعدی زندگی شکل دهد.
به گزارش آناتولی، طبق علوم روانشناسی، تغییر دادن راستای نگاه نیز می‌تواند نشانه خجالت یا تلاش برای پنهان کردن چیزی باشد. در چنین مواردی، قطع تماس چشمی می‌تواند راهی برای جلوگیری از مواجهه عاطفی باشد.
