به گزارش ایسنا، این مستند که در جشنواره اخیر،ایدفا آمستردام به عنوان بهترین مستند معرفی شد، در سانس پایانی روز چهارم جشنواره سینما حقیقت با استقبال مخاطبان به نمایش درآمد.

پس از پایان، فیلم مورد تشویق مخاطبان قرار گرفت و با وجود اینکه فیلم در بخش رقابتی جشنواره نیست اما در نظرسنجی مردمی حضور دارد و این امکان از سوی دست اندرکاران جشنواره فراهم شد که مخاطبان آرای خود را اعلام کنند.

در چهارمین روز از نوزدهمین جشنواره سینماحقیقت، دو مستند دیگر هم با استقبال مخاطبان روبه‌رو شد.

مستند «زائر شرقی» ساخته حسن خادمی، که روایتی از زندگی و اندیشه دکتر شایگان است و مستند «نصیر سمفونی پنجم» اثر مریم بهلول، پرتره‌ای از نصیر حیدریان (رهبر ارکستر و آهنگساز) که هر دو در ساعت ۱۳ به نمایش درآمدند.

در روز چهارم در مجموع ۵۳ فیلم مستند در بخش‌های مختلف مسابقه اکران شدند.

بر اساس نظرسنجی مخاطبان، فیلم‌های بازگشت گور ایرانی (فتح‌الله امیری و نیما عسگری)، کابوک (جعفر صادقی)، ماشین شماره ۳۴ (علی بیات)، لاماسو (سید مسعود امامی)
و شنا خلاف جهت (جواد رزاقی‌زاده) بیشترین محبوبیت را داشته‌اند.

نشست «جامعه‌شناسی آثار مستند ناصر تقوایی» با حضور مهناز رونقی و مهرداد عربستانی، از مدرسان دانشگاه برگزار شد.

مهرداد عربستانی، در این‌ نشست در سخنانی مطرح کرد: تقوایی در مستندهای خود تنها به سطح رویدادها نمی‌پردازد، بلکه با عبور از لایه‌های ظاهری، به انگیزه‌های پنهان و ناخودآگاه انسان‌ها نقب می‌زند و همین جست‌وجو برای کشف حقیقت درونی، یکی از وجوه تمایز آثار اوست.

وی آثار مستند تقوایی را در سه دسته اصلی قابل بررسی می‌داند: آثاری با رویکرد مردم‌نگارانه که به معنای پدیده‌ها برای مردم می‌پردازند، آثاری با نگاه جامعه‌شناختی که بستر و تفسیر اجتماعی مناسک را تحلیل می‌کنند، و آثاری که زندگی روزمره را با تمرکز بر واقعیت‌های اجتماعی روایت می‌کنند.

عربستانی همچنین به الگوی روایی پرتکرار در آثار تقوایی اشاره می‌کند که در آن روایت از زندگی عادی و اغلب ساکن آغاز می‌شود، به اوج و شور یک مناسک جمعی (مانند رقص یا عروسی) می‌رسد و در نهایت دوباره به سکون و زندگی روزمره بازمی‌گردد.

به اعتقاد وی، این بازگشت، اغلب تصویری از زندگی اقشار فرودست جامعه را نشان می‌دهد و تقابل میان سکون و شور، از شاخصه‌های بارز نگاه تقوایی به سوژه‌هایش است.

در بخش دیگری از این نشست مهناز رونقی بر پیوند ناگسستنی فیلم‌های مستند و داستانی تقوایی تأکید می‌کند و معتقد است اگر او مستند نمی‌ساخت، فیلم‌های داستانی‌اش هرگز به آن پختگی و عمق دست نمی‌یافتند.

وی به عنوان مثال، مستند «باد جن» را نه یک گزارش ساده از خرافات، بلکه یکی از جدی‌ترین اسناد مستند درباره فرهنگ عامه می‌داند که واقعیتی ریشه‌دار در جغرافیا و زیست مردم را با نگاهی عمیقاً اجتماعی به تصویر می‌کشد.

رونقی همچنین به طبیعت پارادوکسیکال آثار تقوایی اشاره می‌کند که در عین نمایش سنگینی، وهم و گاه تلخی ریشه‌دار در واقعیت اجتماعی، حاوی نوعی رهایی، نرمی و شعریت هستند.

به گفته وی، همین نگاه تلخ و انتقادی که در سال‌های پایانی عمر تقوایی شدت یافت، ممکن است دلیل توقف او در فیلمسازی بوده باشد؛ زیرا او احساس می‌کرد مخاطب دیگر تاب تحمل آن همه تلخی را ندارد.

از دیگر برنامه‌های روز چهارم کارگاه VR و XR با حضور فیلمساز تایوانی بود، «کوآن یوئن‌لای»، مستندساز سرشناس تایوانی، در این کارگاه تأکید کرد که واقعیت مجازی و واقعیت گسترده نه به عنوان رقیب سینما، بلکه به عنوان رسانه‌هایی مستقل می‌توانند افق‌های تازه‌ای برای روایت مستند ایجاد کنند.

اما یکی از مهم‌ترین اتفاق روز چهارم جشنواره سینما حقیقت برگزاری آیین نکوداشت فرهاد ورهرام بود که در مراسمی از این مستندساز پیشکسوت ایران، تقدیر شد و نشان فیروزه سینماحقیقت به او اهدا شد.

ورهرام در سخنانی صمیمی گفت: «من عاشق سینما نیستم؛ مستندسازی برای من راهی برای "رفتن"، "شناخت سرزمین" و "ارتباط با انسان‌ها" بوده است.»

در این روز رضا بهبودی، بازیگر سینما و تلویزیون که برای تماشای مستند «مشت‌زنی در رینگ ترجمه» به پردیس ملت آمده بود گفت: «مستند ایران با وجود همه محدودیت‌ها، در تمامی شاخه‌ها رو به پیشرفت است.»

از دیگر حاضران در پردیس ملت رضا ایرانمنش بود که به تماشای «خیال آمدن تو» ساخته سیامک میثاقی نشست. 

انتهای پیام