به گزارش مشرق، مصاحبۀ پس از بازی با ازبکستان مهدی طارمی به‌عنوان یکی از باسابقه‌های تیم ملی فوتبال نشان می‌دهد شرایط درونی تیم ملی مناسب نیست و بازیکنان و کادر فنی کمتر از ۹ ماه تا جام جهانی اعتنایی به ایرادهای خودشان ندارند و توپ را در زمین دیگران می‌اندازند.
«۲-۳ ساله از بالا فوتبال را خراب کرده‌اند». طارمی پس از شکست تیم ملی در فینال تورنمنت چهارجانبۀ العین با این جملات حرف‌هایش را شروع کرد. اظهارنظری که به‌نظر برای فرار از پاسخگویی عملکرد دور از انتظار فنی خودِ طارمی، هم‌تیمی‌هایش و کادر فنی تیم ملی در ماه‌های اخیر است.
در روزهایی که ورزشکاران رشته‌های مختلف با بودجه‌های به‌مراتب کمتر و توجه پایین‌تر از سوی مسئولان در حال فتح سکوهای مسابقات بین‌المللی هستند، طارمی پس از باخت مجدد به ازبک‌ها گفته: «اگر چیزی نمی‌دهید، چیزی هم نخواهید!» این گفته‌ها در شرایطی است که تیم ملی با کم‌ترین موفقیت‌ها همواره بیشترین میزان توجه را از مسئولان دولتی دریافت کرده. به طور مثال بازیکنان تیم ملی پس از صعود به جام جهانی هر کدام حوالۀ واردات یک خودروی خارجی را گرفتند. پاداشی که صدای ورزشکاران سایر رشته‌ها را هم درآورد و آن‌ها از این تبعیض گله‌مند شدند.
همین هفتۀ پیش بود که مقام اول اجرایی کشور به تمرین تیم ملی فوتبال رفت و از نزدیک برای ساعتی در کنار آن‌ها بود، دغدغه‌هایشان را شنید و با آن‌ها فوتبال دستگرمی هم بازی کرد. این رویه در دولت شهید رئیسی نیز وجود داشت.به نظر می‌رسد ارزیابی آن‌ها از تیم ملی بیش از حد مبتنی بر مسائل مالی شده. درحالی‌که پوشیدن پیراهن تیم ملی بالاتر از مزایای مالی افتخاری برای هر ایرانی است.
طارمی در این مصاحبه عنوان کرد: «استادیوم آزادی را درست نمی‌کنند تا ۵٠-۶٠ هزار نفر دور هم جمع نشوند. چون در کشور تنش هست». اما واقعاً چنین است؟ در ماه‌های اخیر چندین دیدار با تماشاگرانی در همین میزان در ایران برگزار شده. دیدارهای تراکتور در لیگ و آسیا، جدال سپاهان با پرسپولیس و استقلال در لیگ، مصاف استقلال با فجر در شیراز تنها نمونه‌هایی از حضور پرشور تماشاگران در ماه‌های اخیر هستند.تغییر حکم بازی تراکتور و پرسپولیس در جام حذفی از بی تماشاگر به با تماشاگر خود نشانگر آن است که «دستور حکومتی» برای جمع‌نشدن تماشاگران و هواداران فوتبال در ورزشگاه‌ها وجود ندارد. ادعای طارمی دربارۀ چمن از معدود نکات درست او در این مصاحبه است. موضوعی که در این روزها مسئلۀ اول رسانه‌های ورزشی است و تقریباً اکثر آن‌ها از مافیای چمن و لزوم برخورد با آن گفته‌اند.
او در شرایطی این صحبت‌ها را عنوان کرده که به‌عنوان بزرگ‌تر با این ادعا که «پنالتی‌هایش را قبلاً زده و حالا نوبت جوانان است» حاضر به ایستادن پشت ضربۀ پنالتی در بازی دوستانه مقابل ازبکستان نشد. گفته می‌شود قلعه‌نویی از اینکه او بدون اجازۀ پنالتی را که قرار بوده خودش بزند، به میلاد محمدی داده عصبانی است. طارمی در ماه‌های اخیر در تیم باشگاهی‌اش المپیاکوس، نمایش‌های دلپذیری نداشته و قلعه‌نویی همین امشب در نشست خبری‌اش عنوان کرد که چون طارمی دیر تیم پیدا کرده و در تمرینات پیش‌فصل حضور نداشته، از نظر بدنی و روحی آماده نیست.
مصاحبۀ طارمی از بازیکنی با سن پایین و بی‌تجربه پذیرفتنی بود اما از کسی که سال‌ها لژیونر ملی ایران و عملاً نفر اول تیم ملی است، بعید بود. هفتۀ پیش نیز شجاع خلیل‌زاده، مدافع ۳۶ساله تیم ملی در پستی اینستاگرامی نوشت: بیشتر مردم از مغزشان استفاده نمی‌کنند.حالا با این حرف‌ها می‌شود بیشتر از حال و هوای درون تیم ملی آگاه شد.جایی که اعضای تیم به‌جای احترام به مردم و رسانه‌ها و پاسخگویی دربارۀ عملکردشان ترجیح می‌دهند با حرف‌های سطحی ملت و دولت را مقصر باخت‌ها نشان داده تا فشار را از روی خودشان بردارند. بی‌آنکه جواب بدهند چرا تیم ملی در ۱۸۰ دقیقه دو بازی اخیر حتی نتوانسته برای یک‌بار دروازۀ رقبا را باز کند. لابد در امارات هم چمن‌ها را دست‌کاری کرده‌اند که تیم ملی ایران را خراب کنند.
