همشهری آنلاین، فاطمه عباسی: در این تصویر، نور طلایی و نرم خورشید، همچون حریری گرم بر لایه‌های تودرتوی کوهستان‌های زاگرس کشیده شده و به تپه‌های سرسبز و مخملی که درختان بلوط را در آغوش گرفته‌اند، جانی دوباره بخشیده است. مه رقیقی که در دره‌ها آرمیده، به عمق میدان افزوده و منظره را به یک تابلوی نقاشی رؤیایی تبدیل کرده است.
اینجا کارون نه فقط یک رود که رگ حیات‌بخشی است که در سکوت و آرامش بامدادی، آینه‌دار شکوه آسمان می‌شود. انعکاس نور بر سطح آب، امضایی درخشان بر پای این منظره بی‌بدیل است. این عکس، دعوتی است به تماشای چهره‌ای کمتر دیده‌شده از خوزستان؛ دعوتی به درک این حقیقت که زیبایی در رگ‌های این سرزمین، همچون آب کارون، همواره جاری و زلال است.
