همشهری آنلاین - سیدسروش طباطبایی‌پور: اما چرا ما علاقه‌مندان به این یار مهربان، باید دست‌روی‌دست بگذاریم و فقط منتظر شویم تا این اتفاق حیاتی، صرفا به شکل رسمی و جمعی انجام شود؟ چرا برای ترویج فرهنگ کتابخوانی، تنها باید صبر کنیم تا مثلا عضو گروهی مردم‌نهاد شویم که مروج کتاب‌اند و سپس دست به‌کار شویم و برای بالابردن رسم کتابخوانی قدمی برداریم؟
بیش تر بخوانید:
چه کنیم تا عمیق‌تر بخوانیم؟
بد نیست بدانیم براساس همان ضرب‌المثل مشهور قطره قطره جمع گردد، وانگهی دریا شود، می‌توانیم با روش‌هایی ساده، ترویج فرهنگ مطالعه را میان خانواده، دوستان و آشنایان خودمان شروع کنیم و اطمینان داشته باشیم، روزی این حرکت فرهنگی قطره‌ای ما به دریایی خروشان بدل خواهد شد که می‌تواند جامعه ما را به سرزمینی با سرانه مطالعه بالاتر بدل کند.
اگر از امروز تصمیم بگیریم در جمع‌های خانوادگی یا در میان همکارانمان در فرصتی مناسب و فقط چند کلمه درباره آخرین کتابی که خوانده‌ایم، حرف بزنیم، اطمینان داشته باشید که برای ترویج کتابخوانی کار بزرگی انجام داده‌ایم. یا اگر بشود با زبانی ساده، کتابی را هم نقد کنیم و متن یا ویدئوی آن را در شبکه‌های مجازی به اشتراک بگذاریم که نور علی نور است. روش‌های دیگری نیز مثل هدیه‌دادن کتاب، جا گذاشتن کتابی که خوانده‌ایم آن هم در مکان‌های عمومی، نذر کتاب برای کتابخانه‌های مدارس و روش‌های خلاقانه فردی دیگری از این دست، حتما سرانه مطالعه را در کشور بیش از گذشته بالا خواهد برد.
