حسین شریعتمداری در روزنامه کیهان نوشت: اصناف اما وقتی شعارهای دیکتهشده رژیم صهیونیستی نظیر «نه غزه نه لبنان»!، «موشکها را رها کن، فکر نان و هوا کن»! و... را شنیدند خیلی زود به هویت پادوهای اسرائیل پی بردند و صف خود را از آنها جدا کردند.
در همان حال رژیم صهیونیستی با بهرهگیری از رسانههای فارسیزبان خود از یکسو دست به بزرگنمایی این گروه زدند و از سوی دیگر، مقامات و مراکز دولتی رژیم صهیونیستی (دقیقاً مانند فتنه آمریکایی- اسرائیلی ۸۸) از آشوبگران اعلام حمایت کردند. کانال فارسیزبان موساد توئیت زده و نوشته است «با هم به خیابانها بیایید. وقتش رسیده. ما همراه شما هستیم. نه تنها از راه دور بلکه همراهتان هستیم»!
گادبان «W.Gadban» مشاور نماینده اسرائیل در دفتر سازمان ملل در توئیتی عوامل خود را به حضور در خیابان دعوت میکرد! «نفتالی بنت» نخستوزیر اسبق رژیم صهیونیستی در مصاحبه با «وال استریت ژورنال» خطاب به پادوها گفت؛ شما از حمایت کامل ما برخوردارید(!) چند تن از وزرای نتانیاهو نیز -انگار ماموریت یافته باشند- به حمایت از آشوبگران پرداخته و مخصوصاً اصرار داشتند تعداد آنها را زیاد جلوه دهند!...
و اما آشکارترین نمونه مربوط به شبکه تلویزیونی موسوم به ایران اینترنشنال است (که در جنگ غزه فاش شد مقر آن در تلآویو میباشد) که میگوید: «به خیابانها بیایید تا اسرائیل بتواند راحت حمله نظامی علیه ایران را انجام دهد!» (عین جمله است). کانال ۱۵ تلویزیون رژیم صهیونیستی: «اسرائیل باید اعتراضات در ایران را سازماندهی و به جلو هدایت کند، باید از آشوب حمایت و پشتیبانی کنیم»!
اما، دیروز سرکار خانم مهاجرانی سخنگوی محترم دولت در نشست خبری گفته است «دولت اعتراضات را به رسمیت میشناسد و تأکید میکنیم به حق تجمع مسالمتآمیزی که در قانون اساسی ما به رسمیت شناخته شده است. وقتی صدای مردم در میآید یعنی فشارها سنگین بوده و کار دولت این است که صداها را بشنود. بدیهی است که تورم بالای ۵۰ درصد صدای مردم را در میآورد».
کاش جناب ایشان به دو نکته توجه میفرمودند؛
اول: آنکه وقتی همه اسناد و شواهد از وابستگی جماعت اندک آشوبگران به رژیم صهیونیستی حکایت میکند و مشکلات اقتصادی حتی در شعارهای آنها نیز دیده نمیشود، سرکار خانم سخنگو از کدام «اعتراضات»! سخن میگویند؟! اصناف که پس از اطلاع از هویت واقعی پادوهای اسرائیل پا پس کشیدند. کجای این به قول شما اعتراضات شایسته شنیدن است؟! آنها علناً و با کمال وقاحت از قاتلان بیش از هزار و یکصد تن از هموطنان ما و شما دفاع کردهاند.
دوم: دولت محترم و مسئولان و مدیران اقتصادی باید صدای اعتراض و انتقاد دلسوزان نظام و مردم درباره بیتوجهی دستاندرکاران دولت به معیشت مردم را میشنیدند و در حالی که یکسره دَم از وفاق میزنند، لااقل به توصیههای دلسوزانه صاحبنظران و ابراز نگرانی مردم از سختی معیشت توجه میفرمودند. این صدا شنیدنی بود که متاسفانه نشنیدید و یا دستکم اینکه آنگونه که بایسته بود به آن توجه نکردید.
