طرفداری | گوجا میتو (Gogea Mitu) زاده 15 سپتامبر 1909 در شهر مارسانی رومانی است. گوجا بزرگ‌ترین فرزند از 11 فرزند خانواده‌اش بود و تا 14 سالگی، قدی معمول داشت اما در همین سن و سال، به ناگاه رشد قدی قابل توجهی را در خود مشاهده کرد. گوجا به مرور متوجه شد که به بیماری گیگانتیسم یا غول‌پیکری دچار شده و قدش رشد بی‌رویه‌ای خواهد داشت. قد گوجا در اندازه‌گیری‌های مختلف به اندازه‌های 236 سانتی‌متر، 242 سانتی‌متر، 248 سانتی‌متر و در نهایت، 250 سانتی‌متر ثبت شد. در 17 سالگی، پیشنهادی از سوی یکی از صاحبان سیرک در پراگ به دست خانواده میتو رسید. این پیشنهاد از نظر مالی، بسیار قابل توجه بود و باعث شد تا گوجا به فکر کسب درآمد از قد بلند و 2.5 متری‌اش بیفتد. میتو بسیار باهوش بود و از سه سالگی، خواندن را خودآموز یاد گرفته بود زیرا با توجه به قدش در مدرسه‌های شهرش پذیرفته نمی‌شد.
پدر، دست از شکایت بردار، هیچ دختری در مارسانی، دوست ندارد با من ازدواج کند. با رفتن به سیرک، حداقل شاید زنی را پیدا کنم که با دنبال کردن دایره آتشین به من برسد.
ماجراجویی پسر قدبلند رومانی، از همین جا شروع شد؛ او با القابی چون «جالوت رومانی» یا «غول مارسانی» به سراسر اروپا سفر می‌کرد و بسیار مورد توجه اروپاییان قرار گرفت. یکی از اجراهای معروف گوجا در سیرک گلوبوس در کشور کوچک موناکو انجام شد و او را به شهرتی قابل توجه رساند. عکاس‌های مختلف، مبالغ هنگفتی را برای گرفتن عکس از گوجا به او و خانواده‌اش پرداخت می‌کردند. شاید معرفی‌شدن به عنوان نمونه نادر انسانی، موقعیت سختی برای میتو بود زیرا او با نخستین پیشنهاد بهتر، سیرک را رها کرد. در سپتامبر 1934 و پس از پایان یک نمایش در بخارست، اومبرتو لانسیا، بوکسور بازنشسته، متوجه شد که گوجا می‌تواند با تفاوت قدی خود، بوکسور بهتری باشد تا یک اجرا کننده در سیرک. از این رو بود که لانسیا قراردادی را با گوجا امضا کرد که پس از آموزش کامل بوکس به او، 50 درصد از درآمد مسابقات بوکسش را به مدت پنج سال دریافت کند. از آن‌جا که گوجا، فقط سواد خواندن داشت، این قرارداد را با اثر انگشت خود، معتبر کرد.
مطبوعات، توجه ویژه‌ای به حضور گوجا در بوکس داشتند و به تناوب، اخبار و شایعاتی را درباره رقبای احتمالی او مطرح می‌کردند. وزن سه رقمی در کنار قد بلند، رقبای متعددی را از رقابت با «جالوت رومانی» دور کرد زیرا آن‌ها آن‌قدر اعتماد به نفس نداشتند که برابر گوجا قرار گیرند. رژیم غذایی گوجا برای آماده‌سازی خود شامل یک کیلوگرم نان، 25 تخم مرغ، سه مرغ بریان، سبزیجات مختلف، دو لیتر شیر و یک و نیم لیتر مشروبات الکلی می‌شد. نخستین مبارزه میتو برابر مربی خودش یعنی لانسیا، به صورت غیررسمی برگزار شد. او در حضور 2500 تماشاگر، مربی خود را به راحتی شکست داد. نخستین مبارزه رسمی گوجا در هفتم ژوئن 1935، در استادیوم ونوس بخارست برگزار شد. ساوریو گریتزوی ایتالیایی، رقیب میتو در این مبارزه بود و در نهایت، برابر غول مارسانی، بازنده شد. از این پس بود که شرط‌بندی بر روی برنده‌شدن میتو، اتفاقی سودآور برای افراد مختلف شد. با این حال، در ژوئن 1935، میتو در برابر جورج گادفری، قهرمان سابق جهان شکست خورد و نخستین طعم تلخ ورزش خود را تجربه کرد. گوجا در سومین مبارزه برابر دومیترو پاولسکیو، قهرمان سابق سنگین‌وزن آماتورهای رومانی قرار گرفت و در دهمین ثانیه راند نخست، او را ناک‌اوت کرد.
مبارزات مهم بعدی گوجا، در برابر جوزپه سانگا از ایتالیا با نتیجه مساوی، پریمو کارنرا با شکست و در نهایت، برگمن با مساوی همراه بود. گارد «آن ارتودکس» سبک همیشگی ایستادن گوجا در رینگ بود. او با حداکثر قدرت، با دست راستش، رقبا را بسیار آزار می‌داد. موفقیت میتو در رینگ، صرفاً به جثه و قد او متکی نبود زیرا این بوکسور که از کودکی هوش بالایی داشت، می‌دانست که چگونه ذهن حریفانش را بخواند و از نقاط ضعف‌شان استفاده کند. با وجود همه موانع جسمی، میتو از چابکی خاصی برخوردار بود و جاخالی‌های هوشمندانه‌اش را با ضدحمله‌های ویرانگری ترکیب می‌کرد. سل، بیماری‌ای بود که از کودکی گریبان غول مارسانی را گرفته بود و همین بیماری زمینه‌ای، پس از ابتلای گوجا به سرماخوردگی، در راه بازگشت از استانبول، باعث حال وخیمی در او شد. او پس از بستری شدن در منزل، حال وخیم‌تری پیدا کرد تا در تاریخ 8 ژوئن 1936 و در بیمارستان «فیلانتروپیا» دار فانی را وداع گوید. بسیاری اعتقاد داشتند که مرگ گوجا در 27 سالگی، با توطئه مافیای شرط‌بندی صورت گرفته بود. پیکر بی‌جان «جالوت رومانی» در روستای زادگاهش به خاک سپرده شد. در دهه 80 میلادی بود که بقایای گوجا توسط گروه آناتومی و تاریخ پزشکی دانشگاه کرایووا نبش قبر شد تا درسی برای دانشجویان، درباره چگونگی بیماری غول‌پیکری باشد. هشت پیروزی با ناک‌اوت و دو شکست، کارنامه نهایی بوکس گوجا در مسابقات رسمی بود.
