کارگردان فیلم کوتاه «دریچه»: اگر ما برویم و او نیاید چه می‌شود؟

محمدابراهیم شهبازی کارگردان فیلم کوتاه «دریچه» در گفت‌وگو با میزان درباره ایده اولیه این فیلم گفت: ایده کلی «دریچه» به روزهای جنگ ۱۲ ‌روزه بازمی‌گردد. در آن دوران که همه ما خانه‌نشین شده بودیم و فعالیت‌های میدانی فرهنگی مانند ساخت فیلم متوقف شده بود، شرایط باعث شد تمرکز بیشتری روی اطرافیانم داشته باشیم. همه زیر ذره‌بین رفتند. در همین حین پیرمردی در همسایگی‌مان بود که با وجود اصرارهای ما برای ترک خانه می‌گفت: «من نمی‌روم همین‌جا می‌مانم اینجا خانه من است».

وی ادامه داد: ابتدا این موضوع مرا ناراحت کرد اما بعد احساس کردم حتماً دلیلی دارد که نمی‌رود. همین‌جا تمرکزم روی او بیشتر شد. به این فکر کردم که اگر تنها بماند و ما در خانه نباشیم چه می‌شود؟ اگر ساختمان خالی شود چه؟ اگر کسی پشت این دیوار باشد چه اتفاقی می‌افتد؟ او که مجرد است و تنها... این‌جا بود که جرقه اولیه فیلم زده شد.

شهبازی اظهار کرد: ایده فیلم به تدریج و در مسیر کارهای سینمایی قبلی‌ام شکل گرفت. فیلمنامه‌های من معمولاً به این شکل دادائیستی متولد می‌شوند؛ هیچ‌گاه خط داستانی ثابتی از ابتدا ندارند و نتیجه این شد که مشاهده کردید.

وی عنوان کرد: امسال فیلم‌های زیادی با موضوع جنگ ۱۲ ‌روزه به جشنواره ارسال شده‌اند که بسیاری رد شدند اما فیلم ما تنها فیلم مرتبط با این موضوع بود که پذیرفته شد. ممکن بود فیلم به سمت کلیشه‌های رایج کشیده شود یا کیفیتش پایین بیاید اما خوشبختانه این اتفاق برای اثر ما نیفتاد. قصه منسجم شد و همین انسجام باعث شد برای ساخت آن مصمم شویم.

این فیلمساز درباره استفاده از موسیقی به جای دیالوگ در فیلم کوتاه «دریچه» بیان کرد: اساساً این فیلم دیالوگ محور نیست اما کاملاً قصه محور است. برخی فکر می‌کنند فیلم‌های بدون دیالوگ حتماً قصه ضعیفی دارند یا تجربی هستند اما این‌طور نیست. فیلم ما کاملاً قصه را روایت می‌کند؛ قصه‌ای منسجم اما بدون دیالوگ. وقتی دیالوگ را از فیلم حذف می‌کنی تمام ابزارت برای انتقال حس و درام به صدا و تصویر محدود می‌شود. این‌جا بود که موسیقی اهمیت ویژه‌ای پیدا کرد.

وی ادامه داد: محمدحسین ابراهیمی در صداگذاری درخشان عمل کرد و پیام آزادی در موسیقی بی‌نظیر بود. همه اعضای گروه فهمیدند که چه می‌خواهیم و آن فضایی که باید با صدا ساخته می‌شد به خوبی شکل گرفت. نسخه‌ای که ابتدا به جشنواره دادیم این شکلی نبود؛ موسیقی نهایی که شما شنیدید حاصل سه ماه کار مداوم است. 

شهبازی گفت؛ بازیگرمان آقای رضا رباط‌جزی که در بازی بی‌کلام تخصص دارد و پارسال فیلم «رویاساز» را در جشنواره داشت و از بازیگران شناخته شده فیلم کوتاه محسوب می‌شود. او در تئاتر بسیار قدرتمند است و در بازی‌های تک پرسوناژی تخصص دارد. یکی از نقطه قوت‌های بزرگ فیلم بازی درخشان او بود.

وی همچنین درباره جشنواره فیلم کوتاه امسال گفت: به نظر من جشنواره امسال به لحاظ کیفیت دو سه پله از پارسال بالاتر آمده است. بحث اصلی این است که امروزه امکانات فنی بسیار حرفه‌ای شده اما این به خودی خود هنر نیست. وقتی با چنین ابزاری فیلمبرداری می‌کنی قطعاً یک فیلم استاندارد از نظر فنی تولید می‌شود. هنر واقعی در مدیریت و به کارگیری خلاقانه این امکانات است.

این کارگردان درباره پایان اظهار کرد: به نظر من بچه‌های سینماگر ما در برخی از فیلم‌هایی که دیدم آنقدر خلاقانه عمل کرده‌اند که سینمای بدنه باید از آن‌ها الگو بگیرد نه برعکس. امیدوارم که مدیران فرهنگی ما به این بخش از سینما که جریان ساز و در حال شکوفایی است بیشتر اهمیت بدهند.

انتهای پیام/