به گزارش خبرگزاری ایمنا، تقویم پنجشنبه، دوم اسفند را نشان می‌دهد، صبح روزی زمستانی که گویی آسمان ابری نیز در غم از دست دادن یکی از بزرگان علم و دین، در بغضی عجیب فرو رفته است.
میدان فیض مملو از جمعیتی است که با چشمانی اشک‌بار و دلی پراندوه، به استقبال پیکر آیت‌الله مستجاب‌الدعواتی آمده‌اند؛ صدای نوحه‌خوانی و ذکر مصیبت از بلندگوها به گوش می‌رسد و گویی هر کس در این جمع، بخشی از قلب خود را در کنار پیکر این عالم ربانی گذاشته است.
تشییع از میدان فیض آغاز شده پیکر آیت‌الله مستجابی که عمر پربرکت خود را در راه خدمت به اسلام و مردم گذرانده بود، به دل جمعیت می‌رسر و بر دوش عاشقانش قرار می‌گیرد.
مردم با دست‌های گشوده و دلی پر از عشق، فریاد یاصاحب‌الزمان (عج) سر می‌دهند و گویی هر کس می‌خواهد آخرین وداع را با این مرد بزرگ انجام دهد و صدای بغض‌هایی که هر از چندگاهی در میان جمعیت می‌شوند، حکایت از عمق فقدان این عالم برجسته دارد.
جمعیت چند قدمی جلو می‌رود و نوبت به اقامه‌نماز می‌رسد؛ سکوت بر جمعیت حاکم و نوای الصلاة توسط آیت‌الله انصاری بر جمعیت طنین‌انداز می‌شود.
نماز میت توسط آیت‌الله انصاری اقامه شد؛ صدای تکبیرها در فضای حرم طنین انداخت و گویی هر تکبیر، یادآور سال‌ها مجاهدت و خدمت این عالم بزرگ بود.
در میان جمعیت، پیر و جوان، زن و مرد، همه با هم آمده‌اند؛ برخی با چفیه‌های سیاه، برخی با پرچم‌های سبز و برخی تنها با یک دل شکسته تا همان را در بدرقه این عالم همچون کاسه آبی پشت سر او بریزند؛ یک پیرزن با چشمانی اشک‌بار می‌گوید که او همیشه برای ما دعا می‌کرد، حالا نوبت ماست که برایش دعا کنیم و همین یک جمله کوتاه، گویای عمق ارتباط مردم با این مجتهد پهلوان است.
این‌خبر در حال تکمیل است...
