طرفداری | برونو فرناندز، کاپیتان پرتغالی منچستریونایتد که برای نخستینبار در دوران حضورش در این تیم با مصدومیتی یکماهه مواجه شده، از دوران نقاهت خود بهعنوان فرصتی برای دفاع از عملکردش در لیگ برتر انگلیس استفاده کرده است.
با حضور روبن آموریم روی نیمکت منچستریونایتد، نقش برونو فرناندز دستخوش تغییر شده و او از پست شماره ۱۰ به هافبک میانی سیستم ۳-۴-۳ منتقل شده است. آموریم اصرار دارد فرناندز نهتنها در قلب میدان همچنان خلاقیت همیشگیاش را حفظ کرده، بلکه با کاهش وظایف مربوط به پرس سنگین، میتواند تاثیر بیشتری در کنترل جریان بازی و حفظ مالکیت توپ داشته باشد. با وجود این تغییر نقش در اولدترافورد، هافبک پرتغالی همچنان کیفیت بالای خود در فاز تهاجمی را حفظ کرده؛ موضوعی که آمار و ارقام نیز آن را تایید میکنند.
بر اساس دادههای آماری تا پایان ماه نوامبر، برونو فرناندز در میان هافبکهای لیگ برتر انگلیس عملکردی چشمگیر داشته است؛ صدرنشینی در شاخصهایی چون پاس گل، پاس کلیدی، xG تولیدی، اقدامات تهاجمی، پاس بلند موفق، پاس پیشرونده صحیح، پاس موفق در یکسوم دفاعی حریف و پاس صحیح به محوطه جریمه، تاییدی بر کیفیت بازی بالای اوست. با این حال، فرناندز در ادامه حتی فراتر از این آمار نیز رفته و عملکرد خود را در مقایسه با سایر هافبکهای تهاجمی فوتبال به نمایش گذاشته است. در مقایسه با بازیکنان آمادهای چون مورگان راجرز، رایان شرکی، ابرچی ازه و فرمین لوپز، ستاره ۳۲ ساله منچستریونایتد از نظر مجموع گل و پاس گل آمار بهتری ثبت کرده است؛ آن هم در شرایطی که دیگر در پست شماره ۱۰ بازی نمیکند و مسئولیتهای تدافعی بیشتری نیز دارد.
در مورد برونو فرناندز، صف قابلتوجهی از منتقدان نیز وجود دارند؛ آنهایی که معتقدند تمایل افراطی کاپیتان شیاطین سرخ به نفوذ و پیشروی، ریتم بازی او و همتیمیهایش را مختل میکند. با این حال، واقعیت آن است که موتور اصلی خلاقیت تیم تحت هدایت آموریم، برونو فرناندز است و بخش عمدهای از ایدههای تهاجمی یونایتد از او سرچشمه میگیرد. تا زمانی که این تیم بهطور جدی تقویت نشود و یک هافبک تدافعیِ کلاس جهانی به ترکیب اضافه نگردد، فرناندز ناچار است نقشهای متعددی را همزمان ایفا کند و پاسخگوی انتظارات گروههای مختلف باشد.
او پل اسکولز را پشت سر گذاشت؛ تمامی پاس گلهای برونو فرناندز با پیراهن منچستریونایتد در لیگ برتر انگلیس
