چرا صلاح شایسته ستایش مطلق است؟
قدرنادیده‌ترین سوپراستار فوتبال جهان!
محمد صلاح، ستاره مصری لیورپول، باز هم درخشش خیره کننده‌اش را به رخ حریفان کشید تا ثابت کند که بهترین مهاجم حال حاضر فوتبال دنیا است.
به گزارش "ورزش سه"، اگر قرار است در فوریه قهرمان شوید، پس باید این قهرمانی را در فوریه و به درستی به دست آورید. در روزی بارانی در منچستر، از آن بعدازظهرهایی که وزش باد در اطراف به خوبی احساس می‌شود، لبه کت‌تان را بالا می‌زند و کاری می‌کند که حس کنید جریان آب یخ از ستون فقرات‌تان در حال عبور است، لیورپول نه با قدرتی سهمگین، بلکه با قدم‌هایی آرام اما قاطع، با تهاجم کنترل شده و نیرویی در پس زمینه از کنار منچسترسیتی گذشت.
نتیجه ۰-۲ در پایان این بازی کاملاً عادلانه به نظر می‌رسید. اما در همان نیمه اول، این بازی بیشتر شبیه به یک دور افتخار بود. البته، دور افتخاری کاملاً مناسب. اگر این واقعاً لحظه‌ای باشد که لیورپول در مسیر قهرمانی پیشتازی قاطعانه‌ای به دست آورد، این اتفاق دقیقاً به شیوه‌ای رخ داد که آرامش و تسلط بی‌چون و چرای فصل آنها را منعکس می‌کند؛ هر دو گل در بازه‌ای ۲۳ دقیقه‌ای به ثمر رسیدند، زمانی که محمد صلاح تصمیم گرفت روز را مطابق میل خودش تغییر دهد.
از ماه آگوست تا انتهای زمستان، صلاح این فصل را با نوعی درخشش خاص بازی کرده است. شاید با گذر زمان، این دوره به‌عنوان دوران سلطنتی او در نظر گرفته شود، زمانی که او به عنوان فوتبالیستی کاملاً پخته در تیمی بازی می‌کند که برای استفاده از بُرندگی او ساخته شده است. این بازیکن در نیمه اول سه حرکت فوق‌العاده انجام داد.
اولین حرکت، گل اول لیورپول بود. کرنری زمینی از سمت راست با ضربه‌ای آرام به مرکز فرستاده شد و با لمس ظریفی از دومینیک سوبوسلای به صلاح که در محوطه جریمه یارگیری نشده بود رسید. ضربه او بلافاصله و بدون مکث، محکم و زمینی بود و پس از برخورد به مدافع از کنار ادرسون وارد دروازه شد.
لحظه دوم از درخشش صلاح هم خیره‌کننده و هم زمینه‌‌ساز گل دوم لیورپول بود. او بار دیگر توپ را در سمت چپ زمین گرفت، در حالی که به نظر می‌رسید بازیکنان سیتی در برابر حضور او که غرق در هاله‌ای از عظمت بود از بین می‌روند و جرات نمی‌کردند مستقیماً به او نگاه کنند.
از آن نقطه، صلاح با حرکتی ظریف و ناب پاس معکوس و بدون نگاه زیبایی را برای ترنت الکساندر آرنولد ارسال کرد؛ از آن لحظاتی که حس می‌کنید یک فوتبالیست با چشم سوم فوتبالی خودش بازی را می‌بیند و در حال بازچینی تمام عناصر پیرامونش است.
این حرکت به نتیجه‌ای نرسید اما لحظاتی بعد صلاح پاس گل دوم را ارسال کرد. باز هم او در سمت چپ زمین فضایی شبیه به اسکورت ریاست‌جمهوری داشت و سپس توپ را به داخل محوطه برای سوبوسلای فرستاد تا او ضربه‌ای آرام را به کنج دروازه بفرستد. همان لحظه که توپ وارد دروازه شد، صلاح مشتش را گره کرد، مانند مردی که آماده است گیتارش را به آتش بکشد، با چهره‌ای که نشان می‌داد این بازی دیگر تمام شده است.
گاهی اوقات عادت می‌کنیم که اتفاقات خارق‌العاده را عادی ببینیم. این گل و پاس گل آمار صلاح را در لیگ به ۲۵ گل و ۱۶ پاس گل رساند، در حالی که در مجموع تمام رقابت‌ها، او در هشت بازی اخیرش ۹ گل به ثمر رسانده، آن هم در مقطعی که فصل به اوج حساسیتش رسیده است.
نکته شگفت‌آور این است که همه این عملکردها با حالتی عجیب از بی‌خیالی همراه بوده است؛ نوعی قاطعیت همراه با لذت، یقین بازیکنی که پنالتی‌ها را به گونه‌ای می‌زند که انگار می‌خواهد چیزی پشت دروازه را نابود کند، بدون هیچ تمرکز یا تکنیک‌های تنفسی و در میان این همه هیاهو و حرارت به نظر می‌رسد که لحظات زندگی‌اش را به بهترین شکل سپری می‌کند.
هنوز هم کمی گیج‌کننده است که چرا کیلیان امباپه یا وینیسیوس جونیور اغلب به عنوان بهترین مهاجمان جهان شناخته می‌شوند. به‌خصوص امباپه که از ماشینی تبلیغاتی چند بعدی و قدرتمند برخوردار است. اما حقیقت این است که صلاح بهترین مهاجم این فصل فوتبال جهان بوده است؛ و شاید در پنج سال گذشته، تاثیرگذارترین بازیکن در هر تیم برتر اروپایی.
البته، نیازی به چنین سطحی از عملکرد در این مسابقه نبود. در روزی که منچسترسیتی تنها باید تلاش می‌کرد تا حداقل شبیه یک تیم هماهنگ به نظر برسد، پپ گواردیولا ترکیبی را به میدان فرستاد که بیشتر به یک بازی بی‌اهمیت آخر فصل شباهت داشت و پر از الگوهای هجومی سرگرم‌کننده بود.
تیم آرنه اشلوت در لیورپول هم درخشان بود. بار دیگر، تمام بازیکنان حاضر در ترکیب او از دوران مربی قبلی بودند. حداقل پنج بازیکن در نقش‌های کمی تغییر یافته بازی می‌کردند و سرمربی لیورپول شایسته ستایش است که توانسته این شکوفایی خارق‌العاده صلاح را ممکن سازد.
اشلوت ممکن است شبیه به میوه فروش محلی به نظر برسد که روی ساعدش سیب‌ها را به صورت نمایشی می‌چرخاند اما به اندازه کافی زیرک و با اعتماد به نفس بوده تا تنها بخش‌هایی را که نیاز به اصلاح داشتند، تغییر دهد. صلاح هنوز همان نقش را دارد اما حالا با صبر بیشتر لیورپول در مالکیت توپ، فضای بیشتری برای خلاقیت پیدا کرده است.
وابستگی به صلاح امری واضح است، چگونه می‌تواند چنین نباشد؟ او در بیش از نیمی از گل‌های لیورپول این فصل تاثیر مستقیم داشته است. و همچنین، به نوعی اشلوت را هم به دوش کشیده و پیش برده و هر تصمیم تاکتیکی او را عملی کرده است. شما نیازی ندارید که یک تمام کننده بی‌نظیر، خونسرد و فوق‌العاده قدرتمند را در تیم‌تان داشته باشید تا به عنوان مربی نابغه شناخته شوید. اما داشتن چنین بازیکنی قطعاً کمک می‌کند.
لیورپول از اینجا به بعد به احتمال زیاد قهرمان لیگ خواهد شد. و اگر هنوز هم این نگرانی وجود دارد که بهترین مهاجم اروپا قرارداد جدیدی امضا نکرده است، شاید حالا فقط باید از لحظه حال لذت برد، از این عصر طلایی محمد صلاح بهره برد و آن را تا آخرین قطره نوشید.
منبع: گاردین
