سیاست تغییر رژیم با ترامپ بازگشته است؟ | آمادگی نظامی برای برکناری مادورو قطعی است
به گزارش اقتصادنیوز، دونالد ترامپ رئیسجمهور آمریکا که پیشتر بخش زیادی از ارزش های جنبش اول آمریکا خود را بر وعده دور نگهداشتن آمریکا از درگیریهای خارجی پایه گذاری کرده بود، سهشنبه گذشته، با اشاره به احتمال حمله به ونزوئلا و حتی دیگر کشورها، عملا این رویکرد را زیر سؤال برد.
نگرانی هواداران از آغاز یک جنگ دیگر
پولیتیکو در گزارشی نوشت: این تغییر ناگهانی، آن دسته از هواداران او را که با سیاست های عدم مداخله موافق بودند، دچار سردرگمی کرده است. در شرایط کنونی، آمادگی به کارگیری نیروی نظامی توسط ترامپ برای برکناری نیکولاس مادورو، تقریبا قطعی به نظر می رسد.
این درحالی است که خاطره جنگ فرسایشی آمریکا در عراق همچنان بر ذهن منتقدان سنگینی می کند. بسیاری از آن ها نیز نگران پیامدهای ناخواسته برکناری مادورو هستند؛ از گرفتار شدن آمریکا در یک منازعه طولانی و بیثباتی منطقه گرفته تا تخریب میراث سیاسی ترامپ و خدشهدار شدن برند سیاسی مگا نزد رأیدهندگان.
اقتصادنیوز: آیا اساسا کارزار مبارزه با مواد مخدر آمریکا به لحاظ حقوقی قابل دفاع است یا خیر.
تلاش جمهوریخواهان برای توجیه حمله
جمهوریخواهانی که از مداخلهجوییهای پیشین آمریکا انتقاد می کنند، اکنون در تلاشاند تا با استدلالهای جدید از سیاست ترامپ دفاع کنند. آنان میگویند مداخله در نیمکره غربی قابل دفاعتر از شرکت در جنگهای خاورمیانه است و ترامپ نه به دنبال تغییر رژیم کلاسیک، بلکه صرفا خواهان تغییر در رهبری ونزوئلا، بدون بازسازی ساختار سیاسی این کشور است.
الکس گری، رئیس سابق دفتر شورای امنیت ملی تأکید میکند: او نمیخواهد نقش خدا را بازی کند و تعیین کند چه دولتی در کدام کشور روی کار باشد، این یک مثال واقعی از بازتنظیم منافع آمریکا، به چیزی که واقعا برای منافع حیاتی کشور اهمیت دارد است.
گری که خود از منتقدان مداخله خارجی است، ونزوئلا را محور امنیت نیمکره غربی میداند و میگوید: بهنظر من بخش نادیدهگرفتهشده ماجرا این است که این سیاست چقدر در واقعیت با رویکرد اول آمریکا همخوان است.
روایتی که کاخ سفید تکرار میکند
دولت ترامپ از پذیرش اینکه سیاست تغییر رژیم را در سر دارد، خودداری میکند. به گفته مقامات، آمریکا نیکلاس مادورو را به رسمیت نمیشناسد و او را رئیس یک شبکه تبهکاری مواد مخدر توصیف میکند. بنابر این نگرش، هدف آمریکا فقط یک عملیات نظامی گسترده علیه کارتلهاست.
با استقرار بیش از ۱۲ ناو جنگی و ۱۵ هزار نیرو در منطقه، به گفته دو منبع آگاه، ترامپ هفته گذشته در یک تماس تلفنی به مادورو اولتیماتوم داد که ونزوئلا را ترک کند و در غیر این صورت، با پیامدهای آن مواجه شود. یک منبع سوم نیز تأکید کرده است که هیچکس بیشتر از دونالد ترامپ مشتاق اجرای این طرح نیست.
«مراقب باشیم که به جرج بوش دیگری تبدیل نشویم!»
بخشی از چهرههای برجسته ماگا که امید داشتند دولت ترامپ بر امور داخلی کشور تمرکز کند، اکنون تنها به این امید دارند که اقدام احتمالی در ونزوئلا محدود و سریع باشد، نه تکرار باتلاق عراق.
یکی از مشاوران ارشد پیشین دولت که نمایندگی رویکرد عدم مداخله را برعهده دارد میگوید: یک نگرانی جدی وجود دارد؛ اینکه ما واقعا چه مسیری را پیش گرفته ایم؟ مراقب باشیم که مبادا تبدیل به جورج بوش شویم و ناگهان خودمان را مسئول اداره ونزوئلا ببینیم.
او اضافه میکند که ملتسازی، تغییر اجباری حکومت ها و اعزام نیروی زمینی، خطوط قرمز قطعی برای او و بسیاری دیگر در جنبش اول آمریکا هستند.
چرخش در گفتمان ماگا
واکنش کمسروصدا نسبت به احتمال حمله، نشانه چرخش بزرگ از حزبی است که گمان میرفت تحت نفوذ ترامپ از نئومحافظهکاران، از جمله رامسفلد و رایس، فاصله گرفته اند.
جِی.دی. ونس، معاون رئیسجمهور، از چهرههای فکری جریان ماگا که سالها به سیاست های تغییر رژیم انتقاد کرده بود، اکنون بسته به موقعیت، موضع خود را تغییر داده است.
ونس روز سهشنبه در پستی در ایکس نوشت: برای دههها به ما می گفتند که ارتش آمریکا باید همهجا برود و کارهای ناممکن را انجام دهد. اما برای واشنگتن، خط قرمز این است که از ارتش برای نابودی تروریستهای مواد مخدر در نیمکره خودمان استفاده کنیم.
اول آمریکا یعنی نابودی کارتلها؟
سخنگوی کاخ سفید، آنا کلی، در پاسخ به اختلافات داخلی تأکید کرد که ترامپ با وعده مبارزه با مرگو میر ناشی از مواد مخدر، تأمین امنیت مرز جنوبی و مقابله با کارتلها به قدرت رسید و مطابق این وعدهها نیز عمل خواهد کرد.
به گفته او، رئیسجمهور همچنان با حمله به نئوکارتلیستهایی که مرگ را به سواحل ما میآورند، منافع آمریکاییها را در اولویت قرار میدهد.
بحث های فلسفی به موضوعات فنی تغییر کرده است
طرفداران عدم مداخله اذعان دارند که بحث درون جریان ماگا از جدلهای فلسفی، یعنی اینکه اصولا مداخله جایز هست یا نه، به مباحث فنیتر تغییر یافته است؛ مانند اینکه چه اقدامی مداخله محسوب میشود؟ استفاده از چه میزان نیروی نظامی قابل قبول است؟ و چگونه میتوان کمهزینهترین اقدام را انجام داد؟
منتقدان هشدار میدهند که حذف مادورو پایان مشکلات نخواهد بود. برکناری او ممکن است خلأ قدرتی را در این کشور ایجاد کند که به مهاجرت بیشتر، تقویت گروههای مجرم یا کارتلهای منطقه، و بیثباتی بازار انرژی منجر شود؛ وضعیتی که یادآور سالهای طولانی بازسازی عراق است.
پیامدهای اقدامات یکجانبه
ایان برمر، رئیس گروه اوراسیا میگوید: ترامپ هنگام رقابت انتخاباتی در ۲۰۲۴ درباره تغییر رژیم حرفی نمیزد. بنابراین آمریکا احتمالا بهصورت یکجانبه و بدون حمایت قابلتوجه خارجی یا داخلی، و همچنین بدون توجیه روشن، وارد عمل خواهد شد.
برخی حامیان سیاست خویشتنداری امیدوارند ترامپ در نهایت از اقدام نظامی عقبنشینی کند، زیرا مخالفت گسترده ای در میان پایگاه طرفداران او به وجودآمده است.
کِرت میلز، مدیر مجله محافظه کاران آمریکایی میگوید: ترامپ یک بازیگر سیاسی باهوش است. واقعگرایان هنوز امیدوارند او به این نتیجه برسد که جنگ گسترده در ونزوئلا فاجعهبار خواهد بود؛ اما برخی مشاورانش او را به مسیر نادرست میکشانند.
دفاع روبیو از تصمیمات رئیس جمهور در کابینه
با وجود اختلافات داخلی، مقامات ارشد دولت تأکید میکنند که تصمیم نهایی ترامپ هماهنگ با سیاست اول آمریکا خواهد بود.
چندی پیش مارکو روبیو در جلسه کابینه گفت: آیا این اقدام ما را ثروتمندتر میکند؟ مرزهای ما را امنتر میکند؟ اگر بله، رئیسجمهور موافق آن است و اگر نه، مخالف آن خواهد بود درواقع، هر آن چیزی که آمریکا را ضعیفتر، فقیرتر یا کمامنیتتر کند، مورد مخالفت اوست.
